“Deorum lingua est lingua Graecorum”
(Η γλώσσα των θεών είναι η Ελληνική γλώσσα)
“Totum Graecorum est”
(Όλα είναι Ελληνικά) *['Ολα προέρχονται από τους Έλληνες]
“Nihil Graeciae humanum, nihil sanctum”
(Τίποτα δεν είναι πιο ανθρώπινο, πιο ιερό από την Ελλάδα)
Marcus Tullius Cicero (106 b.c. – 43 b.c.) [Λατίνος Κλασικός]
“‘Though Greece was conquered, she defeated the conqueror
and imported the arts in the uncivilized Latium””
(Παρ’ ότι η Ελλάς κατακτήθηκε, αυτή νίκησε τον κατακτητή
και εισήγαγε τις τέχνες στο απολίτιστο Λάτιο)
Quintus Horatius Flaccus (65 b.c. – 8 b.c.) [Ρωμαίος λυρικός ποιητής]
“What the mind and the heart is for a human being, Greece is for humanity”
(Ότι το μυαλό και η καρδιά είναι για το ανθρώπινο σώμα, είναι η Ελλάς για την ανθρωπότητα)
Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) [Γερμανός συγγραφεύς]
“Damned Greek, you found everything; philosophy, geometry,
physics, astronomy… you left nothing for us”
(Καταραμένε Έλληνα ανακάλυψες τα πάντα, φιλοσοφία, γεωμετρία,
φυσική, αστρονομία… δεν άφησες τίποτα για εμάς)
Johann Christoph Friedrich von Schiller (1759-1805)
[Γερμανός ποιητής, φιλόσοφος και Ιστορικός]
“Greece was the real cradle of liberty in which the earliest
republics were rocked. We are the pupils of the great men,
in all the principles of science, of morals, and of good government”.
(Η Ελλάς υπήρξε το αληθινό λύκνο της ελευθερίας στο οποίο σφυριλατήθηκαν
οι πρώτες πολιτείες. Εμείς είμαστε οι μαθητές [αυτών] των μεγάλων ανδρών,
σε όλες τις αρχές της επιστήμης, της ηθικής και της καλής διακυβέρνησης)
William Cullen Bryant (1794-1878) [Αμερικανός ρομαντικός ποιητής]
"If in the library of your house you do not have the works of the ancient
Greek writers, then you live in a house with no light”.
(Εαν στη βιβλιοθήκη του στπιτιού σου δεν έχεις τα έργα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων,
τότε ζεις σε ενα σπίτι χωρίς φως)
George Bernard Shaw (1794-1878) [Ιρλανδός θεατρικός συγγραφεύς]
“If it is true that the violin is the most perfect of musical instruments,
then Greek is the violin of human thought”
(Εαν αληθεύει πως το βιολί είναι το τελειότερο των μουσικών οργάνων,
τότε Ελληνικό είναι το “βιολί” της ανθρώπινης σκέψης)
Helen Adams Keller (1880-1968) [Αμερικανίδα συγγραφευς, "ακτιβίστρια" και λέκτωρ]
“The only way for us to become great, or even inimitable if possible, is to imitate the Greeks”
(Ο μόνος τρόπος για εμάς να γίνουμε σπουδαίοι ή ακόμη και απαράμιλλοι, αν αυτό είναι δυνατό, είναι να μιμηθούμε τους Έλληνες)
Johann Joachim Winckelmann (1717-1768) [Γερμανός ιστορικός και αρχαιολόγος]
“We have to admit that the whole Islam, except the religion, was Greek.
Betrayal against the Greeks by the Islamic nations, equals betrayal against their own nature”
(Πρέπει να παραδεχτούμε πως όλο το Ισλαμ, εκτός της θρησκείας, ήταν Ελληνικό. Προδοσία
ενάντια των Ελλήνων από τα Ισλαμικά έθνη, ισούται με προδοσία ενάντια στην ίδια τους τη φύση)
Ibn Khaldun (1332-1406) [Άραβας ιστορικός, λόγιος, θεολόγος και πολιτικός]
“Except the blind forces of nature, nothing moves in this world which is not Greek in its origin”
(Εκτός των τυφλών δυνάμεων της φύσεως, τίποτα δεν κινείται σε αυτόν τον κόσμο
που να μην είναι Ελληνικό στις καταβολές του)
Sir Henry James Sumner Maine (1822-1888) [Συγκριτικός νομολόγος και ιστορικός]
“In the Greeks alone we find the idea of that which we would like to be and produce… from the Greeks we take something more than earthly – almost godlike”.
(Στους Έλληνες και μόνο βρίσκουμε την ιδέα αυτού που θα θέλαμε να είμαστε και να παράγουμε… από τους Έλληνες παίρνουμε κάτι περισσότερο από γήινο – σχεδόν θεϊκό)
Wilhelm Von Humboldt (1767-1835) [Διπλωμάτης, φιλόσοφος και λόγιος]
“It is great to descent from Greece, the land that gave the light to the world”
(Είναι σπουδαίο να κατάγεσαι από την Ελλάδα, τη χώρα που έδωσε το φως στον κόσμο)
Victor Hugo (1802-1855) [Γάλλος ποιητής]
“We are children of the Greeks”
(Είμαστε παιδιά των Ελλήνων.)
Frederich II Βασιλιάς της Πρωσσίας (1712-1786)
Posts
Μικρές αλλαγές στην καθημερινή ζωή σας μπορεί να φέρουν μεγάλες αλλαγές στην υγεία σας, όπως δείχνουν νέες μεγάλες έρευνες. Ο αναπληρωτής καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Πίτσαβος, ο αναπληρωτής καθηγητής Ορθοπεδικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκος Παπαϊωάννου και ο καθηγητής Προληπτικής Ιατρικής και Διατροφής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αντώνης Καφάτος δίνουν πρακτικές συμβουλές για να αλλάξετε με ανώδυνο τρόπο (χωρίς να το καταλάβετε) το προφίλ της υγείας σας.
Αφαιρέστε ένα γραμμάριο αλάτι την ημέρα από το φαγητό σας
Μεγάλη έρευνα από τα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Λίβερπουλ, η οποία παρουσιάστηκε πρόσφατα στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στο Σαν Φραντσίσκο, έδειξε ότι περισσότερες από 21.000 ζωές στη Βρετανία θα σώζονταν κάθε χρόνο από τη στεφανιαία νόσο αν οι κάτοικοί της έτρωγαν μόνο ένα γραμμάριο λιγότερο αλάτι την ημέρα, προσέθεταν ένα φρούτο στην καθημερινή διατροφή τους και αντικαθιστούσαν το 1% της προσλαμβανόμενης ενέργειας από κορεσμένα λίπη (ζωικά) ή τρανς λίπη (υδρογονωμένα) με ακόρεστα (φυτικά).
Να θυμάστε ότι με κάθε αναποδογύρισμα της μέσης αλατιέρας πέφτει στο φαγητό ποσότητα αλατιού έως μισό γραμμάριο, ενώ κάθε κουταλάκι του γλυκού αλάτι είναι περίπου 5 γραμμάρια.
Αντικαταστήστε τα μυτερά παπούτσια με στρογγυλά ή τετράγωνα
Οι καλύτεροι πελάτες των ορθοπεδικών γιατρών είναι οι γυναίκες που φορούν μυτερά παπούτσια! «Τα παπούτσια με τριγωνική μύτη παραμορφώνουν τα δάκτυλα και προκαλούν στις γυναίκες τα επώδυνα κότσια (την παραμόρφωση του μεγάλου βλαισού δακτύλου)», τονίζει ο κ. Παπαϊωάννου.
Να φοράτε αντιηλιακό και τον χειμώνα ή τις συννεφιασμένες ημέρες
«Τα αντιηλιακά δεν είναι μόνο για το καλοκαίρι και την ηλιοφάνεια», υπογραμμίζει ο δερματολόγος δρ Νικ Λόουι, σύμβουλος στο Νοσοκομείο University College στο Λονδίνο. «Η UVA ακτινοβολία, ο ύπουλος εχθρός του δέρματος, είναι παρούσα όλο τον χρόνο και διαπερνά σύννεφα και γυαλιά. Γι' αυτό, να φοράτε κάθε μέρα αντιηλιακό (που θα καλύπτει την UVA ακτινοβολία), τον χειμώνα με δείκτη προστασίας 15 και το καλοκαίρι με δείκτη προστασίας 30».
Να τρώτε τροφές με διάφορα χρώματα
Κάθε χρώμα αντιπροσωπεύει διαφορετικές αντιοξειδωτικές ουσίες που θωρακίζουν την υγεία, καθώς και θρεπτικά συστατικά που δρουν συνεργικά με άλλα. Για παράδειγμα, η βιταμίνη C από τα φρούτα ενισχύει την απορρόφηση του σιδήρου από τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως το σπανάκι. Καθημερινά, λοιπόν, σκεφθείτε αν φάγατε κάτι πράσινο, κάτι πορτοκαλί και κάτι κόκκινο.
Μειώστε τις ημερήσιες θερμίδες σας κατά 250 την ημέρα
Θα χάνετε ένα περιττό κιλό τον μήνα, απλώς αφαιρώντας από τη διατροφή σας π.χ. ένα ντόνατς (218 θερμίδες) ή μισή σοκολάτα γάλακτος (265 θερμίδες) ή μια γκοφρέτα (203 θερμίδες) ή δύο αναψυκτικά (129 θερμίδες το ένα) ή αλλάζοντας τα δύο πλήρη γαλακτοκομικά γιαούρτια (212 θερμίδες το απλό και 230 το στραγγιστό) με άπαχα (82 θερμίδες το ένα) ή αντικαθιστώντας την τυρόπιτα στο κολατσιό (280 θερμίδες) με ένα μήλο (71 θερμίδες) ή ένα αχλάδι (49 θερμίδες) ή ένα ροδάκινο (66 θερμίδες) ή 20 κεράσια (24 θερμίδες) ή 10 φράουλες (27 θερμίδες). «
Ελάττωση του σωματικού βάρους κατά 5 κιλά μπορεί να ελαττώσει την κακή χοληστερόλη (LDL) κατά περίπου 5%-8%, ενώ για κάθε κιλό που χάνετε αυξάνεται η καλή χοληστερόλη (HDL) κατά 0,35 μονάδες», λέει ο κ. Πίτσαβος. «Επιπλέον, η βελτίωση του Δείκτη Μάζας Σώματος και η απόκτηση του ιδανικού (για το ύψος και τις σωματικές δραστηριότητες κάθε ατόμου) βάρους επαναφέρει τη συστολική και τη διαστολική πίεση στα φυσιολογικά επίπεδα».
Μη φοράτε τελείως ίσια παπούτσια
«Μια μικρή ανύψωση (τακούνι 1,5 - 3 εκατοστά) είναι απαραίτητη για τη στατική του σώματος», λέει ο κ. Παπαϊωάννου. «Ετσι, κατανέμεται το βάρος του σώματος σε όλη την επιφάνεια του πέλματος και όχι μόνο στις φτέρνες και δεν ταλαιπωρείται η μέση σας».
Μην τρώτε «ένα και καλό» γεύμα την ημέρα
«Να τρώτε τρία κύρια γεύματα (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό) και δύο μικρότερα στα μεσοδιαστήματα (κατά προτίμηση ένα φρούτο ή ένα γιαούρτι)». Μοιράστε λοιπόν το φαγητό της ημέρας, για να έχετε ομοιόμορφη απελευθέρωση της γλυκόζης στο αίμα και επομένως αύξηση της σωματικής και διανοητικής αντοχής και αποφυγή της υπνηλίας.
Να δουλεύετε στη σωστή εργονομική θέση
Η κακή στάση μπροστά στον ηλεκτρονικό υπολογιστή καταπονεί τον αυχένα, τη σπονδυλική στήλη και τους καρπούς, με αποτέλεσμα να προκαλούνται πόνοι στη μέση και τον σβέρκο και φλεγμονές. «Η οθόνη πρέπει να είναι στο ύψος των ματιών για να μη σκύβετε», συμβουλεύει ο κ. Παπαϊωάννου. «Κάτω από τον καρπό πρέπει να υπάρχει ένα μαξιλαράκι (pad), για να μην προκαλούνται τενοντίτιδες. Η ράχη πρέπει να στηρίζεται καλά στην καρέκλα. Η καρέκλα πρέπει να είναι περιστρεφόμενη, ώστε να μη στρέφουμε το σώμα μας προς την οθόνη».
Κάνετε ασκήσεις ενώ βλέπετε τηλεόραση
Καθώς βλέπετε τηλεόραση στο τέλος της ημέρας, ξαπλώστε στο χαλί για διατάσεις του κορμού (πολύ ανακουφιστικές μετά την καθιστική δουλειά στο γραφείο) και μερικές ασκήσεις κοιλιακών μυών (για να κρατούν καλά τη μέση και την πλάτη), οι οποίοι δεν γυμνάζονται με τις καθημερινές εργασίες. Μπορείτε επίσης να κάνετε μερικές ασκήσεις με μπάλα γυμναστικής, είτε πατώντας τα πόδια στο πάτωμα και τεντώνοντας προσεκτικά την πλάτη στην επιφάνειά της είτε κάνοντας κυκλικές κινήσεις με τους γοφούς ενώ κάθεστε πάνω στην μπάλα.
Αλλη ιδέα είναι να κάθεστε όρθιος στο ένα πόδι για ένα λεπτό (κάνοντας εναλλαγή με το άλλο πόδι την επόμενη φορά) ενώ πλένετε τα δόντια σας, είναι καλή άσκηση ισορροπίας.
Να τρώτε 5-6 καρύδια την ημέρα
«Σας δίνουν την επαρκή ποσότητα των ω-3 λιπαρών οξέων (α-λινολεϊκού οξέος) για πρόληψη του εμφράγματος του μυοκαρδίου και των εγκεφαλικών επεισοδίων», εξηγεί ο κ. Καφάτος.
Να πλένετε τα χέρια σας μόλις μπείτε στο σπίτι
«Πολλοί ιοί μπορεί να περάσουν πολύ εύκολα από τα χέρια σας στον οργανισμό σας. Ετσι, το χερούλι της πόρτας του δημόσιου κτιρίου ή οι χειρολαβές στο Μετρό είναι το χειρότερο πράγμα που μπορείτε να πιάσετε», λέει ο καθηγητής Ρον Εκλις, διευθυντής του Κέντρου Κοινού Κρυολογήματος στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ.
«Προσπαθώ πάντα να έχω τα χέρια στην τσέπη μου ή να διαβάζω στο τρένο ένα βιβλίο και όταν γυρνώ στο σπίτι πλένω τα χέρια μου με πολύ σαπούνι και ζεστό νερό, τραγουδώντας το "Happy Birthday" από την αρχή έως το τέλος, ώστε να είμαι βέβαιος ότι έκανα επαρκές πλύσιμο.
»Προσέξτε, επίσης, αν είστε κουρασμένοι, να μην τρίψετε τα μάτια σας με άπλυτα χέρια, είναι ένα σημείο εισόδου για κάθε ιό», προσθέτει.
Μην πίνετε πάνω από 2 φλιτζάνια καφέ την ημέρα
«Κατά προτίμηση, ο καφές να είναι φίλτρου ή ελληνικός», συνιστά ο κ. Πίτσαβος. «Η κατάχρηση στην κατανάλωση καφέ αυξάνει την αρτηριακή πίεση και αυτή, τον κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό επεισόδιο».
Μη μιλάτε για δουλειές και προβλήματα όταν βγαίνετε για ψυχαγωγία
Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε όταν βγαίνετε για διασκέδαση είναι να μιλάτε για προβλήματα, σύμφωνα με την καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ Κάρι Κούπερ. «Νομίζετε ότι κάτι κάνετε για το πρόβλημά σας, αλλά στην πραγματικότητα δεν κάνετε τίποτα», λέει. «Αντίθετα, ένας καφές ή μια βόλτα με ένα φίλο χωρίς δυσάρεστες συζητήσεις είναι η καλύτερη στρατηγική για να αντιμετωπίσετε το στρες».
Προσθέστε ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί στο καθημερινό γεύμα σας
Ή μοιράστε το σε δύο κύρια γεύματα της ημέρας. «Η κατανάλωση αλκοόλ καθημερινά και σε μικρές ποσότητες (1-2 μικρά ποτήρια) έχει αποδειχθεί ότι δρα προστατευτικά και βελτιώνει τη λειτουργία της καρδιάς και όλων των αγγείων», λέει ο κ. Πίτσαβος. «Ιδιαίτερα το κόκκινο κρασί είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικές ουσίες».
Μην παρακοιμάστε τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες
Πολλές ημικρανίες αναφέρονται και ως «πονοκέφαλοι του γουικέντ», γιατί συχνά εμφανίζονται τα πρωινά του Σαββάτου ή της Κυριακής, σύμφωνα με τον δρα Αντριου Ντόουσον, κλινικό διευθυντή της Υπηρεσίας Πονοκεφάλων PCT στο Κεντ.
«Οι αλλαγές στο ωράριο του ύπνου έχουν θεαματικό αποτέλεσμα στον υποθάλαμο του εγκεφάλου και είναι υπεύθυνες για την ισορροπία των ορμονών, που μπορεί να πυροδοτήσουν πονοκεφάλους. Γι' αυτό, προσπαθήστε να έχετε το Σαββατοκύριακο περίπου το ίδιο ωράριο με τις καθημερινές και αν αισθάνεστε κουρασμένοι, να παίρνετε έναν υπνάκο το μεσημέρι».
Να κάνετε εντατική γυμναστική τρεις φορές την εβδομάδα επί 10 λεπτά
Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στην επιθεώρηση «Journal of Physiology», η εναλλαγή σύντομων εκρήξεων έντονης άσκησης με μικρές περιόδους αδράνειας δίνει καλύτερα αποτελέσματα με λιγότερο χρόνο και κόπο.
«Κάνοντας εντατικά δέκα μονόλεπτα π.χ. στο ποδήλατο γυμναστικής και διακόπτοντας για ένα λεπτό, επί τρεις φορές την εβδομάδα, έχει τα ίδια αποτελέσματα για τους μυς με πολλές ώρες συμβατικής άσκησης η οποία δεν γίνεται το ίδιο εντατικά», δήλωσε ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο ΜακΜάστερ του Καναδά και επικεφαλής της έρευνας, Μάρτιν Γκιμπάλα.
Να αγοράζετε παπούτσια στο τέλος της ημέρας
«Επειδή τα πόδια πρήζονται κατά τη διάρκεια της ημέρας, το πρωινό μέγεθος συνήθως είναι διαφορετικό από το βραδινό και αν αγοράσετε παπούτσια το πρωί, αυτά θα ταλαιπωρήσουν τα πέλματά σας και θα παραμορφώσουν τα δάκτυλά σας», σημειώνει ο κ. Παπαϊωάννου.
Να αναπνέετε όπως τα μωρά
«Το στρες αθροίζεται, γι' αυτό βρείτε μικρά "παράθυρα χρόνου" κατά τη διάρκεια της ημέρας για να αποσυμπιέζεστε από το άγχος με λίγες καλές αναπνοές», λέει ο δρ Νιλ Σαχ, διευθυντής της βρετανικής Εταιρείας Διαχείρισης του Στρες. «Το στρες προκαλεί μικρές αναπνοές που αφήνουν το διάφραγμα ακίνητο με αποτέλεσμα να κάνουν όλη τη δουλειά οι μύες του θώρακα. Ο μύες αυτοί γίνονται ολοένα στενότεροι και στο τέλος μιας ημέρας με έντονο στρες αισθάνεστε τους ώμους σας να έχουν φθάσει στα αυτιά σας».
Να παίρνετε λοιπόν βαθιές αναπνοές φανταζόμενοι μια μπάλα που φουσκώνει κάτω από την κοιλιά σας. Να κρατάτε την αναπνοή αυτή για 5 - 6 δευτερόλεπτα και να εκπνέετε αργά από τη μύτη. «Αν επαναλαμβάνετε τη διαδικασία δέκα φορές κάθε δύο ώρες θα αισθάνεστε διαφορετικός άνθρωπος στη δουλειά», λέει ο δρ Σαχ. «Το αποκαλώ αναπνοή μωρού, γιατί όλοι γεννιόμαστε με καλή αναπνοή».
Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας
Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας (γνωστή ως Πυραμίδα του Χέοπα) είναι το μοναδικό σωζόμενο από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου και είναι η πιο διάσημη πυραμίδα του κόσμου. Βρίσκεται στην Αίγυπτο. Φτιάχτηκε το 2580 π.Χ., καλύπτει επιφάνεια 54.000 τ.μ. και απαρτίζεται από 2.500.000 τέλεια κομμένες πέτρες, με την κάθε μία να ζυγίζει 21/2 τόνους. Κάποιες πέτρες ζυγίζουν πολύ περισσότερο. Η κορυφή της ορθώνεται σε ύψος 146,60 μέτρα. Κατά την κατασκευή της, οι πέτρες μεταφέρονταν πάνω σε ξύλινα έλκηθρα από δούλους. Η κατασκευή ολοκληρώθηκε με μεγάλη ακρίβεια, ενώ μέχρι και σήμερα οι ειδικοί προβληματίζονται για το πώς μπόρεσαν οι αρχαίοι συνάδελφοί τους να λύσουν τα τόσα προβλήματα μηχανικής και στατικής, με την πυραμίδα να είναι τέλεια ακριβής και ευθυγραμμισμένη.
Οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας
Οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας δημιουργήθηκαν πριν από περίπου 2500 χρόνια από τον Βασιλιά της δυναστείας των Βαβυλωνίων, Ναβουχοδονόσορα τον Β'Α. Ο Ναβουχοδονόσορας είχε διατάξει την κατασκευή ενός κρεμαστού κήπου για να ικανοποιήσει τη νεαρή του σύζυγο, Αμυίτις, που ερχόταν από την ορεινή Περσία και νοσταλγούσε τα πράσινα βουνά της πατρίδας της. Για να καταφέρουν να φτιάξουν τους κήπους, οι εργάτες έφτιαξαν έναν τεχνητό λόφο ύψους 106,70 μέτρων στις όχθες του Ποταμού Ευφράτη. Στο λόφο σχηματίστηκε μία σειρά από πλατφόρμες με δέντρα, γρασίδι και λουλούδια. Το νερό από τον ποταμό έφτανε στην κορυφή του λόφου με αντλίες και έπεφτε ξανά προς τα κάτω μέσα από κανάλια και μικρούς καταρράκτες. Σήμερα, διασώζεται ένα πολύ μικρό κομμάτι της Βαβυλωνίας.
Το άγαλμα του Δία
Το άγαλμα του Δία δέσποζε στο Ναό του Ολυμπίου Διός, στην Ελλάδα. Ήταν ένα αριστούργημα του μεγάλου Έλληνα γλύπτη Φειδία. Το έργο ολοκληρώθηκε γύρω στο 456 π.Χ., και έφτανε σε ύψος τα 12,20 μέτρα, αγγίζοντας σχεδόν το ταβάνι του Ναού. Η τεχνική του Φειδία βασιζόταν ουσιαστικά σε ξύλο. Το σώμα του αγάλματος ήταν ξύλινο και το ξύλο ήταν ντυμένο με στρώματα χρυσού και πλάκες ελεφαντοστού. Τα μάτια ήταν από πολύτιμους λίθους, ο μανδύας από χρυσό, ενώ το δάφνινο στεφάνι στο κεφάλι του από πράσινο σμάλτο. Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την τύχη του αγάλματος. Μία από αυτές είναι πως το μετέφερε ο Θεοδόσιος, το 390 μ.Χ., στην Κωνσταντινούπολη, όπου καταστράφηκε από φωτιά το 416 μ.Χ. Σήμερα, όσοι επισκέπτονται την Ολυμπία βλέπουν μόνο τη βάση πάνω στην οποία ήταν τοποθετημένο το άγαλμα. Το εργαστήριο του Φειδία λέγεται πως βρέθηκε κοντά στον Ναό, ενώ βρέθηκαν κάποια εργαλεία του, ακόμα και κάποια εκμαγεία, με τα οποία έφτιαχνε τις χρυσές πλάκες.
Ο Ναός της Αρτέμιδος
Η Άρτεμις ήταν η θεά των βουνών και των δασών, του κυνηγιού, και προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων. Λατρευόταν σε πολλά μέρη, αλλά ο κύριος τόπος λατρείας της ήταν η Έφεσος. Ο Ναός χτίστηκε το 440 π.Χ. και ήταν φτιαγμένος από λευκό μάρμαρο, εμπλουτισμένο με χρυσό και ασήμι, ενώ ήταν διακοσμημένος με πολύτιμούς λίθους. Ο Ρωμαίος ιστορικός Πλίνιος ο Πρεσβύτερος (23-79 μ.Χ.) είχε γράψει πως ο ναός ήταν γεμάτος με γλυπτά, τα περισσότερα από τα οποία είχε φιλοτεχνήσει ο Πραξιτέλης, ο μεγάλος Έλληνας γλύπτης της εποχής.
Το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού
Το Μαυσωλείο βρισκόταν στη Μικρά Ασία, στη σημερινή Τουρκία. Ο τάφος από κατάλευκο μάρμαρο χτίστηκε για τον Βασιλιά Μαύσωλο, Πέρση σατράπη της Καρίας. Η λέξη μαυσωλείο χρησιμοποιείται από τότε για να δηλώσει έναν μεγάλο και μνημειώδη τάφο. Το ύψος του έφτανε τα 42,70 μέτρα και βρισκόταν πάνω σε έναν λόφο. Έβλεπε το μικρό λιμάνι της Αλικαρνασσού, και ήταν ορατό από τα πλοία που έμπαιναν στο λιμάνι. Ο ορθογώνιος περίβολός του περιφραζόταν από έναν τοίχο. Στην είσοδό του, υπήρχαν λιοντάρια σκαλισμένα πάνω σε μάρμαρο. Στον δεύτερο τοίχο, που περιστοίχιζε την πλατφόρμα, υπήρχαν μεγαλειώδη γλυπτά. Σε κάθε γωνία του Μαυσωλείου υπήρχαν αγάλματα περήφανων πολεμιστών, πάνω στα άλογά τους, ενώ ένα άγαλμα αλόγων που τραβούσαν ένα άρμα, διακοσμούσε την κορυφή του κτιρίου. Πάνω στο άρμα βρίσκονταν οι φιγούρες του Μαύσωλου και της συζύγου της Αρτεμισίας. Σήμερα, διασώζεται μόνο ένα μικρό κομμάτι του υπέροχου Μαυσωλείου.
Ο Κολοσσός της Ρόδου
Ο Κολοσσός της Ρόδου ήταν ένα άγαλμα του θεού Ήλιου, που βρισκόταν τοποθετημένο στην είσοδο του λιμανιού της Ρόδου, στο Αιγαίο Πέλαγος. Είχε ύψος περίπου 33 μέτρα και βρισκόταν πάνω σε ένα μαρμάρινο βάθρο. Φιλοτεχνήθηκε από τον Έλληνα γλύπτη Χάρη από τη Λίνδο το 208 π.Χ. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο θεός Ήλιος έσωσε τη Ρόδο από μία επίμονη πολιορκία. Ως έκφραση ευγνωμοσύνης προς τον προστάτη τους, οι Ρόδιοι ανήγειραν τον Κολοσσό, που ήταν 20 φορές μεγαλύτερος από τον κανονικό άνθρωπο. Επρόκειτο για ενσάρκωση του παντεπόπτη και ζωοδότη ήλιου, με την μπρούτζινη επιδερμίδα του να αντανακλά το φώς του ήλιου και φαίνεται πως ο Χάρης είχε καταφέρει να δημιουργήσει έναν «δεύτερο Ήλιο, που αντίκριζε τον πρώτο.» Ο Κολοσσός δέσποζε στο λιμάνι της Ρόδου για μόνο 56 χρόνια, αφού κατέρρευσε εξαιτίας ενός σεισμού το 224 π.Χ., που τσάκισε τα γόνατά του. Το 654 μ.Χ., 900 χρόνια μετά την κατάρρευση του Κολοσσού, οι Σαρακηνοί λεηλάτησαν τη Ρόδο και πούλησαν τον τεμαχισμένο Κολοσσό ως μέταλλο.
Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας
Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας εθεωρείτο ως ένα οικοδόμημα πολύ μπροστά για την εποχή του. Κατασκευάστηκε πάνω στο νησί Φάρος, κοντά στην Αλεξάνδρεια, από τον μηχανικό και αρχιτέκτονα Σώστρατο τον Κνίδιο. Η κατασκευή είχε ύψος 140 μέτρα και ήταν δομημένη σε τέσσερα επίπεδα. Στην κορυφή, υπήρχε ένα μεγάλο μπαλκόνι. Ακριβώς από πάνω, υπήρχε μία πλατφόρμα με έναν καθρέφτη, που αντανακλούσε το φως του ήλιου την ημέρα, ενώ το βράδυ έκαιγε μία φλόγα για να προειδοποιεί τα διερχόμενα πλοία. Μέσα στο κτίσμα υπήρχαν 300 δωμάτια. Άλογα μετέφεραν βαγόνια με καύσιμο από μία κεντρική σκάλα που οδηγούσε στο σημείο που καιγόταν η φλόγα, μέρα-νύχτα. Ο Φάρος καταστράφηκε τον 14ο αιώνα μ.Χ. από έναν σεισμό.
ΠοÏ και πÏŽς διατÏπωσε ο ΑριστοτÎλης τις σπουδαίες εξελικτικÎς βιολογικÎς του θεωρίες ΠρωτοποριακÎς θÎσεις, αλλά και λάθη του
Στην παλιά Αθήνα υπάρχει Îνα βιβλιοπωλείο. Είναι το ομορφÏŒτερο που γνωρίζω. Το ανακάλυψα προ δεκαετίας και εκεί βρήκα κάτι θαυμάσιο. Σε Îνα ράφι υπήρχε μία σειρά με τÏŒμους, τα μεταφρασμÎνα Îργα του ΑριστοτÎλη. Σίγουρα εντυπωσιακÏŒ, αλλά δεν με ενδιÎφερε ιδιαίτερα. ΦιλÏŒσοφοι, ποιητÎς και δραματουργοί μπορεί να λατρεÏουν τον ΑριστοτÎλη, αλλά ÏŒχι οι επιστήμονες. Και τÏŒτε άνοιξα Îναν τÏŒμο. Το βιβλίο λεγÏŒταν «Περί τα ΖÏŽα Ιστορίαι», η Φυσική Ιστορία των ΖÏŽων. ΜιλοÏσε για φίδια, καρχαρίες και αχινοÏς, πÏŽς είναι δομημÎνα, ποÏ ζουν και τι κάνουν εκεί. Ο Îνας ισχυρισμÏŒς ακολουθοÏσε τον άλλον, το Îνα γεγονÏŒς το άλλο, σαν σφυροκοπήματα. Ήταν μεγάλο, πυκνÏŒ, απροσπÎλαστο και ωστÏŒσο, ήταν μεγαλειÏŽδες. Ο ΑριστοτÎλης που μας πρÏŒσφερε την Λογική, την Ποιητική, την Πολιτική Φιλοσοφία, γνÏŽριζε, αγαποÏσε και προσπαθοÏσε να κατανοήσει τον φυσικÏŒ κÏŒσμο. ΔουλεÏοντας δίπλα σε μία λιμνοθάλασσα σε Îνα ελληνικÏŒ νησί, ερεÏνησε, ανÎλυσε και κατÎγραψε τον κÏŒσμο των ζÏŽων και των φυτÏŽν, και μάλιστα με Îναν εξ ολοκλήρου νÎο τρÏŒπο. Εκεί, ανακάλυψε τάξη σε Îνα χάος οργανικής ποικιλÏŒτητας και εκεί εφηÏρε μία επιστήμη. Παρ’ ÏŒτι ήταν η δική μου η επιστήμη η Βιολογία, δεν την γνÏŽριζα, αλλά και πάλι, δεν την γνωρίζει σχεδÏŒν κανείς. Η Βιολογία του ΑριστοτÎλη, αλλÏŒκοτη, δÏσκολη, ωστÏŒσο θαυματουργή, είχε ξεχαστεί σχεδÏŒν τελείως. Στη δεκαετία, απÏŒ τÏŒτε που βρήκα εκείνο το βιβλίο στο βιβλιοπωλείο, ζω με τον ΑριστοτÎλη προσπαθÏŽντας να κατανοήσω τις διεργασίες του λαμπροÏ μυαλοÏ του. Τι Îκανε; Γιατί το Îκανε και πÏŽς; Και κυριÏŒτερα, γιατί τον Îχουμε ξεχάσει; Τον πρÏŽτο και ίσως τον σπουδαιÏŒτερο βιολÏŒγο ÏŒλων. Ο σκωτσÎζος ζωολÏŒγος Ντ’ Άρσι ΤÏŒμπσον, που μετÎφρασε το «Περί τα ΖÏŽα Ιστορίαι», Îγραψε, ÏŒτι η λιμνοθάλασσα, ÏŒπου εργαζÏŒταν ο ΑριστοτÎλης, βρισκÏŒταν στο αιγαιοπελαγίτικο νησί της ΛÎσβου. Την ίδια ημÎρα επιβιβάστηκα στο βραδινÏŒ πλοίο απÏŒ τον Πειραιά.
Είναι 347 π.Χ. και ο ΑριστοτÎλης Îχει απηυδήσει. Επί 20 χρÏŒνια βρίσκεται στην Ακαδημία Πλάτωνος πρÏŽτα ως μαθητής και Îπειτα ως δάσκαλος. ΤÏŽρα ÏŒμως, ο Πλάτων Îχει πεθάνει και υπάρχει μια κενή θÎση στην κορυφή. Ποιος θα Îπρεπε να γίνει η κεφαλή τής Ακαδημίας; Ο ΑριστοτÎλης σκÎπτεται: «ΠροφανÏŽς, εγÏŽ». ΠνευματικÏŽς ακÏŒρεστος στο φιλοσοφικÏŒ φυτÏŽριο, είναι ο καλÏτερος. Ο Πλάτων τον αποκαλεί: «Ο ΑναγνÏŽστης». Επίσης, είναι αυθεντικÏŒς, ίσως υπÎρμετρα. ÎŒπως και να Îχει, η θÎση δίνεται στον ανιψιÏŒ του Πλάτωνα. ΠολÏ καλά, λÎει ο ΑριστοτÎλης. Θα τα μαζÎψω και θα πάω κάπου, ÏŒπου να με εκτιμοÏν. Και ξεκινά λοιπÏŒν, ανατολικά, διαπλÎοντας το Αιγαίο. ÎŒσα χρÏŒνια μελετοÏσα τον ΑριστοτÎλη, γνÏŽρισα και αγάπησα αυτÏŒ το νησί. Ο αγαπητÏŒς μου φίλος εδÏŽ, είναι ο ΓιÏŽργος ΚÏŒκκορης, Îνας οικολÏŒγος στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στην Μυτιλήνη. Εκείνος με πήγε για πρÏŽτη φορά στην λιμνοθάλασσα. Εκείνος με πάει και τÏŽρα. Στις ÏŒχθες αυτής της γαλήνιας λιμνοθάλασσας πριν απÏŒ 23 αιÏŽνες, ο ΑριστοτÎλης Îκανε τÏŒσα πολλά με την πρωτοποριακή του Βιολογία. Εκείνος την γνÏŽριζε ως ΠÏρρα, σήμερα την λÎνε Καλλονή, για εμÎνα ÏŒμως είναι η θάλασσα του ΑριστοτÎλη. Η ΛÎσβος είναι το ιδανικÏŒ μÎρος για Îναν φυσιοδίφη. Σε κανÎνα άλλο ελληνικÏŒ νησί, ο φυσικÏŒς κÏŒσμος δεν είναι τÏŒσο ατελείωτα παρÏŽν και πλοÏσια σαγηνευτικÏŒς. Στα σÏνορα ΕυρÏŽπης και Ασίας, η ΛÎσβος προσελκÏει τα πλάσματά της και απÏŒ τις δÏο. Άνοιξη και ΦθινÏŒπωρο είναι τÏŒπος ανάπαυσης εκατομμυρίων πτηνÏŽν, που αποδημοÏν μεταξÏ Αφρικής και Βορρά. Ο Φίλιος ΑκριÏŽτης, ο επιφανÎστερος ορνιθολÏŒγος της Ελλάδας, ζει στο νησί. Με πάει για Îναν αριστοτÎλειο περίπατο στα Îλη και τα δάση εκατÎρωθεν της λιμνοθάλασσας. Για εμÎνα η επιστήμη είναι Îνας ατÎλειωτος διάλογος για τον κÏŒσμο. Ίσχυε το ίδιο και για τον ΑριστοτÎλη; Ήλθε στην ΛÎσβο μετά απÏŒ πρÏŒσκληση του φίλου του, του ΘεÏŒφραστου, κάτι, που πιστεÏουν πολλοί ακαδημαÏŠκοί. Ποιoς ήταν ÏŒμως, ο ΘεÏŒφραστος και τι Îκανε; Ήταν βοτανολÏŒγος. Κάποιος φαντάζεται τους δÏο άνδρες και φίλους να μοιράζονται τον φυσικÏŒ κÏŒσμο. ΕγÏŽ θα αναλάβω τα ζÏŽα, λÎει ο ΑριστοτÎλης, εσÏ, ΘεÏŒφραστε, ανάλαβε τα φυτά. Έτσι γεννήθηκαν η Ζωολογία και η Φυτολογία.
Ο ΘεÏŒφραστος ήταν βοτανολÏŒγος. Ήταν άλλη μία πολÏ ξεχωριστή μορφή της εποχής, που μας Îχει προσφÎρει γραπτÎς περιγραφÎς μιας πολÏ μεγάλης ποικιλίας φυτÏŽν. Για την ακρίβεια, πολλά απÏŒ τα σημερινά φυτά Îχουν πάρει την επιστημονική τους ονομασία απÏŒ το ÏŒνομα του ΘεÏŒφραστου. Ένα εξαιρετικά αξιÏŒλογο άτομο. Ο ΑριστοτÎλης περιγράφει τις μορφÎς, τις συνήθειες και τα περιβάλλοντα εκατοντάδων ζÏŽων. ΛÎει, ÏŒτι οι χελÏŽνες Îχουν καβοÏκια, συρίζουν, γεννοÏν αυγά και πÎφτουν σε νάρκη. ÎŒτι τα φίδια ζευγαρÏŽνουν περιτυλίγοντας το Îνα το άλλο. Περιγράφει τον κÏκλο ζωής του τζίτζικα. ΑναφÎρει Îνα πτηνÏŒ με ατσαλÎνιο γαλάζιο φτÎρωμα, Îνα μακρÏ και λεπτÏŒ ράμφος, κοντά πÏŒδια, που ζει στα βράχια, προφανÏŽς Îναν βραχοτσοπανάκο. ΣτρÎφει την προσοχή του στα άκρα των νερÏŽν. Στα αβαθή, λÎει, η βλάστηση είναι πιο λεπτεπίλεπτη και πλοÏσια απ’ ÏŒτι σε οποιονδήποτε κήπο. Υπάρχει Îνα είδος κάβουρα με επίπεδα πίσω πÏŒδια, με τα οποία κολυμπά. ΛÎει. ÏŒτι ο ίβις, ο ερωδιÏŒς και ο τσικνιάς χρησιμοποιοÏν τα ράμφη τους ως καλάμι ψαρÎματος. Επίσης, ÏŒτι οι καλαμοκανάδες είναι πολÏ εριστικοί κι ÏŒτι δεν Îχουν πίσω μεγάλο δάκτυλο. Περιγράφει επίσης, τον πιο ÏŒμορφο απÏŒ τους μετανάστες της άνοιξης, τον μελισσοφάγο. Ο ΑριστοτÎλης παρατηρεί την ακÏŒρεστη ÏŒρεξη για μÎλισσες, πÏŽς φωλιάζουν σε τρÏπες που σκάβουν σε ÏŒχθες ποταμÏŽν και πÏŽς αναπαράγονται. Και Îτσι κάθε χρÏŒνο, δίπλα στην λιμνοθάλασσα οι μελισσοφάγοι κάνουν ακριβÏŽς το ίδιο. ΑυτÏŒς είναι ο φιλÏŒσοφος, που ανακαλÏπτει την φÏση.
Δεν ήταν προκατειλημμÎνος απÏŒ τίποτα, δεν επηρεαζÏŒταν απÏŒ κάποιον, που είχε γράψει για το ίδιο πράγμα πριν απÏŒ αυτÏŒν. Ή απÏŒ κάτι, που είχε διαβάσει νεÏŒτερος. ΑυτÏŒ, που θαυμάζεται στα γραπτά του είναι αυτή η φρεσκάδα. ÎŒλα ÏŒσα γράφει μοιάζουν να είναι δικÎς του παρατηρήσεις. Σε Îνα υπÎροχο εδάφιο γνωστÏŒ ως πρÏŒσκληση στην Βιολογία αναφÎρει: Δεν αρκεί απλÏŽς να μελετοÏμε τα άστρα ÏŒσο τÎλεια και θεÏŠκά κι αν είναι. ΠρÎπει να μελετοÏμε και τα ταπεινÏŒτερα των πλασμάτων, ακÏŒμη κι αν φαντάζουν απεχθή. Κι αυτÏŒ επειδή, ÏŒλα τα ζÏŽα Îχουν κάτι απÏŒ το καλÏŒ, απÏŒ το θεÏŠκÏŒ, κάτι απÏŒ το ÏŒμορφο. Το «Περί τα ΖÏŽα Ιστορίαι» βρίθει τÏŒσο απÏŒ παρατηρήσεις σχετικά με τα πλάσματα, που ζουν μÎσα και γÏρω απÏŒ την λιμνοθάλασσα, που δεν μπορεί να προÎρχονται ÏŒλες απÏŒ τον ΑριστοτÎλη. ΠρÎπει να είχε μιλήσει με ανθρÏŽπους, που γνÏŽριζαν περί ζÏŽων. ÎŒπως ο Δαρβίνος μίλησε με λάτρεις των περιστεριÏŽν, Îτσι κι ο ΑριστοτÎλης μίλησε με ψαράδες. Η λιμνοθάλασσα σχεδÏŒν χωρίζει στα δÏο το νησί της ΛÎσβου. Είναι απÏŒ τις πιο παραγωγικÎς υδάτινες λωρίδες του ανατολικοÏ Αιγαίου. Φιλοξενεί Îνα ζÏŽο, στο οποίο ήταν ιδιαιτÎρως αφοσιωμÎνος ο ΑριστοτÎλης. Την σουπιά. Οι πρÏŽτες παγίδες είναι άδειες αλλά σίγουρα υπάρχουν σουπιÎς εδÏŽ. Αυτά τα αλλÏŒκοτα, θαυμάσια ζÏŽα κατακλÏζουν την λιμνοθάλασσα και ο ΑριστοτÎλης Îχει πολλά να πει γι’ αυτά. Περιγράφει πÏŽς αλλάζουν χρÏŽμα, πÏŽς εκτοξεÏουν μελάνι, ÏŒταν φοβοÏνται. ΠÏŽς αναπαράγονται, πÏŽς κυνηγοÏν με αυτά τα εντυπωσιακά μακριά πλοκάμια. Επίσης το γεγονÏŒς, ÏŒτι ζουν μÏŒνο Îναν χρÏŒνο περίπου.
Ένα απÏŒ τα αριστουργήματα του ΑριστοτÎλη είναι η ανατομία της σουπιάς. Ο ΑριστοτÎλης περιγράφει λεπτομερÏŽς την ανατομίας της. Περιγράφει τα βράγχια της, τα αναπαραγωγικά της ÏŒργανα. Γνωρίζει,ÏŒτι οι σουπιÎς Îχουν πολÏ ασυνήθιστη ανατομία, επειδή τα εντÏŒσθια είναι καμπÏλα, οÏτως ÏŽστε να αφοδεÏει με το κεφάλι. Το ορθÏŒ τους Îντερο βρίσκεται πολÏ κοντά στον εγκÎφαλο και τα μάτια κάτω απÏŒ την κοιλÏŒτητα του μανδÏα αντίθετα με τα περισσÏŒτερα πλάσματα, που Îχουν το ÎντερÏŒ τους στην αντίθετη κατεÏθυνση απÏŒ το στÏŒμα τους. Το στÏŒμα, το ράμφος είναι σκληρÏŒ και με αυτÏŒ δαγκÏŽνει. Μελετά το εσωτερικÏŒ της σουπιάς και βλÎπει, ÏŒτι το μεγαλÏτερο ÏŒργανο είναι κάτι μεγάλο και πορτοκαλί, το οποίο ονομάζεται «μÏτη» και βρίσκεται στην μÎση του σÏŽματος. ΠιστεÏει, ÏŒτι είναι η καρδιά ή Îστω το αντίστοιχο της καρδιάς σε μια σουπιά. Δεν είναι. Είναι το συκÏŽτι. Αλλά λÏŒγω του ÏŒτι είναι σε κεντρικÏŒ σημείο, ÏŒπως η καρδιά μας, ισχυρίζεται, ÏŒτι είναι το ίδιο πράγμα. ΕÏκολο να κάνεις αυτÏŒ το λάθος και οφείλω να πω, πως οτιδήποτε άλλο κάνει είναι απίστευτα εντυπωσιακÏŒ. Η περιγραφή του ΑριστοτÎλη για την ανατομία της σουπιάς βελτιÏŽθηκε μÏŒλις τον 17ο αιÏŽνα, ÏŒταν ο ολλανδÏŒς Γιαν Σουάμερνταμ βρήκε και τις τρεις καρδιÎς της σουπιάς. Ίσως να πιστεÏατε, ÏŒτι Îνα τÎτοιο βιβλίο θα ήταν ταξινομημÎνο βάση ειδÏŽν, ÏŒτι θα υπήρχε Îνα κεφάλαιο για τα Îντομα, για τις σουπιÎς, για τις σαÏρες κ.ο.κ., αλλά δεν είναι Îτσι. Για την ακρίβεια, είναι ταξινομημÎνο βάση συστήματος. Υπάρχουν τμήματα περί πÎψης, αναπαραγωγής και κÏκλων ζωής. Έχει τη δομή ενÏŒς σÏγχρονου εγχειριδίου ζωολογίας ασπÏŒνδυλων. Και αυτÏŒ μας λÎει, ÏŒτι ο ΑριστοτÎλης δεν συγκεντρÏŽνει απλÏŽς γνÏŽσεις περί φυσικής ιστορίας. Κάνει κάτι πιο συστηματικÏŒ. Κάνει επιστήμη. Και εδÏŽ υπάρχει κάτι παράδοξο. Ο τρÏŒπος, που δÏŒμησε αυτÏŒ το βιβλίο ο ΑριστοτÎλης, μας είναι τÏŒσο οικείος, τÏŒσο ÏŒμοιος με τον τρÏŒπο που σκεπτÏŒμαστε τον φυσικÏŒ κÏŒσμο και τον τρÏŒπο που κάνουμε βιολογία, που σχεδÏŒν αδυνατοÏμε να κατανοήσουμε πÏŒσο αυθεντικÏŒς ήταν. ΩστÏŒσο, ÏŒταν ήρθε σε αυτήν την λιμνοθάλασσα, είδε τα πλάσματα μÎσα της, τα ξεχÏŽρισε και κατÎγραψε ÏŒσα είδε. Ήταν ο πρÏŽτος άνθρωπος, που είχε κάνει κάτι τÎτοιο. Το επÏŒμενο βήμα του είναι επαναστατικÏŒ. Έχοντας ταξινομήσει τα δεδομÎνα και τα γεγονÏŒτα, αρχίζει να επεξηγεί. Τάσσει τη θεωρία ενάντια στην παρατήρηση. Εφευρίσκει Îνα νÎο τρÏŒπο κατανÏŒησης του κÏŒσμου. ΕφαρμÏŒζει αυτή την μÎθοδο σε Îνα απÏŒ τα βαθÏτερα βιολογικά ζητήματα. ΠÏŽς η ζωή δημιουργείται στο αυγÏŒ και στη μήτρα. ΘÎλει να μάθει πÏŽς, σÏμφωνα με τα λÏŒγια του, Îρχονται στη ζωή τα Îμβια ÏŒντα. Αν θÎλετε να κατανοήσετε την ανάπτυξη, πρÎπει να μιμηθείτε τον ΑριστοτÎλη. Να πάτε σε μία φάρμα και να βρείτε γονιμοποιημÎνο αυγÏŒ κÏŒτας. Η γοητεία σε αυτÏŒ είναι, ÏŒτι δεν ξÎρεις τι θα δεις, μÎχρι να ανοίξεις το αυγÏŒ. ΜερικÎς φορÎς βλÎπεις ακριβÏŽς ÏŒ,τι είδε ο ΑριστοτÎλης. Ο ΑριστοτÎλης θα μελετήσει το αυγÏŒ δια γυμνοÏ οφθαλμοÏ.
ΜποροÏμε να διακρίνουμε με μικροσκÏŒπιο την καρδιά του κοτÏŒπουλου να χτυπά. Είναι Îνα Îμβρυο μÏŒλις μερικÏŽν ημερÏŽν. Κείτεται εκεί για λίγο, σε Îνα στρÏŽμα λευκωματίνης και λÎκιθου. Τα αιμοφÏŒρα αγγεία, οι αρτηρίες και οι φλÎβες διακλαδÏŽνονται στον γÏρω χÏŽρο. ΒλÎπετε το κεφάλι του, το μάτι του και πάνω απÏŒ ÏŒλα, βλÎπετε την καρδοÏλα του να χτυπά. ΑκÏŒμη και οι επικριτÎς του ΑριστοτÎλη, του το αναγνωρίζουν αυτÏŒ. Είναι ο πρÏŽτος, που άνοιξε Îνα αυγÏŒ και περιÎγραψε το Îμβρυο ενÏŒς νεοσσοÏ. Είναι ο πρÏŽτος, που περιγράφει την καταγωγή ενÏŒς Îμβιου ÏŒντος. Ο ΑριστοτÎλης περιγράφει την ανάπτυξη ενÏŒς, προφανÏŽς, άψυχου αυγοÏ σε Îνα Îμβιο πλάσμα, που αναπνÎει και ζευγαρÏŽνει. Αν είχε κάνει μÏŒνο αυτÏŒ θα άξιζε τον θαυμασμÏŒ μας, αλλά θεωρÏŽ, ÏŒτι Îκανε πολÏ περισσÏŒτερα. Επιχείρησε και πÎτυχε, σε μεγάλο βαθμÏŒ, να διεισδÏσει στα πιο μÏχια μυστικά της ζωής. Γιατί οι νεοσσοί εκκολάπτονται απÏŒ αυγά κÏŒτας; Γιατί ÏŒχι και οι χελÏŽνες, τα ψάρια ή τα φίδια; Το ερÏŽτημα ακοÏγεται τετριμμÎνο, αλλά δεν είναι. Αφορά την ομοιÏŒτητα των απογÏŒνων στους γονείς τους και στην Ο ΑριστοτÎλης ισχυρίστηκε, ÏŒτι οι ιδιÏŒτητες της Ïλης, τα θεμελιÏŽδη δομικά στοιχεία του κÏŒσμου, δεν εξηγοÏν πÏŽς κατασκευάζεται Îνα Îμβρυο. Χρειάζεται κάτι άλλο, κάτι, που λαμβάνει απÏŒ τους γονείς του, κάτι, που το διαμορφÏŽνει. ΑυτÏŒ το ονÏŒμασε «είδος». Το οποίο είναι τι, ακριβÏŽς; ΕδÏŽ δυσκολεÏεται ο ΑριστοτÎλης. Ο ΑριστοτÎλης συγκρίνει τα υλικά συστατικά των πραγμάτων, τα στοιχεία, ÏŒπως τα αποκαλεί, και την μορφή ή το «είδος» και λÎει, ÏŒτι τα στοιχεία είναι σαν τα γράμματα Α και Β και μποροÏμε να τα συνδυάσουμε ποικιλοτρÏŒπως. Δηλαδή, μποροÏμε να Îχουμε την συλλαβή ΑΒ Î® ΒΑ και η διάταξή τους είναι η μορφή, η οποία διαφÎρει κατά περίπτωση. Η μορφή λοιπÏŒν, διαφÎρει απÏŒ τα υλικά συστατικά. Φαίνεται λοιπÏŒν να λÎει, ÏŒτι σημασία δεν Îχει το υλικÏŒ, αλλά η διάταξη του υλικοÏ αυτοÏ. Η διάταξη των υλικÏŽν συστατικÏŽν, ÏŒπως η διάταξη των γραμμάτων δημιουργοÏν τις δÏο συλλαβÎς. Το «είδος» λοιπÏŒν, είναι κάτι σαν πληροφορία ή Îνα είδος δραστηριÏŒτητας. Το εντυπωσιακÏŒ είναι, ÏŒτι χρησιμοποιεί μια μεταφορά για την πληροφορία, την διάταξη των γραμμάτων. Μοιάζει με την μεταφορά μας περί περί Εξ άλλου σημασία δεν Îχουν τα υλικά συστατικά του DNA, παρά μάλλον η διάταξη των στοιχείων, που αποτελοÏν το DNA, τα μÏŒρια, οι πυρηνικοί δεσμοί, αυτή είναι η πληροφορία. Μία μÎθοδος του ΑριστοτÎλη για την μελÎτη των Îμβιων ειδÏŽν, ήταν η ίδια η απλÏŒτητα. Ο ΑριστοτÎλης Îχει Îναν ενθουσιασμÏŒ για την ζωοτομία, που σήμερα φαντάζει υπερβολική. Περιγράφει πÏŽς αν κÏŒψουμε στην μÎση Îνα τÎτοιο Îντομο,παραδÏŒξως θα συνεχίζει να ζει για πολÏ ÏŽρα. Πολλοί σÏγχρονοι βιολÏŒγοι κάνουν ανατομή σε ζωντανά Îντομα, αλλά ελάχιστοι σε χαμαιλÎοντες. Ο ΑριστοτÎλης το Îκανε. ΑφοÏ τον άνοιξε, παρατηρεί, ÏŒτι ο χαμαιλÎων αναπνÎει ακÏŒμη για αρκετή ÏŽρα. Και οι χελÏŽνες, λÎει, συνεχίζουν να κουνοÏν τα πÏŒδια τους, ακÏŒμη και μετά την αφαίρεση της καρδιάς τους. Δεν ξÎρω πÏŒσο θα επιζοÏσε μία χελÏŽνα χωρίς την καρδιά της και δεν νομίζω, πως Îχω την διάθεση να το μάθω. ΩστÏŒσο, η πεποίθηση του ΑριστοτÎλη, ÏŒτι κάποια πλάσματα επιζοÏν εκπληκτικά πολλή ÏŽρα αφοÏ ξεντεριαστοÏν, τονίζει Îνα απÏŒ τα βαθÏτερα κομμάτια του ερευνητικοÏ του προγράμματος. ΔιÏŒτι, ÏŒταν ο ΑριστοτÎλης αφαιροÏσε την καρδιά μιας χελÏŽνας δεν αναζητοÏσε τίποτε λιγÏŒτερο απÏŒ την ψυχή της. Οι αρχαίοι Έλληνες αλληγοροÏσαν την ψυχή ως πεταλοÏδα. ΧρησιμοποιοÏσαν τη λÎξη ψυχή και για τα δÏο, κατανοητÏŒ γιατί. Η πεταλοÏδα ξεπηδά απÏŒ την σκοÏρα χρυσαλλίδα, ακριβÏŽς ÏŒπως και η ψυχή, άυλη και αθάνατη φεÏγει απÏŒ το πτÏŽμα με το θάνατο, ωστÏŒσο συνεχίζει να ζει στον Άδη. Είναι η ψυχή, Îνα πνεÏμα. Η Î¬ποψη του ΑριστοτÎλη περί ψυχής διαφÎρει πολÏ. Θεωρεί, ÏŒτι την Îχουν ÏŒλα τα Îμβια ÏŒντα, ÏŒχι μÏŒνο οι άνθρωποι. ΠιστεÏει, ÏŒτι μÏδια και μαλάκια και αστακοί και καβοÏρια, ÏŒλα Îχουν ψυχή ή τουλάχιστον είχαν ÏŒσο ζοÏσαν. ΔιÏŒτι ο ΑριστοτÎλης πιστεÏει, πως ÏŒταν πεθαίνει Îνα Îμβιο ον, μαζί του πεθαίνει και η ψυχή του. Αυτή είναι η ψυχή ως βιολογία, ωστÏŒσο, ÏŒταν διαβάζετε ΑριστοτÎλη περί ψυχής, μοιάζει μάλλον μυστηριÏŽδης. Δεν είναι υλική, ωστÏŒσο ελÎγχει την Ïλη. Δεν είναι Îνα ÏŒργανο, που μπορείτε να αφαιρÎσετε και να κρατήσετε. Είναι κάτι πολÏ πιο αφηρημÎνο. Η ψυχή είναι το δίκτυο διεÏθυνσης και ελÎγχου, που δημιουργεί Îνα πλάσμα. Είναι η ροή θρεπτικÏŽν ουσιÏŽν σε ÏŒλο το σÏŽμα, είναι οι διεργασίες των οργάνων του, οι αισθήσεις, με τις οποίες αντιλαμβάνεται τον κÏŒσμο. Στην περίπτωση ενÏŒς ανθρÏŽπου, είναι οι σκÎψεις που κάνει. Είναι αυτÏŒ, που οι βιολÏŒγοι του 20οÏ αιÏŽνα αποκαλοÏν «το σÏστημα». Είναι ο μεταβολισμÏŒς ενÏŒς πλάσματος και το κÏκλωμα γονιδίων και πρωτεÏŠνÏŽν, που το ελÎγχουν. Είναι ÏŒλοι οι μηχανισμοί, που απορρÎουν απÏŒ την εντροπία και εμποδίζουν τα Îμβια ÏŒντα να καταρρÎουν σε σωροÏς αδρανοÏς μάζας. ΑυτÏŒ, που ο ΑριστοτÎλης αποκαλεί «ψυχή», εμείς το αποκαλοÏμε «σÏστημα». ΑυτÏŒ, που αποκαλεί «είδος», το αποκαλοÏμε «γονίδια». Η γλÏŽσσα διαφÎρει κατά πολÏ, αλλά οι Îννοιες είναι πολÏ παρÏŒμοιες. Στην καρδιά των δÏο θεωριÏŽν ζωής βρίσκεται η ιδÎα, ÏŒτι οι πληροφορίες, που μεταδίδονται απÏŒ γονιÏŒ σε παιδί, γενιά με την γενιά, διαπλάθουν την Îμβια Ïλη. Ο ΑριστοτÎλης πιστεÏει, ÏŒτι κάθε είδος Îχει Îνα μοναδικÏŒ «είδος», τη δική του συγκεκριμÎνη ψυχή. ΤÏŒτε, γιατί υπάρχουν τÏŒσα πολλά είδη; Για εμάς υπάρχουν δÏο εξηγήσεις. Μία θρησκευτική, ÏŒτι τα δημιοÏργησε ο ΘεÏŒς και μία επιστημονική, ÏŒτι εξελίχθηκαν. Ο ΑριστοτÎλης είχε Îναν αμείλικτα επιστημονικÏŒ νου, αλλά ζοÏσε 23 αιÏŽνες πριν απÏŒ τον Δαρβίνο. Είναι λοιπÏŒν, δημιουργιστής; Ο δάσκαλÏŒς του, ο Πλάτων, σίγουρα ήταν. Ο Πλάτων αφηγείται την καταγωγή των ζÏŽων και είναι Îνας μÏθος του δημιουργισμοÏ με μια ηθικολογική μεταβολή. Ο ΘεÏŒς δημιοÏργησε τον κÏŒσμο και ως τιμωρία για διάφορα παραπτÏŽματα μετÎτρεψε ορισμÎνους ανθρÏŽπους σε ζÏŽα. Οι επιπÏŒλαιοι Îγιναν πουλιά, οι ποταποί Îγιναν σαÏρες, φίδια και πλάσματα που Îρπουν. Άλλοι Îγιναν ψάρια. ΜÏŒνο οι συνετοί παρÎμειναν άνθρωποι. ÎŒλα αυτά ο ΑριστοτÎλης τα θεωρεί ανοησίες. Δεν Îχει χρÏŒνο για μÏθους περί δημιουργίας, περί αρχαίων θεÏŽν. ΑγαπÏŽ τον Πλάτωνα, είπε, αλλά περισσÏŒτερο αγαπÏŽ την αλήθεια. Ένας οπαδÏŒς της εξελιξιαρχίας, λοιπÏŒν; Συμμερίζεται την αντίληψη του Δαρβίνου περί προσαρμογής πλασμάτων στα περιβάλλοντα ÏŒπου ζουν. Περιγράφει, πως τα ράμφη των πουλιÏŽν είναι κατάλληλα για την τροφή τους. ΛÎει: Tα πλάσματα είναι σχεδιασμÎνα για να επιβιÏŽνουν, να αναπαράγονται. Θεωρεί ορισμÎνα ζÏŽα πιο προηγμÎνα απÏŒ άλλα. Υπάρχει μία κλίμακα περιπλοκÏŒτητας. Μας λÎει, ÏŒτι οι πίθηκοι είναι ενδιάμεσοι και σχεδιασμÎνοι ανάμεσα σε τετράποδα και ανθρÏŽπους, κάτι το οποίο σίγουρα ισχÏει. ÎŒλα ακοÏγονται πολÏ δαρβινικά, αλλά δεν είναι, διÏŒτι ο ΑριστοτÎλης δεν πιστεÏει στην εξελιξιαρχία. Είναι κάτι πολÏ πιο παράξενο. Ο ΑριστοτÎλης πιστεÏει, ÏŒτι ο κÏŒσμος που βλÎπουμε μπροστά μας, απλÏŽς υπήρχε πάντα εκεί, απαράλλακτος. Με άλλα λÏŒγια είναι Îνας αιωνιοκράτης. Είναι μία δÏσκολη Îννοια. Ο εννοιολογικÏŒς μας κÏŒσμος βασίζεται σε μια μανιχαÏŠκή μάχη ανάμεσα στη δημιουργία και την εξÎλιξη και η αιωνιÏŒτητα απλÏŽς δεν αποτελεί επιλογή. Η αιωνιÏŒτητα αρνείται την ιστορία. ΛÎει, ÏŒτι το παρελθÏŒν δεν είναι Îνας διαφορετικÏŒς τÏŒπος, αλλά ο ίδιος, για πάντα και για πάντα και για πάντα. Κάτι, το οποίο μας φÎρνει σε Îνα απÏŒ τα πιο αινιγματικά Το γεγονÏŒς, ÏŒτι δεν αναφÎρει τίποτε περί απολιθωμάτων. ΔÏσκολα κατανοοÏμε πÏŽς του ξÎφυγε κάτι τÎτοιο. ΒρισκÏŒμαστε στο δυτικÏŒ άκρο του νησιοÏ, ανάμεσα στα απομεινάρια ενÏŒς αχανοÏς δάσους, αλλά τα δÎνδρα είναι πλÎον πÎτρες.
ΑπολιθωμÎνο δάσος ΛÎσβου. Ένα απÏŒ τα σπουδαία απολιθωμÎνα δάση του κÏŒσμου. Κάποιοι λÎνε, ÏŒτι η θεωρία βάζει παρωπίδες στους επιστήμονες. Δεν νομίζω, ÏŒτι ισχÏει, τουλάχιστον δεν Îχει ιδιαίτερη βαρÏτητα. ΩστÏŒσο, αν δεν πιστεÏετε, ÏŒτι το παρελθÏŒν είναι διαφορετικÏŒ μÎρος κατανοείτε εÏκολα, πως θα συγχÎατε Îνα δάσος με Îνα χωράφι πÎτρες. Ένα αρχαίο ηφαίστειο κάλυψε τα δÎντρα με στάχτη. ΤÏŽρα, μετά απÏŒ είκοσι εκατομμÏρια χρÏŒνια, ακÏŒμη φαίνονται τα φÏλλα, ο φλοιÏŒς και οι ιστοί τους. Ο φίλος του ΑριστοτÎλη, ο ΘεÏŒφραστος, ιδρυτής της Φυτολογίας, κατοικοÏσε μερικά χιλιÏŒμετρα μακριά, στην ΕρεσÏŒ. Άραγε εκείνος τα είδε; ΡÏŽτησα γι αυτÏŒ, τον ΝικÏŒλαο ΖοÏρο, τον διευθυντή του ΑπολιθωμÎνου Δάσους της ΛÎσβου: «ΞÎρουμε, ÏŒτι ο ΘεÏŒφραστος γεννήθηκε δίπλα, στην ΕρεσÏŒ και είμαι βÎβαιος, ÏŒτι Îχει επισκεφθεί το μÎρος τουλάχιστον μία φορά. ΣυνεπÏŽς, κατ’ εμÎ, είναι προφανÎς, ÏŒτι θα είχε δει τα απολιθωμÎνα δÎντρα. ΘεωρÏŽ κυριολεκτικά απίστευτο πρÏŒσωπα, ÏŒπως ο ΑριστοτÎλης ή ο ΘεÏŒφραστος να μην το είχαν δει αυτÏŒ». Ίσως να του διÎφυγε τελείως το δάσος. Ίσως να ήταν καλυμμÎνο. ΥποπτεÏομαι, ÏŒτι ο λÏŒγος, που ο ΑριστοτÎλης δεν αναφÎρει οÏτε αυτÏŒ, οÏτε κανÎνα άλλο απολίθωμα δεν είναι επειδή δεν τα είδε, αλλά επειδή δεν πίστευε σε αυτά. ΠαρÏŒλα αυτά, το ερÏŽτημα παραμÎνει. Αν τα είδη δεν δημιουργήθηκαν και αν δεν εξελίχθηκαν γιατί είναι τÏŒσα πολλά; Ο ΑριστοτÎλης κατανοεί, ÏŒτι υπάρχει μία σÏνδεση μεταξÏ ειδÏŽν με πολÏ περίπλοκους τρÏŒπους. Συγκρίνει τον κÏŒσμο με Îνα σπίτι, τον ελληνικÏŒ «οίκο», απÏŒ ÏŒπου προÎρχεται η «Οικολογία». Στο νοικοκυριÏŒ του κÏŒσμου λοιπÏŒν, το κάθε είδος Îχει τον δικÏŒ του ρÏŒλο. Ο ΑριστοτÎλης γνωρίζει, ÏŒτι τα νοικοκυριά δεν είναι πάντα αρμονικά. Κατανοεί, ÏŒπως και ο Δαρβίνος, ÏŒτι γίνεται Îνας πÏŒλεμος της φÏσης. Εκεί ÏŒμως, που στον δαρβίνειο πÏŒλεμο κάποια είδη ευημεροÏν και άλλα εκλείπουν, στους αριστοτÎλειους πολÎμους οι αντίπαλοι απλÏŽς μάχονται αιωνίως. Στο νοικοκυριÏŒ του ΑριστοτÎλη ÏŒμως, δεν κατοικοÏν μÏŒνο γήινα πλάσματα. ΚατοικοÏν επίσης, ο Ήλιος, οι πλανήτες και τα άστρα. Η Οικολογία του ασπάζεται τον κÏŒσμο και ο ΘεÏŒς τα ρυθμίζει ÏŒλα. Ένας ΘεÏŒς, που απλÏŽς σκÎπτεται και παρ΄ ÏŒτι ο θεÏŒς του είναι ο υπÎρτατος διανοοÏμενος αποτελεί και τον λÏŒγο Ïπαρξης ζωής στην Γη. Είναι Îνα ÏŒμορφο, αν και ελαφρÏŽς μυστικιστικÏŒ δÏŒγμα, διÏŒτι λÎει, ÏŒτι η φÏση που περιÎγραψε, ανάτεμνε και κατÎταξε ο ΑριστοτÎλης, είναι στην ουσία ιερή. Και εγÏŽ αν είχα Îναν ΘεÏŒ, αυτÏŒς σίγουρα, θα ήταν ο ΑριστοτÎλης. Ο ΑριστοτÎλης συνÎχισε το Îργο, που ξεκίνησε στην ΛÎσβο. Έγραψε Îνα βιβλίο περί Ανατομίας, Φυσιολογίας και ΕξÎλιξης των ζÏŽων. Υπάρχει Îνα βιβλίο περί αναπνοής, περί γήρανσης, περί κίνησης. Υπάρχει Îνα βιβλίο περί ψυχής. Η επιστημονική του κληρονομιά δεν είναι εκτενής, αλλά μνημειÏŽδης. ΑναγνÏŽστηκε, αντιγράφηκε και εκλάπη απÏŒ ρωμαίους εγκυκλοπαιδιστÎς, μουσουλμάνους γιατροÏς και αντιγραφείς χειρογράφων του Μεσαίωνα. Τον 13ο αιÏŽνα πλÎον, διδασκÏŒταν σε ÏŒλα τα ευρωπαÏŠκά πανεπιστήμια. Κατά την ΑναγÎννηση, λÏŒγιοι μετÎτρεψαν τα βιβλία σε καταλÏŒγους με περίτεχνες απεικονίσεις, που Îδειχναν τα πλάσματα, που είχε δει ο ΑριστοτÎλης. Ίδρυσαν μουσεία γεμάτα με φυσικά θαÏματα. Δεν υπερβάλλω λÎγοντας, ÏŒτι η σÏγχρονη Βιολογία θεμελιÏŽθηκε με τον ΑριστοτÎλη. Και προκÏπτει το ερÏŽτημα: γιατί τον Îχουμε ξεχάσει; Γιατί δεν Îχει θÎση στο πάνθεον των σπουδαίων επιστημÏŒνων, δίπλα στον ΠαστÎρ ή τον Δαρβίνο ας ποÏμε; Ένας λÏŒγος είναι, ÏŒτι Îνα κομμάτι της Βιολογίας του ήταν απλÏŽς λανθασμÎνο. Έκανε μεγάλο λάθος για τα ΛÎει, ÏŒτι τα χÎλια αναπτÏσσονται απÏŒ την λάσπη ποταμÏŽν. Γιατί το Îλεγε αυτÏŒ; Γιατί βασικά, αν δεις χÎλια, ιδίως τα μικρά, κρÏβονται στη λάσπη. ΜποροÏν άνετα να μπουν κάτω απÏŒ την λάσπη και να εξαφανιστοÏν μÎσα της. Ο ΑριστοτÎλης παρατήρησε, ÏŒτι τα χÎλια είναι πολÏ ασυνήθιστα πλάσματα. Αν κάνετε μία κοιλιακή τομή, για να δείτε τα εσωτερικά ÏŒργανα μÎχρι το ορθÏŒ Îντερο πιο κάτω, βλÎπετε, ÏŒλα τα ÏŒργανα, που θα βρίσκατε σε οποιοδήποτε ψάρι. ÎŒμως, σε Îνα συνηθισμÎνο ψάρι τα αναπαραγωγικά ÏŒργανα θα ήταν κάπου γÏρω. Οι γονάδες, το σπÎρμα και τα ωάρια. ΩστÏŒσο, στα χÎλια απλÏŽς δεν τα βρίσκετε ποτÎ. Ο ΑριστοτÎλης το παρατήρησε και δημιουργήθηκε το προφανÎς ερÏŽτημα. Αν Îνα χÎλι δεν Îχει ωάρια ή σπÎρμα, πÏŽς αναπαράγεται; Είναι Îνα εÏλογο ερÏŽτημα. ΑσφαλÏŽς, δεν θα μποροÏσε να γνωρίζει, ÏŒτι το ευρωπαÏŠκÏŒ χÎλι αναπτÏσσει τις γονάδες του σε μια πορεία 9.000 χιλιομÎτρων κολÏμβησης μÎχρι τους τÏŒπους αναπαραγωγής του στην Θάλασσα των ΣαργασσÏŽν. Μοιάζει να πιστεÏει ÏŒτι κάποια είδη πλασμάτων δεν αναπαράγονται. ΑπλÏŽς εμφανίζονται απÏŒ το πουθενά, δημιουργοÏνται αυτογενÏŽς. Παρατήρησε, ÏŒτι ορισμÎνα ζÏŽα δεν προÎρχονται απÏŒ ζÏŽα του ίδιου είδους. ΣυνεπÏŽς, οι άνθρωποι μποροÏν να παράγουν σκÏŽληκες ή ψÏλλους. ΑυτÏŒ το επεκτείνει και σε άλλα ζÏŽα σε άλλα μÎρη της φÏσης, κυρίως στην θάλασσα, αλλά και σχεδÏŒν σε ÏŒλα τα Îντομα. Το ερÏŽτημα γιατί το κάνει αυτÏŒ, είναι αξιοπερίεργο. Ο ΑριστοτÎλης παρατήρησε, ÏŒτι η αποσυντεθειμÎνη σάρκα, συχνά παράγει άλλα πλάσματα. Για παράδειγμα, μια υαλÏŒσαυρα, την οποία βρήκαμε νεκρή στην άκρη του δρÏŒμου. Την ανοίγω για να δω το εσωτερικÏŒ της. Η σαÏρα Îχει μουμιοποιηθεί εξ αιτίας της ζÎστης. ΒλÎπουμε, ÏŒπως ίσως περιμÎναμε, ÏŒτι βρίθει απÏŒ Ο ΑριστοτÎλης γνωρίζει, ÏŒτι οι προÎρχονται απÏŒ τα σκουλήκια και ÏŒτι τα σκουλήκια προÎρχονται απÏŒ την αποσυντεθειμÎνη σάρκα. ΣυνεπÏŽς, συμπεραίνει εÏλογα, ÏŒτι οι μÏγες δημιουργοÏνται αυτογενÏŽς απÏŒ νεκρά πράγματα.
ΩστÏŒσο, η πεποίθηση του ΑριστοτÎλη περί αυτογενοÏς δημιουργίας δεν ήταν ο λÏŒγος που αμφισβητήθηκε. Ήταν μάλλον η αποτυχία της μεθÏŒδου του, που εξÎθεσε αυτή την πεποίθηση. ÎŒταν διαβάζω τον ΑριστοτÎλη νιÏŽθω σα να διαβάζω το Îργο ενÏŒς λαμπροÏ, εκκεντρικοÏ συναδÎλφου. Υπάρχουν οι ίδιες λεπτομερείς παρατηρήσεις, η επιχειρηματολογία, οι ίδιες αντιπαθείς αναφορÎς σε προκατÏŒχους. ΤοποθετÏŽ δÏο φρÎσκα ψάρια σε δÏο βάζα, καλÏπτω το Îνα με γάζα και αφήνω το άλλο εκτεθειμÎνο. Είναι το είδος του πειράματος, που θα μποροÏσε να είχε κάνει ο ΑριστοτÎλης, αλλά δεν το Îκανε. Μια εβδομάδα αργÏŒτερα εξετάζω τα αποτελÎσματα. Το εκτεθειμÎνο στα στοιχεία ψάρι βρίθει απÏŒ σκουλήκια. Το ψάρι, που είχε καλυφθεί με γάζα, αντιθÎτως, Îχει σαπίσει αρκετά, αλλά δεν υπάρχουν σκουλήκια. ΑυτÏŒ αποδεικνÏει, ÏŒτι για να πιάσει σκουλήκια η αποσυντεθειμÎνη σάρκα πρÎπει πρÏŽτα να υπάρχουν μÏγες, που γεννοÏν αυγά. ΑυτÏŒ το απλοÏστατο πείραμα Îκανε ο το Καταβαράθρωσε τη θεωρία της αυτογενοÏς δημιουργίας του ΑριστοτÎλη. Η φήμη του δεν αποκαταστάθηκε ποτÎ. Στην καρδιά αυτής της ιστορίας υπάρχει Îνα τραγικÏŒ παράδοξο. Η επί 2.000 σχεδÏŒν χρÏŒνια Îρευνας του ανθρÏŽπου για τον φυσικÏŒ κÏŒσμο, πρÏŽτα ρωτοÏσε τι πίστευε ο ΑριστοτÎλης. ΤÎτοια ήταν η δÏναμη του νου του και το πεδίο των ερευνÏŽν του, που πάντα είχε μια απάντηση. Και αυτÏŒ ήταν το πρÏŒβλημα. Ο ΑριστοτÎλης ή οι μεταγενÎστεροί του, εμπÏŒδισαν την πρÏŒοδο. Ήχησε η πολεμική ιαχή της σÏγχρονης επιστήμης: «Μελετήστε τη φÏση, ÏŒχι τα βιβλία», δηλαδή τα βιβλία του ΑριστοτÎλη. ΕÏλογα μετατράπηκε σε Îνα σÏμβολο του σκοτεινοÏ παρελθÏŒντος. Ήταν ο γίγαντας, που Îπρεπε να σφαγιαστεί, οÏτως ÏŽστε να διασχίσουμε τις πÏλες της φιλοσοφίας και να φτάσουμε στα πράσινα λιβάδια της επιστημονικής αλήθειας. Ο ΑριστοτÎλης Îμεινε στην ΛÎσβο μÏŒλις δÏο χρÏŒνια. Του πρÏŒτειναν να διδάξει το πριγκιπÏŒπουλο ΑλÎξανδρο, που η ιστορία θα αποκαλοÏσε «ΜÎγα». ΑργÏŒτερα, επÎστρεψε στην Αθήνα, ÏŒπου ίδρυσε τη δική του φιλοσοφική σχολή. Στοχάστηκε, Îγραψε και το 322 π.Χ. πÎθανε. Τι πρÎπει να σκεφτοÏμε, λοιπÏŒν, για τον ΑριστοτÎλη; Μήπως θα Îπρεπε να τον εγκωμιάζουμε για την προαίσθησή του ή να τον καταδικάσουμε για τα λάθη του; ΠιστεÏω, ÏŒτι δίνει το εξής. Μας λÎει, ÏŒτι τα πλάσματα είναι ταιριαστά στο περιβάλλον τους, ÏŒτι είναι προσαρμοσμÎνα και ÏŒτι αυτÏŒ απαιτεί μία εξήγηση. ΛÎει επίσης, ÏŒτι τα περίπλοκα πράγματα ÏŒπως τα πλάσματα δεν μποροÏν απλÏŽς να μονταριστοÏν απÏŒ τις συνιστÏŽσες τους, αλλά χρειάζονται και κάτι άλλο, τις πληροφορίες. Μας λÎει επίσης, ÏŒτι για να κατανοήσουμε τα Îμβια ÏŒντα, πρÎπει να τα ξεμοντάρουμε, να τα χωρίσουμε στα μεμονωμÎνα κομμάτια τους. Αλλά, αφοÏ το κάνουμε αυτÏŒ, πρÎπει να τα μοντάρουμε και πάλι, διÏŒτι μÏŒνο Îτσι θα κατανοήσουμε πραγματικά πÏŽς λειτουργοÏν. Νομίζω, ÏŒτι αυτÏŒ κάνει τον ΑριστοτÎλη να μας μιλά σήμερα, διÏŒτι αν ο διαχωρισμÏŒς ήταν ο σκοπÏŒς της Βιολογίας του 20οÏ αιÏŽνα, η συναρμολÏŒγησή τους είναι ο στÏŒχος του 21ου αιÏŽνα. Είναι σημαντικÏŒς, διÏŒτι μας προσφÎρει την ίδια τη δομή της σκÎψης μας, ακÏŒμη κι ÏŒταν δεν το γνωρίζουμε οι ίδιοι. Η σκÎψη του ρÎει σαν υπÏŒγειο ποτάμι στην ιστορία της επιστήμης μας και αναδÏεται ανά διαστήματα ως άλλη μία πηγή με ιδÎες φαινομενικά νÎες, αλλά ουσιαστικά πολÏ παλιÎς. Άραγε αυτή η άποψη του ΑριστοτÎλη είναι αναχρονιστική; Δεν το νομίζω. Είναι τÏŒσο εκτενής, τÏŒσο πρωτεÏŠκÏŒς, που πρÎπει να τον διαβάσει κάθε νÎα γενιά. ΔιÏŒτι Îτσι πάντα βρίσκουν πράγματα στο Îργο του, τα οποία διÎφυγαν απÏŒ τους προκατÏŒχους τους. Ο ΑριστοτÎλης Îγραψε χιλιάδες προτάσεις, τον προσδιορίζει ÏŒμως μία, η πρÏŽτη στην μεταφυσική του. Κάθε άνθρωπος, λÎει, επιθυμεί να μάθει. ÎŒλες οι μορφÎς γνÏŽσης ÏŒμως, δεν είναι ίσες. Η καλÏτερη είναι η αγνή, αμερÏŒληπτη Îρευνα για το αίτιο των πραγμάτων. Είναι η διεκδίκηση της ομορφιάς και της αξίας της επιστήμης. Ο είναι συγγραφÎας και καθηγητής εξελικτικής αναπτυξιακής Βιολογίας στο του Λονδίνου. Το παραπάνω κείμενο αποτελείται απÏŒ εκτεταμÎνα απομαγνητοφωνημÎνα αποσπάσματα απÏŒ το ντοκυμαντÎρ του Ηarry Κillas παραγωγής ΒΒC, το οποίο Îγραψε και παρουσίασε ο dr Lerοi.
Όταν η αμερικανίδα ερευνήτρια Henrietta Mertz στο βιβλίο της “ The wine dark sea” αποδείκνυε πως οι Έλληνες τόσο οι Αργοναύτες όσο και ο Οδυσσέας αναζητώντας οι μεν πρώτοι την γη της Κολχίδος, ο δε δεύτερος την επιστροφή στην πατρίδα του, έφτασαν στην Αμερική γινόμενοι έτσι οι πρώτοι εξερευνητές της νέας γης, φυσικά και δεν φανταζόταν πόσο αψήφιστα θα λάμβαναν κάτι τέτοιο όχι μονάχα οι συνάδελφοί της ερευνητές και αρχαιολόγοι αλλά και κυρίως οι ίδιοι οι αρμόδιοι του ελληνικού κράτους!!!
Παρ’ όλα αυτά αν και οι λόγοι της υποτίμησης μιας τέτοιας ανακάλυψης για τον καθένα που την επιχειρεί είναι καταφανές, ασχέτως αν δεν δικαιολογείται κάτι τέτοιο, παρ’ όλα αυτά λοιπόν η αξία ως γεγονός δεν παύει να υφίσταται για όσους θέλουν πραγματικά να συμβάλλουν στην κατεύθυνση της έρευνας και ανακάλυψης σημαντικών γεγονότων που προσδιορίζουν την πορεία της ανθρωπότητας.
Αδιάψευστοι μάρτυρες αυτών που η κ. Μέρτζ υποστήριξε υπήρξαν τα ευρήματα ανασκαφών στην Αμερική.
Όχι ότι οι «γνωστοί κύκλοι» που δεν ήθελαν να γνωστοποιηθούν αυτές οι ανακαλύψεις θα έμεναν με σταυρωμένα χέρια!!! Εξ’ ου και η απόκρυψη ή καταστροφή εκείνων των ευρημάτων.
Υπάρχει όμως κάτι που δεν μπορούν, όσο και να το θέλουν να το αποκρύψουν! Και είναι αυτά τα τοπωνύμια περιοχών και πόλεων της Νοτίου Αμερικής τα οποία από τα πανάρχαια χρόνια υφίστανται να αποδεικνύουν το πέρασμα των Ελλήνων από μία γη που η σύγχρονη ιστορία μας υποστηρίζει την ανακάλυψή της μόλις τον 15ο αι. μ. Χ.!!!
Ας δούμε μερικά από αυτά:
Ephira, στα σύνορα της βρετανικής Γουινέας και Σουρινάμ. Το όνομά της είναι από την Εφύρα το αρχαίο όνομα της Κορίνθου, πόλη στην οποία γεννήθηκε ο πρόγονος του Γλαύκου και την οποία προφέρει όταν δίνει το γενεαλογικό του δένδρο στον Διομήδη.
Fedra, 30 μίλια από το Paramaribo στο Σουρινάμ. Φαίδρα λεγόταν η κόρη του Μίνωα η οποία ήταν δεύτερη σύζυγος του Θησέα .
Thetis, κόλπος στο άκρο του ακρωτηρίου Χορν. Θέτις λεγόταν η μητέρα του Αχιλλέα, σύζυγος του Πηλέα ενός από τους αργοναύτες.
Laris, μικρό χωριό ανατολικά του Cusco. Η Λάρισα κόρη βασιλικής οικογένειας της Ελλάδας έδωσε το όνομά της σε μία πόλη. Στην πόλη αυτή γεννήθηκε ο Πολύφημος, γιος του Ειλάτου, μέλος της Αργούς.
Armonia, 51ος , 24ος παράλληλος. Αρμονία λεγόταν η σύζυγος του Κάδμου. Στον γάμο της η Ήρα της δώρισε ένα περιδέραιο και ένα πέπλο, τα οποία στην συνέχεια προκάλεσαν μεγάλες τραγωδίες στις γενιές που τα κληρονόμησαν. Να σημειώσουμε πως η ιστορία αυτή αναφέρεται σε μύθους των Ίνκας!!!
Solimoes, όνομα του άνω Αμαζονίου μεταξύ της Tabatinga και Coari. Αναφορές για τους Σολύμους συναντάμε σε πολλά έργα αρχαίων συγγραφέων.
Ο Όμηρος, ο Πίνδαρος, ο Στράβων, ο Ηρόδοτος, ο Απολλώνιος ο Ρόδιος είναι κάποιοι από αυτούς. Όταν ο Γλαύκος έδωσε το γενεαλογικό του δένδρο στον Διομήδη έκανε λόγο για τον βασιλιά Λύκο και για τους άθλους που επέβαλε στον Βελερεφόντη. Ένας από αυτούς τους άθλους ήταν ο Βελλερεφόντης να πολεμήσει τους Σολύμους που ήταν μία φιλοπόλεμη φυλή που ζούσε στα σύνορα της Λυκίας. Όταν κατάφερε και επέτυχε αυτόν τον άθλο ο επόμενος ήταν οι Αμαζόνες.
Υπάρχει θεωρία που αποδεικνύει ότι η αρχαία Λυκία ήταν στην περιοχή της Νοτίου Αμερικής και περιελάμβανε την Βενεζουέλα, Βρετανική και Γαλλική Γουιάνα και το Σουρινάμ. Βάσει αυτής της θεωρίας , και εφ’ όσον είναι σωστός ο προσδιορισμός, η χώρα των Σολύμων θα ήταν η χώρα νότια της Βενεζουέλας και της Κολομβιανής πολιτείας της Vechada, Guainia και της Βραζιλιανής πολιτείας Amazonas, η δε χώρα των Αμαζόνων αμέσως ανατολικά κατά μήκος του ποταμού Thermodon ή Αμαζονίου, μέχρι του Ατλαντικού.
Η ελληνική λέξη λοιπόν “Solum” μεταβλήθηκε στο πορτογαλικό “Solimoes” προφερόμενη “Solimoi-sh” για την πόλη που βρισκόταν στο ίδιο ακριβώς μέρος. Ο Αμαζόνιος ο οποίος ονομάζεται έτσι όταν ξεκινά από το Iquitos, όταν φθάνει στα βραζιλιανά σύνορα στην Tabatinga ή κοντά στην Ataleia de Norte, αλλάζει όνομα σε Solomoes και στους βραζιλιάνους ο ποταμός είναι γνωστός από την Tabatinga έως το Coari, περίπου 64o W, 4o S: ( Βόρειο και Νότιο πλάτος) οπότε πάλι αλλάζει στο αρχικό Αμαζόνιος.
Η Henrietta Mertz γράφει: « Το 1940, όταν βρισκόμουν πάνω σ’ ένα μικρό πολεμικό πλοίο στον Αμαζόνιο, ακριβώς σ’ αυτό το σημείο, ένας αξιωματικός του πλοίου παρατήρησε: « Τώρα βρισκόμαστε επί του Solimoes». Εξήγησε ότι παλιά ζούσε εκεί ένας λαός γνωστός στους Πορτογάλους ως Solimoes και ότι η φυλή αυτή ήταν πολύ παλιά και ανέκαθεν κατείχε αυτό τον χώρο κατά μήκος των δύο όχθων του ποταμού αλλά μόνο μέχρι το Coari. Στον κατάλογο των φυλών που κάποτε κατοίκησαν την λεκάνη του Άνω Αμαζονίου o Clements Markham περιέλαβε τους Solimoes ως « μία φυλή του Αμαζονίου που κάποτε ήταν πολύ ισχυρή, από την οποία οι Πορτογάλοι έδωσαν το όνομα στον ποταμό». Το 1788 ο Ribeiro ανέφερε ότι τα κύρια υπολείμματα της φυλής αυτής βρίσκονται στο στόμιο του Coari. Η Πορτογαλική απόδοση Solimoes συναντιέται και σήμερα στους χάρτες της περιοχής αυτής του Αμαζονίου όπου κάποτε ζούσαν οι Σόλυμοι, λαός φιλοπόλεμος».
Amazons, η παλιά αυτή φιλοπόλεμη ομάδα γυναικών είναι αρκετά γνωστή. Όλοι οι αρχαίοι συγγραφείς τις τοποθετούν στο στόμιο του ποταμού Thermodon, όπως ο Απολλώνιος ο Ρόδιος το αναφέρει στα Αργοναυτικά του. Η Ιππολύτη η βασίλισσα των Αμαζόνων παντρεύτηκε τον Θησέα και ο γιος τους Ιππόλυτος έδωσε το όνομά του στην πόλη που βρίσκεται 44o W, 18o S. Η νεώτερη αδερφή της βασίλισσας Ιππολύτης, η Πενθυσέλεια συνέβαλε ουσιαστικά με τις Αμαζόνες στον πόλεμο της Τροίας, όταν επικαλέστηκαν την βοήθειά τους οι Τρώες. Και ήταν αυτή που προκάλεσε τον Αχιλλέα και τον Αίαντα σε μονομαχία για να βρει τραγικό τέλος η ίδια αργότερα από τον μεγάλο ήρωα του Τρωικού πολέμου Αχιλλέα. Ο ποταμός μνημονεύει ακόμη μέχρι σήμερα εκείνες τις γενναίες γυναίκες και πολεμίστριες, τις Αμαζόνες. Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος γράφει χαρακτηριστικά: « Δεν υπάρχει άλλος ποταμός σαν αυτόν…».
Filadelphia, 48ο W, 8ο S, αλλά και μία ακόμη πόλη με το ίδιο όνομα κοντά στα σύνορα της Βολιβίας και του Περού στον 68ο W, 12ο S που ονομάσθηκε από το όνομα του Αττάλου του Φιλάδελφου.
Για να φτιάξεις το δικό σου εντομοκτόνο, τρίψε τρεις σκελίδες σκόρδο σε μισό λίτρο νερό και άφησέ το να βράσει.
Όταν κρυώσει το υγρό, μετέφερέ το σε ένα ψεκαστήρα και ψέκασε τα φυτά σου. Θα έχεις στην κατοχή σου το καλύτερο φυσικό εντομοκτόνο.
Ο έλληνας μεγιστάνας Αριστοτέλης Ωνάσης γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1906 στη Σμύρνη, σε σχετικά εύπορη για την περιοχή και την εποχή εκείνη οικογένεια. Ήταν το δεύτερο παιδί των γονιών του. Είχε προηγηθεί η Άρτεμις, δυο χρόνια πριν.
Ο πατέρας του Σωκράτης Ωνάσης ήταν ένας από τους πλουσιότερους καπνέμπορους και επιχειρηματίες της Σμύρνης. Η μητέρα του Πηνελόπη Δολόγλου παντρεύτηκε στα 17 της χρόνια, αλλά πέθανε νέα στα 33 της. Έξι μήνες μετά, ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε την Ελένη, από την οποία ο Αριστοτέλης απέκτησε δύο αδελφές, τη Μερόπη και την Καλλιρρόη.
Η γιαγιά του, Γεσθημανή, ήταν πολύ θρήσκα και ονειρευόταν για τον εγγονό της να γίνει παπάς. Από μικρός ήταν παπαδάκι και του άρεσε να μαθαίνει απ' έξω τους βυζαντινούς ψαλμούς. Ξεστράτισε, όμως, ως μαθητής, παρότι φοίτησε στα καλύτερα σχολεία.
Μεγαλώνοντας έκανε ένα ελκυστικό κορμί, που το επεδείκνυε με καμάρι στα κορίτσια. Είχε δύναμη, τόλμη, διασυνδέσεις και λεφτά... Δωροδοκούσε τους υπαλλήλους των σχολείων του, αγόραζε τσιγάρα που τα κάπνιζαν με τους φίλους του, καβγάδιζε συχνά κι έλεγε ψέματα για πλάκα. Όμως, ήταν αγαπητός για τα ελαττώματα και τις απερισκεψίες του, το πνεύμα του και φυσικά τα χρήματά του. Ήταν τακτικός πελάτης σε οίκο ανοχής και είχε τις πρώτες του εμπειρίες από τη δασκάλα του των γαλλικών, την πλύστρα της οικογένειάς του και μια παντρεμένη Τουρκάλα.
Με τη Μικρασιατική καταστροφή, ο πατέρας του βρέθηκε στη φυλακή. Η επιχείρησή τους περιήλθε στα χέρια των Τούρκων και η αποθήκη τους κάηκε. Μην έχοντας άλλη επιλογή, ο Αριστοτέλης αποφάσισε να ξενιτευτεί για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη για εκείνον και την οικογένειά του.
Τα πρώτα του βήματα
Ήταν 16 ετών όταν ο Αριστοτέλης Ωνάσης πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στην Ελλάδα. Αρχικώς έμεινε σε μία υπαίθρια κατασκήνωση και μετά σε δωμάτιο κοντά στην αποβάθρα. Λίγο αργότερα επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και τον Αύγουστο του 1923 ξεκίνησε με 250 δολάρια για την Αργεντινή.
Στο Μπουένος Άιρες έκανε διάφορες δουλειές: Λαντζιέρης, υπάλληλος σε πλυντήριο, νυχτοφύλακας. Όταν η Βρετανική Τηλεφωνική Εταιρία προσέλαβε ανειδίκευτο προσωπικό πήγε κι αυτός ως νυκτερινός τηλεφωνητής. Κρυφακούγοντας τις συνομιλίες, αποσπούσε χρήσιμες πληροφορίες και τις αξιοποιούσε καταλλήλως. Έτσι, ίδρυσε μια μικρή επιχείρηση εισαγωγής καπνού και κατασκευής σιγαρέτων, την οποία διαφήμιζε πετώντας άδεια πακέτα στους πολυσύχναστους σταθμούς της πόλης.
Όταν ήρθε ξανά στην Ελλάδα, γνωρίστηκε με τον υπουργό Ανδρέα Μιχαλακόπουλο και χάρη σ' αυτόν επέστρεψε στο Μπουένος Άιρες με καινούργιο ελληνικό διαβατήριο και τον τίτλο του ειδικού Ακολούθου. Είχε, όμως, και την αργεντινή υπηκοότητα.
Το 1931 έγινε αναπληρωματικός πρόξενος και το 1932 άρχισε ν' ασχολείται με τη ναυτιλία. Αρχικά αγόρασε ένα εμπορικό πλοίο 7.000 τόνων, που ήταν διαλυμένο και βυθίστηκε αγκυροβολημένο στο Μοντεβίδεο από φουρτούνα. Στη συνέχεια αγόρασε 6 καναδέζικα πλοία. Τα δυο πρώτα του στόλου του τα ονόμασε «Πηνελόπη Ωνάση» και «Σωκράτης Ωνάσης» προς τιμήν των γονιών του.
Η άνοδος
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, εκτός των άλλων ικανοτήτων και χαρισμάτων που είχε, ήταν ικανός για κάτι που πολύ λίγοι στον πλανήτη μπορούν να πουν πως το έχουν: διέθετε ένα σχεδόν αλάθητο ένστικτο, το οποίο τον καθοδηγούσε κατευθείαν στο σημείο όπου υπήρχε μια καινούρια ευκαιρία για εκείνον. Έτσι, διέβλεψε τη βιομηχανική επανάσταση και το ρόλο του πετρελαίου. Παρήγγειλε το πρώτο τάνκερ στον κόσμο, 15.000 τόνων, και το ονόμασε «ΑΡΙΣΤΟΝ». Η άνοδος της ναυτιλίας ήταν αλματώδης και ο Ωνάσης αγόραζε διαρκώς νέα μεγαλύτερα τάνκερ.
Στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου εγκαταλείπει το Λονδίνο και εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη. Εκεί γνώρισε την άνοιξη του 1943 τη 16χρονη κόρη του μεγάλου έλληνα εφοπλιστή Σταύρου Λιβανού, Αθηνά, και την ερωτεύτηκε. Τρία χρόνια αργότερα παντρεύτηκαν κι εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι, Στις 30 Απριλίου 1948 απέκτησαν τον γιο τους Αλέξανδρο και στις 11 Δεκεμβρίου 1950 το δεύτερο παιδί τους, τη Χριστίνα, η οποία γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη.
Στη δουλειά του συνέχεια επινοούσε νέα κόλπα. Υπέγραφε μεταφορές κάρβουνου με πλοία που δεν είχε, μεταφορές πετρελαίου με πλοία που ακόμα δεν είχαν ναυπηγηθεί. Παρ' όλα αυτά, μεγάλες εταιρίες πετρελαίου, όπως η Μόμπιλ, η Σοκόνι και η Τεξάκο, προτιμούσαν να υπογράφουν μακροπρόθεσμα σταθερά συμβόλαια μαζί του, παρά να πονοκεφαλιάζουν με άλλους.
Πριν από τον καθένα συνειδητοποίησε το οικονομικό θαύμα της Γερμανίας μετά τον πόλεμο. Παρ' ότι η συμφωνία του Πότσδαμ του 1945 απαγόρευε στους Γερμανούς να ναυπηγούν πλοία πάνω από 15.000 τόνους, ο Ωνάσης σκέφθηκε τα φαλαινοθηρικά. Καμιά συμφωνία δεν απαγόρευε τις μετατροπές. Αυτή την εποχή διάλεξε και το Μόντε Κάρλο για έδρα των επιχειρήσεών του. Το 1953 σχεδόν όλο το Μονακό ήταν δικό του. Την ίδια χρονιά βάφτισε στο Αμβούργο το μεγαλύτερο τάνκερ του κόσμου με το όνομα Τίνα Ωνάση. Ωστόσο, οι σχέσεις με τη σύζυγό του δεν ήταν ιδανικές...
Το 1956 γνωρίστηκε με τον βρετανό πρωθυπουργό Ουίστον Τσόρτσιλ. Ένθερμος υποστηρικτής των Ελληνοκυπρίων και του Μακάριου, δεν δίστασε να τους υπερασπισθεί ανοιχτά, ενώ η Κύπρος βρισκόταν υπό βρετανική κατοχή.
Το 1957 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής τον ενθάρρυνε να αναλάβει τη μικρή επιζήμια αεροπορική εταιρία Τ.Α.Ε. Την απέκτησε για 2.000.000 δολάρια, τη μετέτρεψε σε «Ολυμπιακή Αεροπορία» και την ανέπτυξε σε αεροπορική εταιρεία των πέντε Ηπείρων. Ήδη είχε περί τις 70 εταιρίες σ' όλο τον κόσμο, όλοι τον πρόσεχαν, τον θαύμαζαν και τον ζήλευαν. Όταν πίστεψε ότι κατόρθωσε όσα ήθελε, αγόρασε τον Σκορπιό, ένα νησάκι στο Ιόνιο, το οποίο μετέβαλε σε θερινή διαμονή του.
Το 1958 συνάντησε τη διάσημη ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κάλλας. Η γνωριμία τους αυτή εξελίχθηκε τα επόμενα χρόνια σ' ένα φλογερό ειδύλλιο, που ποτέ όμως δεν κατέληξε σε γάμο. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης παντρεύτηκε για δεύτερη φορά στις 20 Οκτωβρίου του 1968 με την Ζακλίν (Τζάκυ) Μπουβιέ, μετά τη δολοφονία του συζύγου της Τζον Κένεντι. Είχαν γνωριστεί αρκετά χρόνια πριν, όταν ο Ωνάσης είχε συστήσει τον τότε γερουσιαστή της Μασαχουσέτης στον Τσόρτσιλ ως έναν ικανό πολιτικό που είχε τα προσόντα να εξελιχθεί σε πρόεδρο των ΗΠΑ.
Από τη ζωή του έλληνα μεγιστάνα πέρασαν κατά καιρούς πολλές ακόμα διάσημες γυναίκες, όπως η Τζεραλίν Σπερκλς -βαθύπλουτη κληρονόμος περιουσίας ζάχαρης που εθεωρείτο η πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο, η Εύα Περόν, η Μέριλιν Μονρόε, η Γκλόρια Σουανσόν και η Γκρέτα Γκάρμπο.
Η πτώση
Η αντίστροφη μέτρηση για τον Αριστοτέλη Ωνάση άρχισε στις 22 Ιανουαρίου του 1973, όταν ο γιος του Αλέξανδρος τραυματίστηκε σοβαρά κατά τη συντριβή του αεροσκάφους του στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Τα τραύματα στον εγκέφαλο ήταν σοβαρότατα κι έπειτα από ιατρική σύσκεψη και με τη συγκατάθεση του πατέρα του οι γιατροί αφαίρεσαν τη μηχανική υποστήριξη. Ο ίδιος δεν πίστεψε ποτέ ότι ο μοναχογιός του σκοτώθηκε σε ατύχημα και πρόσφερε 1 εκατομμύριο δολάρια σε όποιον έδινε πληροφορία ότι επρόκειτο για σαμποτάζ.
Το Δεκέμβριο του 1973, με την πτώση της παγκόσμιας αγοράς τάνκερ, οι ζημίες για τον Αριστοτέλη Ωνάση ανέρχονταν σε 12,5 εκατομμύρια δολάρια. Το διυλιστήριο στο Νιου Χαμσάιρ έκλεισε και στις 15 Ιανουαρίου του 1975 επέστρεψε την «Ολυμπιακή Αεροπορία» στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ο οποίος την εθνικοποίησε. Ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε ήδη χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή. Προσβλήθηκε από μυασθένεια, μία νόσο που σιγά - σιγά εξασθενεί το μυϊκό σύστημα, κι αποσύρθηκε στο ιδιωτικό του νησί, τον Σκορπιό. Οι καλύτεροι γιατροί του κόσμου δυστυχώς δε μπόρεσαν να κάνουν τίποτε για τον άλλοτε παντοδύναμο Σμυρνιό, που τελικά έσβησε στις 15 Μαρτίου του 1975, στο Αμερικανικό Νοσοκομείο του Παρισιού.
Μοναδική κληρονόμος της αμύθητης περιουσίας του σήμερα είναι η εγγονή του Αθηνά, γόνος της Χριστίνας Ωνάση και του Τιερί Ρουσέλ. Η μοναχοκόρη του Αριστοτέλη Ωνάση βρέθηκε νεκρή το 1988 στο μπάνιο της, με αδιευκρίνιστα τα αίτια του θανάτου της. Η μητέρα των παιδιών του Τίνα βρέθηκε επίσης νεκρή στο κρεβάτι της, λόγω υπερβολικής χρήσης βαρβιτουρικών, ενώ η δεύτερη σύζυγός του Τζάκι πέθανε το 1994 από καρκίνο.
Δείτε το Ντοκιμαντέρ του καναλιού ΒΟΥΛΗ TV αφειερωμένο στον Αριστοτέλη Ωνάση
πηγή: sansimera.gr
Η φύση αποτελεί το μεγαλύτερο φαρμακείο. Η χλωρίδα κρύβει τα μυστικά της πιο λαμπρής ομορφιάς και υγείας, προτείνοντας για κάθε πρόβλημα την άριστη δυνατή λύση. Στο πέρασμα των χρόνων ο άνθρωπος άρχισε να ξεχνά τις θεραπείες της φύσης και προτίμησε να στρέψει το ενδιαφέρον του στα κατασκευάσματα των χημικών εργαστηρίων.
Η φύση όμως παίρνει τη ρεβάνς καθώς ανακαλύπτουμε ξανά λίγο - λίγο της ευεργετικές ιδιότητες των φυτών.
Το μυστικό της υγείας και της ομορφιάς βρίσκεται καλά κρυμμένο στα βότανα, τα αυτοφυή δηλαδή φυτά και ιδίως αυτά που φυτρώνουν στους καλλιεργημένους αγρούς και χρησιμοποιούνται σαν φάρμακα για τις διάφορες παθήσεις. Στην ελληνική φύση ευδοκιμούν πλήθος βοτάντων που, άλλα με την υπέροχη γεύση και άλλα με το άρωμά τους, μα χαρίζουν ωφέλεια και μας φτιάχουν τη διάθεση.
Όπως τα ήξεραν οι παλιοί?
Αγριάδα: Κάνει καλό για κυστίτιδες, ίκτερο, ηπατίτιδα, αρθριτικά, πέτρες των νεφρών. Καθαρίζει το αίμα.
Αγριμόνιο: Για το ουρικό.
Αγγελόχορτο: Κατάλληλο για τον προστάτη.
Αχιλλαία: Τονωτικό για τους κουρασμένους, ανοίγει την άνοιξη. Για διαταραχές στην εμμηνόπαυση & σπασμούς της μήτρας, κρυολογήματα, καθαρίζει το αίμα, βοηθάει στην ακμή, το άσθμα, κολίτιδα, αρθριτικά, πόνους περιόδου και ρευματισμούς. Ανακουφίζει τις ανωμαλίες στην κυκλοφορία του αίματος, γι? αυτό χρησιμοποιείται σε κιρσούς φλεβίτιδες και αιμορροΐδες.
Αψιθιά: Καταπολεμά την επιληψία, ζαλάδες, λιποθυμίες. Αυξάνει την παραγωγή χολής. Σταματά τη διάρροια, εμετούς. Βοηθά στο αδυνάτισμα, ανεπάρκεια ήπατος.
Βασιλικός: Διώχνει τους νευρικούς πονοκεφάλους. Για το φαγητό, ανοίγει την όρεξη. Βοηθά στην αδύνατη μνήμη, μελαγχολία, άγχος, ζαλάδες, εντερικές διαταραχές και τυμπανισμό της κοιλιάς. Είναι χωνευτικό.
Βαλεριάνα: Είναι ηρεμιστικό. Για αϋπνίες, νεύρα, άγχος, ημικρανίες, νευρασθένεια, πονοκέφαλο, καούρες του στομαχιού.
Βήχιο: Για κρυολόγημα και για το τσιγάρο.
Δάφνη: Για τα φαγητά. Η σκόνη ξερών δαφνόφυλλων σταματάει την αιμορραγία της μύτης. Δυναμώνει τα μαλλιά και τα βάφει μαύρα, σταματά την τριχόπτωση. Ανακουφίζει τους πόνους από ρευματισμούς και αρθριτικά.
Δεντρολίβανο: Για κολίτιδα, διάρροια, βρογχίτιδες, άσθμα και γρίπη, εντερικές διαταραχές, ρευματισμούς. Τονώνει την όρεξη.
Δυόσμος: Για το φαγητό, τη χοληστερίνη, αϋπνίες, κράμπες, ξερόβηχα, αμυγδαλίτιδα. Για πόνους δοντιών, ρευματισμούς. Συνιστάται σε περιπτώσεις δυσπεψίας και διάρροιας, επίσης στρώνει τ στομάχι μετά από εμετό.
Δίκταμο: Καταπραΰνει τους πόνους του στομαχιού και των εντέρων. Σε πονοκεφάλους, πονόδοντους και σκορβούτο. Είναι διουρητικό, βοηθάει τις γυναίκες να γεννούν πιο εύκολα και γρήγορα.
Ευκάλυπτος: Είναι χρήσιμο για τους διαβητικούς γιατί έχει υπογλυκαιμική δράση. Κατεβάζει τον πυρετό. Καταπραΰνει το βήχα, άσθμα, γρίπη, βρογχίτιδες, τις νευραλγίες και τον πονόλαιμο. Κατάλληλο για εισπνοές σε ιγμορίτιδα και βρογχικά. Όταν βράζουμε ευκάλυπτο, οι ατμοί ιονίζουν την ατμόσφαιρα του δωματίου και την κάνουν υποφερτή από το νέφος.
Ζαμπούκος: Χρησιμοποιείται σε νευραλγίες. Για κυστίτιδα, αμυγδαλίτιδες, πονόματο, πονόδοντο, φαρυγγίτιδα και πονόλαιμο. Καθαρίζει το αίμα.
Θυμάρι: Είναι κατάλληλο για το άγχος, κυκλοφορικό, κατάθλιψη, ημικρανίες, νεύρα. Απαραίτητο για τους υποτασικούς, για γρίπη, κρυολογήματα, βήχα και άσθμα. Καλό για δερματοπάθειες, λευκόρροια, επουλώνει τις πληγές, σπυριά και εγκαύματα.
Θρούμπι: Για το στομάχι, ναυτία, ξινίλα, ανοίγει την όρεξη. Βοηθά στην αϋπνία, αρθριτικά, ρευματισμούς, άσθμα, βήχα. Σταματάει τους κολικούς και τη διάρροια. Χρήσιμο σε πνευματική και σεξουαλική ατονία.
Ιβίσκος: Για χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, κυκλοφορικό, ζάχαρο-διαβήτη, αδυνάτισμα, πονοκέφαλο.
Κάρδαμο: Περιέχει βιταμίνες, ιώδιο, σίδηρο, ασβέστιο, είναι καρδιοτονωτικό, καθαρίζει το αίμα και αφαιρεί φακίδες και πανάδες.
Καλέντουλα: Δυναμώνει την καρδιά. Κατάλληλο για το συκώτι, ουρική αρθρίτιδα, πρηξίματα και δερματικές παθήσεις.
Λουΐζα: Διώχνει τον πονοκέφαλο, τον πονόματο, τους πόνους των ρευματισμών. Κάνει καλό στις στομαχικές ανωμαλίες, βοηθάει στις δίαιτες αδυνατίσματος. Πολεμάει την αϋπνία που προέρχεται από νευρική κούραση.
Λαδανιά: Χρησιμοποιείται ως καταπραϋντικό, σπασμολυτικό για την αντιμετώπιση της αϋπνίας της διάρροιας, του πονόδοντου, για εντριβές στα κρυολογήματα και στις βρογχίτιδες, για τα άλατα και τον τέτανο.
Λεβάντα: Για κάθε πόνο, ακόμα και της καρδιάς, για ημικρανίες, πονοκεφάλους, κακή χώνεψη και λιποθυμία. Επουλώνει πληγές, εγκαύματα, ακμή, ψώρα. Κατεβάζει την υπέρταση, λιγοστεύει την ταχυπαλμία. Χρησιμοποιείται ακόμη για το σκόρο στα ρούχα.
Μαντζουράνα: Καταπολεμά το άγχος, πονοκεφάλους, κρυολόγημα, αμυγδαλές, αϋπνίες. Βοηθάει τον οργανισμό να διώξει τις τοξίνες, τα πρηξίματα, δυσπεψία και πονόκοιλο.
Μαραθόσπορος: Ανακουφίζει τα αρθριτικά, άσθμα, βήχα, τυμπανισμό, πόνους της κοιλιάς, ολιγουρία, σταματά τον εμετό. Βοηθάει στο αδυνάτισμα.
Μελισσόχορτο: Τονωτικό για την καρδιά, τον εγκέφαλο, το πεπτικό σύστημα, τη μελαγχολία. Καταπραϋντικό σε νευρασθένειες, ζαλάδες, βουητό στα αυτιά, άσθμα, νευραλγίες των δοντιών και των αυτιών. Ανακουφίζει από τον τυμπανισμό της κοιλιάς, πόνους από τσιμπήματα σφήκας και άλλων εντόμων.
Μέντα: Εξαιρετικά αντισηπτική, καταπολεμά δραστικά το συνάχι, βήχα, βρογχίτιδα, πονόλαιμο και τη γρίπη. Είναι χωνευτική και έχει την ιδιαιτερότητα να είναι ηρεμιστική σε μικρή δόση και αφροδισιακή σε μεγάλη δόση. Τσάι με μέντα είναι χωνευτικό και τονωτικό.
Μολόχα: Για άσθμα, βήχα, λαρυγγίτιδα, πονόλαιμο.
Πασιφλόρα: Είναι καταπραϋντικό για νεύρα, άγχος. Ηρεμιστικό και τονωτικό σε υπερκόπωση. Ελαττώνει ελαφρά την αρτηριακή πίεση.
Παλιούρι: Για δυσκοιλιότητα.
Πικροδιαλέτα: Κατεβάζει το ζάχαρο και τα τριγλυκερίδια.
Πολύκομπο: Σκοτώνει τα σκουλήκια και παράσιτα των εντέρων. Σταματάει την αιμορραγία της μύτης και αιμορροΐδων. Επουλώνει τις πληγές και έλκη. Χρησιμοποιείται για κολικούς, πέτρα στα νεφρά.
Πολυτρίχι: Είναι τονωτικό των μαλλιών και σταματάει την τριχόπτωση και την πιτυρίδα. Ανακουφίζει σε βρογχίτιδες, καταρροή, ξερόβηχα, άσθμα και κρυολογήματα.
Ρίγανη: Για το φαγητό, πόνους δοντιών και ρευματισμών, εντερικές διαταραχές και πόνους στην κοιλιά. Κόβει την ευκοιλιότητα.
Σπαθόχορτο: Καταπραϋντικό σε πνευμονικές ενοχλήσεις. Για μελαγχολία, αϋπνία, έλκος στομάχου, παράσιτα των εντέρων, δυσπεψία. Για εγκαύματα, πληγές, δαγκώματα εντόμων.
Σκορπίδι: Διαλύει τις πέτρες των νεφρών. Είναι αποχρεμπτικό, καταπραϋντικό, διουρητικό.
Σιναμικίνη: Για τη δυσκοιλιότητα.
Ταραξάκο: Για τη χοληστερίνη, ερεθισμούς του δέρματος, πρηξίματα, καούρες στο στομάχι, πόνο στο συκώτι, αρθρίτιδα, διαβήτη και πυρετό.
Τίλιο: Ηρεμιστικό των νεύρων, ημικρανίες, νευραλγίες, ζαλάδες, αϋπνίες. Για βήχα, κρυολογήματα, εμετό, ρευματισμούς, αρθριτικά, δυσπεψία.
Τσάι του βουνού: Για γρίπη και πονόλαιμο. Τονωτικό του σώματος και του εγκεφάλου, κάνει καλό στην αρτηριοσκλήρωση, πονοκέφαλο, ευκοιλιότητα και μεσογειακή αναιμία.
Τσουκνίδα: Διαλύει το ουρικό οξύ. Πολύτιμο για τις πέτρες στη χολή. Είναι καλό για αιμορραγίες, αιματουρία, αναιμία, ατονία του σώματος, αρθριτικά, κυστίτιδα, διάρροιες. Επίσης, αυξάνει το γάλα της μητέρας που θηλάζει και σταματά τη τριχόπτωση.
Ύσωπος: Χρησιμοποιείται για πίεση, άσθμα, δυσπεψία, για πόνους περιόδου, για γαργάρες κατά του πονόλαιμου και ως δυναμωτικό των νεύρων.
Φασκόμηλο: Ηρεμεί τα νεύρα. Γα κατάθλιψη, φαρυγγίτιδα, βήχα, βράχνιασμα, λαιμό, υπόταση, διάρροια, αμυγδαλές, δαγκώματα εντόμων. Πολύτιμο για όσους ιδρώνουν τα χέρια τους και οι μασχάλες. Για κυκλοφορικά προβλήματα. Σταματάει το γάλα στις γυναίκες που θηλάζουν και την τριχόπτωση.
Χαμομήλι: Ηρεμιστικό των νεύρων, ημικρανίες, νευραλγίες, ζαλάδες και αϋπνίες. Επουλώνει εγκαύματα και σπυριά. Ανακουφίζει από αναφυλαξία, φαγούρα, πονόδοντο, βήχα, κρυολογήματα, τυμπανισμό, αιμορροΐδες, κράμπες, πόνο των αυτιών και πληγές στο στόμα.
Καλό...
Ιανουάριος 1, 1814 ? 12:00 AM Ιανουάριος 1, 1821 - Η Φιλική Εταιρεία
Η Φιλική Εταιρεία ιδρύθηκε επτά χρόνια πριν από την έναρξη της Μεγάλης Επανάστασης του 1821, με σκοπό να συντονίσει τις προσπάθειες των υπόδουλων Ελλήνων για την απελευθέρωσή τους. Η οργάνωση ιδρύθηκε μυστικά στην Οδησσό της Ρωσίας, το 1814, από τρεις άσημους εμπόρους, τον Εμμανουήλ Ξάνθο, το Νικόλαο Σκουφά και τον Αθανάσιο Τσακάλωφ.
----------------------------------------------
Ιανουάριος 2, 1821 - 12:00 AM Ιανουάριος 9, 1821 - Η εξέγερση στη Μολδοβλαχία
Τον Φεβρουάριο του 1821 ο υπασπιστής του Ρώσου τσάρου, Αλέξανδρος Υψηλάντης, ηγήθηκε της εξέγερσης εναντίον των Τούρκων στη Μολδοβλαχία. Ωστόσο, μετά από επτά μήνες, η εξέγερση καταπνίγηκε από τον οθωμανικό στρατό.
----------------------------------------------
Μάρτιος 3, 1821 - Η επανάσταση στην Πελοπόννησο
Τον Μάρτιο του 1821 ξεκίνησε η επανάσταση στην Πελοπόννησο. Η αριθμητική υπεροχή των Ελλήνων στην περιοχή και η ύπαρξη πολλών στελεχών της Φιλικής Εταιρείας ήταν δύο από τους βασικούς λόγους που βοήθησαν τους επαναστατημένους Έλληνες να σημειώσουν τις πρώτες τους επιτυχίες.
----------------------------------------------
Απρίλιος 23, 1821 - Η επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα
Η επανάσταση στη Στερεά Ελλάδα ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1821. Από τις συγκρούσεις με τον οθωμανικό στρατό ξεχωρίζουν η μάχη στην Αλαμάνα, όπου βρήκε φρικτό θάνατο ο Αθανάσιος Διάκος και η μάχη στο χάνι της Γραβιάς, στην οποία διακρίθηκε ο Οδυσσέας Ανδρούτσος
----------------------------------------------
Σεπτέμβριος 23, 1821 - Η άλωση της Τριπολιτσάς
Οι Έλληνες επαναστάτες στην Πελοπόννησο με επικεφαλής τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη αποφάσισαν να πολιορκήσουν την Τριπολιτσά, που ήταν η στρατιωτική έδρα των Τούρκων στην περιοχή. Η άλωση της, τον Σεπτέμβριο του 1821, τόνωσε το ηθικό των Ελλήνων.
----------------------------------------------
Ιανουάριος 1, 1822 - Η Α' Εθνοσυνέλευση
Α΄ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου ή Πρώτη Εθνική Συνέλευση της Επιδαύρου (20 Δεκεμβρίου 1821 - 16 Ιανουαρίου 1822) ήταν η πρώτη συνέλευση νομοθετικού σώματος του νέου Ελληνικού κράτους. Συνήθως αναφέρεται και ως Α' Συνέλευση Επιδαύρου ή ως Α' Εθνοσυνέλευση.
----------------------------------------------
Απρίλιος 22, 1822 - Η επανάσταση στα νησιά του Αιγαίου
Τον Απρίλιο του 1822 η Χίος καταστράφηκε ολοκληρωτικά από Τούρκους στρατιώτες και οι περισσότεροι από τους κατοίκους της σφαγιάσθηκαν. Ήταν ένα γεγονός που συγκλόνισε τους χριστιανικούς λαούς της Ευρώπης.
----------------------------------------------
Ιούνιος 20, 1822 - Οι αγώνες του Κανάρη
Κωνσταντίνος Κανάρης
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Κωνσταντίνος Κανάρης (Ψαρά 1793 ή 1797 ? Αθήνα 2 Σεπτεμβρίου 1877) ήταν σπουδαία μορφή του ναυτικού αγώνα κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 και μετέπειτα ναύαρχος και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε πέντε φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας σε ένα διάστημα 33,5 ετών (1844, 1848-49, 1864, 1864-65 και 1877) και για 2 χρόνια και 3 μήνες συνολικά.
----------------------------------------------
Ιούλιος 26, 1822 - Η εκστρατεία του Δράμαλη - Δερβενάκια
Οι αρχικές επιτυχίες των Ελλήνων επαναστατών θορύβησαν την Υψηλή Πύλη. Την άνοιξη του 1822 στάλθηκε στη Στερεά Ελλάδα, επικεφαλής πολυάριθμης στρατιωτικής δύναμης, ο Δράμαλης με σκοπό να καταστείλει την Επανάσταση. Παγιδεύτηκε όμως και γνώρισε βαριά ήττα στα Δερβενάκια, στις 26 Ιουλίου του 1822.
----------------------------------------------
Μάρτιος 23, 1823 - Η Β' Εθνοσυνέλευση
Β΄ Εθνοσυνέλευση Άστρους
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Β' Εθνοσυνέλευση Άστρους ή Δεύτερη Εθνική Συνέλευση του Άστρους (10 Απριλίου 1823 - 30 Απριλίου 1823) ήταν η δεύτερη συνέλευση κατά τα χρόνια της Ελληνικής επανάστασης.
----------------------------------------------
Μάιος 20, 1825 - Ο Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο - ο Παπαφλέσσας
Τον χειμώνα του 1824-1825 ο Ιμπραήμ Πασάς αποβιβάστηκε στην Πελοπόννησο. Η Επανάσταση περνούσε δύσκολες στιγμές. Τότε ο Παπαφλέσσας με τους άνδρες του οχυρώθηκαν στο Μανιάκι. Στην άνιση μάχη που ακολούθησε, ο Παπαφλέσσας έχασε τη ζωή του.
----------------------------------------------
Απρίλιος 10, 1826 - Η δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου - ο Διονύσιος Σολωμός
Τον Απρίλιο του 1825 ξεκίνησε η δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου αρχικά από τον Κιουταχή και στη συνέχεια από τον Ιμπραήμ Πασά. Παρά την ηρωική αντίσταση των Μεσολογγιτών, η πόλη κυριεύθηκε τον Απρίλιο του 1826. Π έξοδος του Μεσολογγίου στάθηκε μια από τις κορυφαίες στιγμές της ελληνικής Επανάστασης, προκαλώντας βαθιά συγκίνηση σ' ολόκληρο τον κόσμο.
----------------------------------------------
Ιανουάριος 1, 1827 - Η Γ' Εθνοσυνέλευση
Γ΄ Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας ή Συνέλευση της Τροιζήνας ή Γ' Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας, έγινε από τις 19 Μαρτίου μέχρι τις 5 Μαΐου 1827 .
----------------------------------------------
Απρίλιος 23, 1827 - Οι αγώνες του Καραϊσκάκη
Η πτώση του Μεσολογγίου άνοιξε το δρόμο για την πολιορκία της Ακρόπολης από τον Κιουταχή. Αντιμέτωπος του βρέθηκε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο οποίος το φθινόπωρο του 1826 πέτυχε σημαντικές νίκες. Ο θάνατος του όμως, τον Απρίλιο του 1827, οδήγησε στην παράδοση της Ακρόπολης στους Οθωμανούς Τούρκους.
----------------------------------------------
Οκτώβριος 1, 1827 - Η παρέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων και η Ναυμαχία του Ναυαρίνου
Στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, τον Οκτώβριο του 1827, αγγλικά, γαλλικά και ρωσικά πολεμικά πλοία ήρθαν αντιμέτωπα με το στόλο των Τούρκων και των Αιγυπτίων. Η νίκη των ναυτικών συμμαχικών δυνάμεων συνέβαλε αποφασιστικά στην απελευθέρωση της Ελλάδας.
----------------------------------------------
Φεβρουάριος 1, 1830 - Το τέλος της Επανάστασης και η ελληνική ανεξαρτησία
Μετά τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου, οι διπλωματικές ενέργειες για την τύχη της ελληνικής Επανάστασης αυξήθηκαν. Τελικά, τον Φεβρουάριο του 1830 υπογράφηκε στο Λονδίνο Πρωτόκολλο, με το οποίο η Ελλάδα αποκτούσε την ανεξαρτησία της.
----------------------------------------------
Σεπτέμβριος 27, 1831 - Ο Ιωάννης Καποδίστριας και το έργο του
Ο Ιωάννης Καποδίστριας καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Κέρκυρας. Διετέλεσε υπουργός των Εξωτερικών της Ρωσίας μέχρι το 1822, οπότε απομακρύνθηκε από τη θέση του και εγκαταστάθηκε στην Ελβετία. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1827, η Γ' Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας τον εξέλεξε Κυβερνήτη της Ελλάδας.
1) Τα μάτια του νου αρχίζουν να γίνονται οξυδερκέστερα, όταν η σωματική δύναμη αρχίζει να παρακμάζει.
2) Μια καλή απόφαση βασίζεται στη γνώση και όχι στους αριθμούς.
3) Ένας ήρωας γεννιέται ανάμεσα σε 100, ένας σοφός βρίσκεται ανάμεσα σε 1.000, αλλά ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος μπορεί να μην βρεθεί ούτε ανάμεσα σε 100.000.
4) Ένα κράτος προκύπτει, όπως καταλαβαίνω, από τις ανάγκες της ανθρωπότητας, κανένας δεν είναι αυτάρκης, αλλά όλοι μας έχουμε πολλές ανάγκες.
5) Όλος ο χρυσός που βρίσκεται πάνω ή κάτω από τη Γη δεν είναι αρκετός για να δοθεί ως αντάλλαγμα για την αρετή.
6) Όλα τα πράγματα θα παραχθούν σε ανώτερες ποσότητες και ποιότητα, και με μεγαλύτερη ευκολία, όταν κάθε άνθρωπος αφοσιώνεται με ένα μόνο πράγμα, σύμφωνα με τα φυσικά του προσόντα, και στη σωστή στιγμή, χωρίς να ασχολείται με τίποτα άλλο.
7) Οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να βλάψει αλλά δεν μπορεί ο καθένας να βοηθήσει κάποιον άλλο.
8) Όπως λένε οι κτίστες, οι μεγάλες πέτρες δεν στέκονται καλά χωρίς τις μικρότερες.
9) Η αστρονομία αναγκάζει την ψυχή να δει προς τα πάνω και μας οδηγεί από αυτόν το κόσμο σε έναν άλλο.
10) Κάθε καρδιά τραγουδά ένα τραγούδι, ελλιπές, έως ότου μια άλλη καρδιά ψιθυρίσει σε απάντηση. Εκείνοι που επιθυμούν να τραγουδήσουν πάντα βρίσκουν ένα τραγούδι. Με το άγγιγμα της αγάπης ο καθένας γίνεται ποιητής.
11) Καλύτερα λίγα τα οποία είναι καλοδουλεμένα παρά πολλά ατελή.
12) Το θάρρος είναι ένα είδος λύτρωσης.
13) Θάρρος είναι να γνωρίζεις τι να μην φοβάσαι.
14) Η πονηριά δεν είναι τίποτα άλλο από μια φθηνή απομίμηση της σοφίας.
15) Ο θάνατος δεν είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στους ανθρώπους.
16) Η δικτατορία προκύπτει φυσικά από τη δημοκρατία, και η πιο σκληρή μορφή τυραννίας και δουλείας από την πιο ακραία ελευθερία.
17) Η υπερβολή προκαλεί γενικά αντίδραση, και δημιουργεί μια αλλαγή στην αντίθετη κατεύθυνση, εάν είναι στις εποχές, ή στα άτομα, ή στις κυβερνήσεις.
18) Οι καλές πράξεις δίνουν δύναμη στους εαυτούς μας και εμπνέουν άλλους να κάνουν καλές πράξεις.
19) Σχεδόν κανένας άνθρωπος δεν είναι ικανός να κάνει δυο επαγγέλματα ή δυο τέχνες σωστά.
20) Ήταν σοφός άνθρωπος όποιος ανακάλυψε την μπίρα.
21) Αυτός που διαπράττει μια αδικία είναι πάντα πιο δυστυχής από αυτόν που την υφίσταται.
22) Αυτός που δεν είναι καλός υπηρέτης δεν θα είναι και καλός κύριος.
23) Αυτός που κλέβει λίγα κλέβει με την ίδια επιθυμία με αυτόν που κλέβει πολλά, αλλά με μικρότερη δύναμη.
24) Η τιμιότητα είναι για το μεγαλύτερο μέρος λιγότερο κερδοφόρα από την ατιμία.
25) Πώς μπορείτε να αποδείξετε εάν αυτήν τη στιγμή κοιμόμαστε, και όλες οι σκέψεις μας είναι ένα όνειρο ή εάν είμαστε ξύπνιοι, και μιλάμε ο ένας στον άλλο;
26) Η ανθρώπινη συμπεριφορά ρέει από τρεις κύριες πηγές: την επιθυμία, το συναίσθημα, και τη γνώση.
27) Σας προτρέπω να συμμετέχετε κι εσείς στη μεγάλη μάχη, η οποία είναι η μάχη της ζωής, και είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη γήινη μάχη.
28) Δεν γνώρισα σχεδόν κανένα μαθηματικό που να είναι ικανός να χρησιμοποιήσει τη λογική.
29) Άγνοια, η ρίζα και ο μίσχος όλου του κακού.
30) Η αδικία επικρίνεται επειδή οι επικριτές φοβούνται μήπως υποφέρουν, και όχι από οποιοδήποτε φόβο μήπως έχουν διαπράξει αδικία.
31) Δικαιοσύνη σημαίνει ο καθένας να νοιάζεται για τις δουλειές του και να μην αναμιγνύεται στις δουλειές των άλλων.
32) Η γνώση γίνεται κακή εάν ο στόχος δεν είναι ενάρετος.
33) Άνθρωπος - μια ύπαρξη που ψάχνει το νόημα.
34) Η γνώση είναι αληθινή άποψη.
35) Η γνώση χωρίς δικαιοσύνη πρέπει να λέγεται πονηριά και όχι σοφία.
36) Αφήστε τους γονείς να κληροδοτήσουν στα παιδιά τους όχι πλούτη, αλλά το πνεύμα του σεβασμού.
37) Η ζωή πρέπει να παρθεί ως παιχνίδι.
38) Ο έρωτας είναι μια σοβαρή σωματική ασθένεια.
39) Η μουσική είναι ένας ηθικός νόμος. Δίνει ψυχή στο σύμπαν, φτερά στο μυαλό, πτήση στη φαντασία, και τη γοητεία και τη ευθυμία στη ζωή και σε όλα.
40) Ανάγκη... η μητέρα της εφεύρεσης.
41) Κανένα κακό δεν μπορεί να συμβεί σε έναν καλό άνθρωπο, είτε στη ζωή είτε μετά θάνατον.
42) Κανένας νόμος ή διάταξη δεν είναι ισχυρότερος από την κατανόηση.
43) Τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο παράλογο από την πρακτική που επικρατεί στη χώρα μας, άνδρες και γυναίκες να μην ακολουθούν τις ίδιες αναζητήσεις με όλες τους τις δυνάμεις και με ένα μυαλό, γιατί έτσι το κράτος αντί να είναι ολόκληρο είναι μισό.
44) Τίποτα στις υποθέσεις των ανθρώπων δεν αξίζει πολύ άγχος.
45) Μια από τις τιμωρίες, όταν αρνείσαι να συμμετέχεις στην πολιτική, είναι να κυβερνάσαι από κατώτερούς σου.
46) Η γνώμη είναι το ενδιάμεσο ανάμεσα στη γνώση και την άγνοια.
47) Ο στόχος μας στην κατασκευή του κράτους είναι η μέγιστη ευτυχία του συνόλου, και όχι αυτό οποιασδήποτε ομάδας.
48) Οι άνθρωποι είναι όπως το χώμα. Μπορούν είτε να σε θρέψουν και να σε βοηθήσουν να αναπτυχθείς είτε μπορούν να σταματήσουν την ανάπτυξή σου και να σε κάνουν να μαραθείς και να πεθάνεις.
49) Η φιλοσοφία ξεκινά με την έκπληξη.
50) Η φιλοσοφία είναι η υψηλότερη μουσική.
51) Η ποίηση είναι πιο κοντά στη ζωτικής σημασίας αλήθεια από ότι η ιστορία.
52) Οι ποιητές εκφράζουν τα μεγάλα και σοφά πράγματα τα οποία οι ίδιοι δεν κατανοούν.
53) Η επιστήμη δεν είναι τίποτα παραπάνω από αντίληψη.
54) Η αρχή είναι το πιο σημαντικό κομμάτι του έργου.
55) Η κοινωνία η οποία δεν έχει ούτε φτώχια ούτε πλούτο θα έχει πάντα τις πιο ευγενείς αρχές.
56) Η κατάρα μου και του έθνους μου είναι ότι πάντα σκεφτόμαστε ότι τα πράγματα μπορεί να καλυτερεύσουν από μια άμεση δράση κάποιου είδους, οποιουδήποτε είδους παρά κανενός είδους.
57) Τα μάτια της ψυχής των πληθών είναι ανίκανα να αντέξουν το όραμα του θείου.
58) Το καλό είναι το όμορφο.
59) Ο άνθρωπος που κάνει όλα όσα οδηγούν στην ευτυχία να εξαρτώνται από τον ίδιο, και όχι από άλλους, έχει υιοθετήσει το καλύτερο σχέδιο για να ζήσει ευτυχισμένα. Αυτός ο άνθρωπος έχει μετριοπάθεια, ανδρικό χαρακτήρα και σοφία.
60) Οι πιο ενάρετοι είναι αυτοί που ικανοποιούνται με το να είναι ενάρετοι χωρίς να επιδιώκουν να φαίνονται έτσι.
61) Οι κυβερνήτες του κράτους είναι τα μόνα πρόσωπα που οφείλουν να έχουν το προνόμιο να πουν ψέματα, είτε στο σπίτι είτε στο εξωτερικό, ίσως να τους επιτρέπεται να πουν ψέματα για το καλό του κράτους.
62) Οι σοφότεροι έχουν την περισσότερη εξουσία.
63) Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ατόμων: οι εραστές της φρόνησης, οι εραστές της τιμής και οι εραστές του κέρδους.
64) Δεν υπάρχει κανένα κακό στο να επαναλάβεις μια καλή πράξη.
65) Δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πράγμα όπως ο όρκος των εραστών.
66) Πρέπει πάντα να παραμένει κάτι που είναι ανταγωνιστικό στο καλό.
67) Δεν θα υπάρξει τέλος στα προβλήματα του κράτους, ή της ίδιας της ανθρωπότητας, μέχρι οι φιλόσοφοι να γίνουν βασιλιάδες σε αυτόν τον κόσμο, ή μέχρι αυτοί που τώρα αποκαλούνται βασιλιάδες ή κυβερνήτες πραγματικά και αληθινά να γίνουν φιλόσοφοι, και η πολιτική δύναμη και η φιλοσοφία να έρθουν στα ίδια χέρια.
68) Δίνουν, σίγουρα, πολύ παράξενα ονόματα στις ασθένειες.
69) Σκέψη: η ομιλία της ψυχής με τον εαυτό της.
70) Αυτή, και καμία άλλη, είναι η ρίζα από όπου ανθεί η τυραννία, όταν πρωτοεμφανίζεται είναι προστάτης.
71) Αυτή η πόλη είναι αυτό που είναι γιατί οι πολίτες της είναι αυτό που είναι.
72) Αυτοί που σκοπεύουν να γίνουν σπουδαίοι δεν πρέπει να αγαπάνε ούτε τους εαυτούς τους ούτε ό,τι τους ανήκει, αλλά μόνο ό,τι είναι δίκαιο, ανεξάρτητα αν έγινε από αυτούς ή από κάποιον άλλο.
73) Το να προτιμηθεί το κακό έναντι του καλού δεν είναι στη φύση του ανθρώπου, και όταν ένας άνθρωπος είναι αναγκασμένος να επιλέξει ανάμεσα σε δύο κακά, κανένας δεν θα επιλέξει το μεγαλύτερο όταν μπορεί να έχει το μικρότερο.
74) Η αλήθεια είναι η αρχή όλων των καλών στους θεούς, και όλων των καλών στους ανθρώπους.
75) Η αρετή είναι σχετική με τις ενέργειες και τις ηλικίες του καθενός μας σε όλα αυτά που κάνουμε.
76) Είμαστε διπλάσια οπλισμένοι αν πολεμάμε με πίστη.
77) Μπορούμε εύκολα να συγχωρήσουμε ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι, η πραγματική τραγωδία της ζωής είναι όταν οι άνθρωποι φοβούνται το φως.
78) Οφείλουμε να εκτιμήσουμε ως μεγάλης σημασίας το ότι οι ιστορίες, τις οποίες ακούνε πρώτες τα παιδιά, πρέπει να υιοθετούν με τον πιο τέλειο τρόπο την προώθηση της αρετής.
79) Οφείλουμε να πετάξουμε μακριά από τη Γη, στον ουρανό όσο πιο γρήγορα μπορούμε, και το να πετάξουμε μακριά είναι να γίνουμε όπως οι θεοί, όσο αυτό είναι δυνατό, και να γίνουμε σαν αυτούς είναι να γίνουμε άγιοι, δίκαιοι και σοφοί.
80) Όταν μιλούν άσχημα για σένα, ζήσε έτσι ώστε κανένας να μην μπορεί να τους πιστέψει.
81) Όταν υπάρχει φόρος εισοδήματος, ο δίκαιος άνθρωπος θα πληρώσει περισσότερο και ο άδικος λιγότερο για το ίδιο ποσό εισοδήματος.
82) Η σοφία από μόνη της είναι η επιστήμη άλλων επιστημών.
83) Οι σοφοί μιλούν επειδή έχουν κάτι να πουν, οι ανόητοι επειδή πρέπει να πουν κάτι.
84) Μπορείς να ανακαλύψεις περισσότερα για έναν άνθρωπο μέσα σε μια ώρα παιχνιδιού από ότι μέσα σε ένα χρόνο συζήτησης.
85) Η υπερβολική ελευθερία δε μοιάζει με τίποτα άλλο παρά με υπερβολική δουλεία, αφού αλλάζει και τον πολίτη και την κοινωνία.
86) Οι δούλοι και ο τύραννος ποτέ δεν θα γίνουν φίλοι.
87) Να μάχεστε για την ελευθερία.
88) Η επιστήμη είναι δημιουργός της ευτυχίας του ανθρώπου.
89) Όλοι οι άνθρωποι εκ φύσεως επιθυμούν τη γνώση.
90) Όλους η μόρφωση τους εξημερώνει.
91) Να μορφώνουμε λοιπόν τους ανθρώπους και να τους κάνουμε θεϊκούς.
92) Οι νόμοι είναι ψυχή της πόλης, η πολιτεία καταλύεται, εάν δεν υπάρχουν νόμοι.
93) Η μεγάλη πείρα και η πολυμάθεια με κακή αγωγή προκαλούν πολύ μεγαλύτερη ζημία.
94) Όλα τα κακά έχουν ριζώσει στην αμάθεια, κι από κει παίρνουν τη δύναμή τους, για να φουντώσουν.
95) Ο άνθρωπος, όταν τελειωθεί, γίνεται το άριστο εκ των πλασμάτων, αν όμως απομακρυνθεί από το νόμο και τη δικαιοσύνη, γίνεται το χειρότερο από όλα.
96) Να φροντίζεις περισσότερο για το δίκαιο από οτιδήποτε άλλο.
97) Ο άνθρωπος μόνον αυτό πρέπει να εξετάζει, αν δηλαδή ενεργεί δίκαια ή άδικα και αν οι πράξεις του είναι καλές ή κακές.
98) Εάν είμαστε πρόθυμοι να θυσιαστούμε για το δίκαιο, θα ευδοκιμήσουμε.
99) Μόνο οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου.
100) Το βλάκα μπορείς να τον καταλάβεις από δυο ενδείξεις: μιλάει για πράματα που είναι γι\' αυτόν άχρηστα και εκφράζει γνώμη για κάτι που κανένας δεν τον ρωτάει.
101) Δεν υπάρχει πιο ακριβής ένδειξη κακής οργάνωσης της πολιτείας, από την αφθονία γιατρών και νομικών.
102) Φόβος είναι η ψυχική ταραχή που προκαλείται από την αναμονή του κακού.
Το 279 π.Χ. πολυάνθρωπη στρατιά Γαλατών (200 χιλιάδες) με αρχηγό τον Βρέννο Β' πραγματοποίησε εισβολή στη Μακεδονία και προχώρησε στη Θεσσαλία, λεηλατώντας και καταστρέφοντας τα πάντα. Μπροστά στον κίνδυνο συμμαχούν, τότε, οι ελεύθερες πόλεις της κεντρικής Ελλάδος (Αιτωλία, Βοιωτία, Λοκρίδα, Φωκίδα, Μέγαρα και Αθήνα) και αναθέτουν την αρχηγία του ελληνικού στρατού (30 χιλιάδες περίπου) στον Αθηναίο στρατηγό Κάλλιππο τον Μοιροκλέους. Οι Γαλάτες, έχοντας ως πρώτο στόχο το Μαντείο των Δελφών όπου υπήρχαν θησαυροί, κατέβηκαν από τη Θεσσαλία στη Φθιώτιδα και, αφού πέρασαν το Σπερχειό, λεηλάτησαν την Ηράκλεια και επιτέθηκαν στους 'Ελληνες που είχαν πάρει θέσεις στο στενό των Θερμοπυλών. Στη σύγκρουση οι Έλληνες, αν και ήταν πολύ λιγότεροι, αντιστάθηκαν
με γενναιότητα και ανάγκασαν τους Γαλάτες να υποχωρήσουν.
Ο Βρέννος, τότε, για να εξασθενήσει την παράταξη των Ελλήνων, έστειλε, για αντιπερισπασμό, 40 χιλιάδες Γαλάτες εναντίον της Αιτωλίας με την ελπίδα ότι, έτσι, θα αναγκαζόνταν οι Αιτωλοί να φύγουν από τις Θερμοπύλες για να υπερασπίσουν τη χώρα τους. Το τμήμα αυτό των Γαλατών, με αρχηγούς τον Ορεστόριο και τον Κόμβουτιν, πέρασε το Σπερχειό προς τα πίσω, και μέσω της Θεσσαλίας εισέβαλε στην Ευρυτανία που αποτελούσε μέρος της Αιτωλίας. Οι βάρβαροι βρήκαν τη χώρα των Αιτωλών ανυπεράσπιστη και διέπραξαν φοβερά ανοσιουργήματα. Έσφαξαν γέροντες και νήπια, απ' τα οποία έπιναν το αίμα και έτρωγαν τις σάρκες, τις δε γυναίκες μεταχειρίστηκαν με φοβερούς εξευτελισμούς, βιάζοντάς τες μέχρι θανάτου. Την καταστροφική μανία των Γαλατών δέχθηκε προπαντός το Κάλλιο, που φέρεται ως πρωτεύουσα της Αιτωλίας και εντοπίζεται στο χώρο του σημερινού Κλαυσείου. Όταν οι Γαλάτες ολοκλήρωσαν την καταστροφή και έκαψαν το Κάλλιο, επέστρεφαν από τον ίδιο δρόμο για να συναντήσουν το κύριο σώμα του βαρβαρικού στρατού στις Θερμοπύλες.
Αλλα ο ίδιος δρόμος τους έφερε πάλι στον φυσικό αυχένα (τα Κοκκάλια), από τον οποίο είχαν εισβάλει στην Αιτωλία. Εκεί όμως βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις οκτώ πλέον χιλιάδες Αιτωλούς που κατέφθασαν από τις Θερμοπύλες με τους στρατηγούς των Πολύαρχον, Πολύφρονα και Λαοκράτη. Αλλά και οι Καλλιείς όπως και οι άλλοι Ευρυτάνες κατεδίωκαν τους επιδρομείς, ζητώντας εκδίκηση για όσα έπραξαν σε βάρος τους. Ο Παυσανίας λέγει, ότι στην καταδιωκτική εκστρατεία πήραν μέρος εθελοντικά και γυναίκες, γιατί μισούσαν τους Γαλάτες περισσότερο από τους άνδρες. Η σύγκρουση υπήρξε σφοδρότατη και συνεχίστηκε για μέρες.
Όπως φαίνεται, οι Γαλάτες είχαν κυκλωθεί και οι περισσότεροι εξοντώθηκαν από τους Αιτωλούς. Λείψανα από την φονικότατη εκείνη μάχη υπάρχουν και σήμερα. Απειράριθμα θρυμματισμένα κόκαλα βρίσκονται σκορπισμένα στο έδαφος, απ' τα οποία η τοποθεσία ονομάζεται "ΚΟΚΚΑΛΙΑ". Παλαιότερα, που στην περιοχή καλλιεργούσαν σίκαλη από το γειτονικό χωριό Κρίκελλο, το υνί έφερνε στην επιφάνεια και τεμάχια από διάφορα εξαρτήματα και όπλα.
[γαλατικός πέλεκυς που βρέθηκε στο σημείο της μάχης]
Όσοι από τους Γαλάτες κατόρθωσαν να σωθούν, έτρεξαν να περάσουν το Σπερχειό, για να ενωθούν με το κύριο σώμα του βαρβαρικού στρατού στις Θερμοπύλες. Εκεί όμως τους περίμεναν οι Θεσσαλοί και οι Μαλιείς που τόσους πολλούς εσκότωσαν από αυτούς, ώστε δεν σώθηκε κανένας να φθάσει στην πατρίδα του (Παυσανίας). Αλλά και οι άλλοι Γαλάτες, ο κύριος όγκος, αν και διέσπασαν την άμυνα των Ελλήνων στις Θερμοπύλες με κυκλωτικό ελιγμό μέσω της Οίτης, και βάδισαν εναντίον των Δελφών, δεν είχαν καλύτερη τύχη, γιατί νικήθηκαν. Ο ίδιος ο Βρέννος, αφού τραυματίστηκε, αυτοκτόνησε, πίνοντας άφθονο δυνατό κρασί (άκρατον οίνον).
Οι υπόλοιποι Γαλάτες επιστρέφοντας μέσω Θεσσαλίας προς τη Μακεδονία και Θράκη, αποδεκατίστηκαν υπό λοιμού, ψύχους και μαχαίρας. (Παπαρρηγόπουλος)Ανάλογη με τον κίνδυνο, που διέτρεξε η Ελλάδα από την επιδρομή εκείνη των Γαλατών, υπήρξε η αναγνώριση και η τιμή προς τους Αιτωλούς από τους άλλους Έλληνες, γιατί αυτοί, οι Αιτωλοί, κυριολεκτικά συντρίψανε τους Γαλάτες στα ΚΟΚΚΑΛΙΑ και διέσωσαν την ελευθερία της Ελλάδος, όπως άλλοτε οι Αθηναίοι στον Μαραθώνα.Οι Αιτωλοί, τέλος, φιλοτέχνησαν ηρωϊκή μορφή οπλισμένης γυναίκας, που καθόταν επάνω σε γαλατικές ασπίδες και συμβόλιζε την Αιτωλία.
Το μνημείο αυτό της νίκης στα ΚΟΚΚΑΛΙΑ, ανέθεσαν οι Αιτωλοί στο ιερό των Δελφών.
[φωτ.: από τα εγκαίνια του μνημείου στα Κοκκάλια Κρικέλλου το 1989]
Την 8η Ιουλίου 1989 σε μια σεμνή άλλα και επιβλητική γιορτή που οργάνωσε ο Σύλλογος των εν Αθήναις και απανταχού Κρικελλιωτών Ευρυτανίας και όλων των χωριών του τ. Δήμου Ευρυτάνων (νυν Δομνίστας) και με την παρουσία της Εκκλησίας, των αρχόντων της Πολιτείας, της Αστυνομίας, πολλών ευρυτανικών Συλλόγων και Σωματείων, καθώς και πλήθος λαού απ? όλα τα μέρη, έγιναν τα αποκαλυπτήρια αυτού του Μνημείου από τον αείμνηστο ?πια- πρόεδρο της Κοινότητας Κρικέλλου Κων. Πανάρα. Όλοι εντυπωσιασθήκαν και θαύμασαν το μεγαλόπρεπο Μνημείο και διάβασαν και ξαναδιάβασαν το επί της στήλης επίγραμμα:
279π.Χ. προμαχούντων των Ευρυτάνων-Αιτωλών
συνετρίβησαν οι Γαλάτες κατά κράτος!
[Το μνημείο στα Κοκκάλια Κρικέλλου]
Στην Ελευσίνα υπήρχε ένας άλλος κακοποιός, ο ονομαζόμενος Κερκυών που η παράδοση τον θέλει γιό του Ηφαίστου ή του Ποσειδώνος. Ο Απολλόδωρος λέει ότι ήταν γιός του Βράγχου και της νύμφης Αγριόπης που είχε σκοτώσει ακόμη και την κόρη του Αλόπη. Αυτός αδικούσε τους περαστικούς με διάφορους τρόπους κι’ ένας εξ’ αυτών ήταν ότι τους ανάγκαζε να παλέψουν μαζί του και έτσι τους σκότωνε. Αυτόν ο Θησέας νίκησε με επιδεξιότητα, όπως αναφέρει ο Παυσανίας , δηλαδή σηκώνοντάς τον στον αέρα και χτυπώντας τον με δύναμη μετά κάτω στην γη, όπως μας επεξηγεί τον τρόπο ο Απολλόδωρος «Θησεύς δε αὐτόν μετέωρον ἀράμενος ἤρραξεν εἰς γῆν.» (Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Επιτομή, κεφ.1, παράγραφος 3 ).
Μάλιστα ο Παυσανίας για την επιδεξιότητα που έδειξε στην πάλη με τον Κερκυόνα ο Θησεύς, σημειώνει ότι από εκείνον και μετά άρχισε να διδάσκεται η πάλη ως άθλημα, αφού έως τότε αυτό που κυρίως μετρούσε σ’ αυτήν ήταν το μέγεθος και η σωματική δύναμη. Ακόμη αναφέρει ότι και στις ημέρες του ακόμη το μέρος αυτό της πάλης Θησέα-Κερκυόνα, ονομαζόταν Παλαίστρα του Κερκυόνος και εκεί κοντά ήταν και ο τάφος της Αλόπης .
«…εἶναι δὲ ὁ Κερκυὼν λέγεται καὶ τὰ ἄλλα ἄδικος ἐς τοὺς ξένους καὶ παλαίειν οὐ βουλομένοις· καὶ ὁ τόπος οὗτος παλαίστρα καὶ ἐς ἐμὲ ἐκαλεῖτο Κερκυόνος, ὀλίγον τοῦ τάφου τῆς Ἀλόπης ἀπέχων. λέγεται δὲ ὁ Κερκυὼν τοὺς καταστάντας ἐς πάλην διαφθεῖραι πλὴν Θησέως, Θησεὺς δὲ κατεπάλαισεν αὐτὸν σοφίᾳ τὸ πλέον· παλαιστικὴν γὰρ τέχνην εὗρε Θησεὺς πρῶτος καὶ πάλης κατέστη ὕστερον ἀπ᾽ ἐκείνου διδασκαλία· πρότερον <δὲ> ἐχρῶντο μεγέθει μόνον καὶ ῥώμῃ πρὸς τὰς πάλας…» ( Παυσανίας Αττικά, κεφ. 39, παραγ. 3).
Στην Ελευσίνα και συγκεκριμένα στην θέση Ερινεός βρισκόταν ένας άλλος κακοποιός ο Πολυπήμων ή Προκρούστης. Σ’ αυτό το σημείο ο ποταμός Κηφισός ρέει πολύ ορμητικός και στην θέση Ερινεός που αναφέρει, λέει πως είναι το σημείο όπου ο Πλούτων ανέβηκε στην γη και άρπαξε την κόρη της Θεάς Δήμητρας, την Περσεφόνη .
Ο Απολλόδωρος αναφέρει τον Πολυπήμονα και με την επωνυμία Δαμάστης και όχι Προκρούστης όπως ο Παυσανίας. Επεξηγεί μάλιστα με ποιόν τρόπο αυτός ο κακοποιός-φονιάς σκότωνε τα θύματά του:
« οὗτος την οἴκησιν ἔχων παρ’ ὁδόν ἐστόρεσε δύο κλίνας, μίαν μέν μικράν, ἑτέραν δέ μεγάλην, καί τούς παριόντας ἐπί ξένια καλῶν τούς μέν βραχεῖς ἐπἰ τῆς μεγάλης κατακλίνων σφύρας ἔτυπτεν, ἵν’ ἐξισωθῶσι τῇ κλίνῃ , τούς δέ μεγάλους ἐπί τῆς μικρᾶς, καί τά ὑπερέχοντα τοῦ σώματος ἀπέπριζε…»( Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη, Επιτομή, κεφ.1 , παράγραφος 4).
Δηλαδή, αυτός κατοικούσε κοντά στο πέρασμα για την Αθήνα και είχε σκαλίσει δύο κρεβάτια, ένα μικρό και ένα μεγάλο και καλούσε σε φιλοξενία όποιον περνούσε από εκεί. Ξάπλωνε λοιπόν τους μικρόσωμους στο μεγάλο κρεβάτι και τους χτυπούσε με σφυριά για να έρθουν ίσα-ίσα με το μέγεθος του κρεβατιού, ενώ τους μεγαλόσωμους τους έβαζε στο μικρό και έκοβε τα μέλη του σώματος που προεξείχαν. Και με τον θάνατον αυτού ο Θησέας καθάρισε την διαδρομή Τροιζήνας – Αθηνών από κάθε ληστή και κακοποιό! Έτσι επιτέλους ο Θησεύς φθάνει στην Αθήνα όπου βασιλεύει ο πατέρας του Αιγεύς!
Κανέλα: αν μ ένα κουταλάκι την απλώσουμε στην επιφάνεια του χώματος η κανέλα προστατεύει τα σπορόφυτα από μυκητολογικές προσβολές.
Μαγειρική Σόδα: σ ένα ποτήρι νερού διαλύουμε 1-2 κουταλάκια του γλυκού σόδα. Το διάλυμα αυτό αποτελεί ένα αποτελεσματικό σκεύασμα για την αντιμετώπιση μυκητολογικών προσβολών, του ωίδιου και της μαύρης κηλίδωσης.
Πράσινο σαπούνι: Διαλύουμε 20-30g (2-3 κουταλιές σούπας) τριμμένου πράσινου σαπουνιού σε χλιαρό (για να διαλυθεί πιο εύκολα) νερό. Προσθέτουμε 1 κουταλάκι οινόπνευμα για να μην αφρίζει το διάλυμα. Αποτελεί ένα αποτελεσματικό σκεύασμα κατά της μελίγκρας.
Μουστάρδα (σιναπόσπορος τριμμένος): Όταν στο χώμα παρατηρήσουμε λευκά χοντρά σκουλήκια, μ ένα κουταλάκι απλώνουμε μια στρώση στο χώμα και ποτίζουμε.
Γάλα: το γάλα σε αραίωση 9 προς 1 (100g γάλα σε 1kg νερό) αποτελεί ένα αποτελεσματικό σκεύασμα για την αντιμετώπιση του ωίδιου και της μαύρης κηλίδωσης της τριανταφυλλιάς.
5 καυτες πιπεριες
1/2 κρεμμυδι
Τα κοβουμε και τα αφηνουμε σε 1λτ νερο για 12-18 ωρες και ψεκαζουμε.
Ειναι δοκιμασμενο,εξαφανιζονται το 90% απο τις καμπιες το 80-85% απο τις ακριδες οπως και τις βρομουσες.
Ψεκαζουμε επανω στα φυλλα και στο χωμα γυρω-γυρω.