Το 1933 οι Ναζί είναι το μεγαλύτερο κόμμα στη Γερμανία κι ο Χίτλερ ο Καγκελάριός της, οπότε βάζουνε σε εφαρμογή τις ατζέντες τους. Στη χώρα η ανεργία βρίσκεται πολυ υψηλά, οπότε πλέον πρέπει κάποιος να κατηγορηθεί γι' αυτό. Το μποϋκοτάρισμα στις εβραϊκές επιχειρήσεις με τις ευλογίες του κράτους είναι γεγονός, αλλά αρχικά η προσπάθεια αποτυγχάνει. Ο Γκαίμπελς έχει απροκάλυπτα ως προτεραιότητα το μποϋκοτάρισμα και χρησιμοποιεί για το σκοπό αυτό κάθε προπαγανδιστικό μέσο της εποχής. Ο Χίμλερ λειτουργεί στο παρασκήνιο, εγκαινιάζοντας το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου, όπου αρχικά στέλνονται πολιτικοί αντίπαλοι.Οι εσωκομματικές έριδες όμως συνεχίζονται. Την πλήρη κυριαρχία του Γκαίμπελς στα ΜΜΕ εμποδίζει ο Γκαίρινγκ, οπότε ο πρώτος τον διαβάλει στον Χίτλερ και καταφέρνει να κερδίσει τον πλήρη έλεγχο της Ραδιοφωνίας και του Τύπου. Πλέον κάθε γερμανός πολίτης γίνεται δέκτης του οράματος των Ναζί: Το Σοσιαλιστικό Όραμα για μια ενωμένη αταξική κοινωνία, όπου τα άτομα υπηρετούν έναν ανώτερο σκοπό μπαίνει σε εφαρμογή. Δημιουργούνται πολλές θέσεις εργασίας, αλλά οι μισθοί παραμένουν πολύ χαμηλοί και η αρχική αισιοδοξία των πολιτών, εξανεμίζεται. Ένας αποδιομπαίος τράγος χρειάζεται για την αποτυχία των Περήφανων Γερμανών: Οι Εβραίοι.Το Μάρτιο του 1938 η γενέτειρα του Χίτλερ, η Αυστρία, προσαρτάται στην Γερμανία κι αρχίζουν οι διώξεις των εκεί 200.000 Εβραίων. Είναι μία «πρόβα τζενεράλε» γι' αυτό που θα ακολουθήσει. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η δολοφονία ενός Ναζί διπλωμάτη από Εβραίο θα ξεχυλίσει το ποτήρι και θα οδηγήσει στη Νύχτα των Κρυστάλλων.