Φόρουμ

Αμαλια Κ. Ηλιαδη Οι πρώτες βιβλιοθήκες πρέπει να εμφανίστηκαν στη Μεσοποταμία ήδη από το 3000 π.Χ. Ανασκαφές που έγιναν στη Νινευή το 1850 έφεραν στο φως χιλιάδες πήλινες πινακίδες με σφηνοειδή γραφή, μεθοδικά ταξινομημένες και καταλογογραφημένες, που αποτελούσαν το επίσημο αρχείο του βασιλιά Ασουρμπανιπάλ (668-626 π.Χ.).  Η περίφημη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, η μεγαλύτερη κιβωτός γνώσης του αρχαίου κόσμου, που δυστυχώς κάηκε από τις επιδρομές των βαρβάρων, αποθησαύριζε ολόκληρη τη σοφία, τον πνευματικό θησαυρό της αρχαιότητας, τις κατακτήσεις των επιστημών, των γραμμάτων και των τεχνών και πολλά ακόμη έργα ανεκτίμητης αξίας. Οι αναρίθμητοι πάπυροι με τα χειρόγραφα μεγάλων σοφών κατέγραφαν την πορεία του μεγαλειώδους ανθρώπινου πνεύματος. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι από την αρχαία ελληνική γνώση που φυλασσόταν στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας σώθηκε, φτάνοντας έως εμάς σήμερα μόνο το 10%. Δηλαδή, από τις 160 τραγωδίες του Σοφοκλή, έχουμε σήμερα μόνο τις επτά, κι αυτό είναι ένα μονάχα απλό παράδειγμα. Μια τεράστια βιβλιοθήκη, που χάθηκε μέσα στις φλόγες και άφησε πίσω της ένα λαμπρό παρελθόν, για να θυμίζει ότι η γνώση μπορεί να υπάρξει για τον άνθρωπο ως δύναμη και ως ομορφιά ταυτόχρονα. Ό,τι απέμεινε από τη μεγάλη εκείνη καταστροφή διδάσκεται σήμερα σε όλα σχεδόν τα πανεπιστήμια του κόσμου. Η Αρχαία Αλεξάνδρεια υπήρξε Σταυροδρόμι πολιτισμών. Εκεί, γύρω στον 3ο π.Χ. αιώνα, ιδρύθηκε η μεγαλύτερη βιβλιοθήκη του κόσμου, με προοπτική την κατάκτηση της γνώσης αλλά και τη συλλογή πληροφοριών από όλη την οικουμένη:ένα μεγαλόπνοο σχέδιο με διαχρονικές διαστάσεις, ώστε να ενώνει Ανατολή και Δύση. Ο Πτολεμαίος υπήρξε ένας από τους πολύτιμους αρχειοφύλακες της, δυστυχώς όμως η μεγάλη πυρκαγιά στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας κατέστρεψε αυτό το οικουμενικό όραμα. Ο Μουσταφά Ελ Αμπαντή, στο έργο του «Η Αρχαία Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας (εκδόσεις Σμίλη), στη σελίδα 165 επισημαίνει χαρακτηριστικά ότι «η απώλεια των ανεκτίμητων συλλογών βιβλίων, που περιείχαν οι βιβλιοθήκες της Αλεξάνδρειας, παραμένει ανεξιχνίαστη. Από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα, οι απόψεις των ιστορικών στο θέμα διίστανται. Κανείς δεν αμφισβητεί το γεγονός ότι οι βιβλιοθήκες καταστράφηκαν, αλλά ακόμα δεν έχει προσδιοριστεί ούτε ο τρόπος ούτε ο χρόνος της καταστροφής». Αρκετοί μελετητές υπογραμμίζουν το γεγονός ότι η σημασία της βιβλιοθήκης, πέρα από τον πλούτο της γνώσης, υπήρξε η αναθεώρηση του κόσμου μέσα από αξιόπιστες έρευνες και μεγάλα επιστημονικά επιτεύγματα. Ο Μουσταφά Ελ Αμπαντή, στον πρόλογο του έργου του «Η Αρχαία Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας», θεωρεί ότι «η ιδιάζουσα σημασία της Αρχαίας Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης οφείλεται στο ότι υπήρξε το λίκνο ενός επιστημονικού εγχειρήματος τόσο αξιόλογου, ώστε να έχει παραμείνει ανυπέρβλητο μέχρι τους νεότερους χρόνους». Ο Geoffrey Blainey, στην περίφημη «Συνοπτική Ιστορία του Κόσμου» (εκδόσεις Φυτράκης), στη σελίδα 120, οριοθετεί το μέγεθος και την αξία της βιβλιοθήκης: «Μια νέα πόλη στην Αίγυπτο, η Αλεξάνδρεια, έμελλε να γίνει ο κύριος κληρονόμος της αθηναϊκής παράδοσης. Η πόλη, που θεμελιώθηκε το 331 π.Χ., αναδείχθηκε σε πνευματικό τροφοδότη του δυτικού κόσμου. Εκεί, οικοδομήθηκαν μια θαυμαστή βιβλιοθήκη και ένα λαμπρό μουσείο. Πλήθος διακεκριμένων Ελλήνων πολυμαθών, όπως ο Ευκλείδης, εγκαταστάθηκαν σε αυτή για να επιδοθούν απερίσπαστοι στις διανοητικές αναζητήσεις τους. Εκεί σημειώθηκαν ουσιαστικές πρόοδοι στην ιατρική έρευνα από τον ανατόμο Ερώφιλο, ο οποίος πρώτος μελέτησε τον ανθρώπινο εγκέφαλο και οφθαλμό το 285 π.Χ.». Όλη αυτή η απροσμέτρητη αρχαία σοφία που χάθηκε, εκείνη η γνώση, που και σήμερα στη σκέψη της γοητεύεται ο κάθε εραστής της, ελπίζουμε να αναφανεί, έστω σε αμελητέα ψήγματα, γιατί υπάρχουν, κατά πάσα πιθανότητα, ακόμα, αρχαίοι πάπυροι που σώθηκαν από την καταστροφή. Βέβαια, αγνοούμε πολλά χαμένα έργα όπως του Εμπεδοκλή, που βρέθηκε χειρόγραφό τους στα υπόγεια γερμανικής βιβλιοθήκης πριν από μερικά χρόνια. Το παρήγορο είναι ότι η αιγυπτιακή κυβέρνηση, σε συνεργασία με την Ουνέσκο, αναστήλωσαν ξανά τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, τη Νέα Αλεξανδρινή Βιβλιοθήκη με καινούρια προοπτική και νέο όραμα. Προσδοκούμε γεμάτοι δέος να βρεθούν στο μέλλον αρχαία κειμήλια, μελέτες και έργα, ώστε να επιστρέψουν στην αρχική γενέτειρά τους, επιτρέποντάς της να συνεχίσει εκείνο το πανάρχαιο όνειρο σοφίας και οικουμενικού πολιτισμού που κάποτε επιτελούσε.

Για το τσαι 2 ξυλάκια κανέλας 2-3 γαρύφαλλα 1 πορτοκάλι ξυσμένο κομμενο σε ροδέλες φλουδα του πορτοκαλιού Υλικα 4 μήλα γκόλντεν σε κυβάκια 400 γρ.κόκκινη φαρίνα 200 γρ. μαύρη ζάχαρη 1 φλυτζάνι απο το τσάι 4 αυγά κανέλα ξύσμα πορτοκαλιού χυμο μισού λεμονιού Εκτέλεση συνταγής Αρχικά βράζουμε 1 κούπα νερό σε κατσαρολάκι με τα ξυλακια κανελας, τα γαρυφαλλα, το πορτοκαλι κομμενο σε ροδελες και την φλουδα του αφου το εχουμε ξυσει πιο πριν, εχοντας κρατησει το ξυσμα για μετεπειτα. Αφήνω για λίγο να κρυώσει. Κόβουμε τα μήλα σε κυβάκια σε ενα μπολ και τα περιλούζουμε με το χυμο λεμονιού. Χτυπάμε σε ενα αλλο μπολ το τσαι με τη ζάχαρη και τα αυγα. Προσθέτουμε μεσα τη φαρίνα, τη κανελα και το ξύσμα ανακατευοντας καλα μεχρι να γινει ενας ομοιομορφος χυλός. Στη συνεχεια, βαζουμε τα μηλα μεσα στο χυλο και ανακατευουμε. Προθερμαίνουμε το φούρνο, βουτυρώνουμε ένα ταψί 28cm και το ψηνουμε στους 180 βαθμούς για 1 ωρα. (Καθε φουρνος βεβαια εχει αλλη ισχυ οποτε καλο ειναι να δοκιμασουμε στα 40 λεπτα με μια οδοντογλυφιδα).  

Υλικα     1 πακέτο φύλλο για πίτα     1 κιλό πράσο     1/2 κιλό σπανάκι     1 μάτσο σέσκουλες     400 γρ. φέτα     5 αυγά (4 μέσα και 1 για από πάνω)     1 κούπα λάδι     αλάτι και πιπέρι     σουσάμι προαιρετικά Εκτελεση Πλένουμε τα χόρτα και τα κόβουμε σε κομματάκια.Τα βάζουμε σε σουρωτήρι και τα αλατίζουμε.Τα τρίβουμε καλά μέσα στο σουρωτήρι για να χωνέψουν Τα βάζουμε σε μια λεκάνη και προσθέτουμε τα 4 αυγά, το πιπέρι, τη μισή κούπα λάδι και την φέτα τριμμένη με το χέρι μας.Λαδώνουμε καλά με ένα πινέλο τα φύλλα μας και στρώνουμε στο ταψί μας.Στον πάτο βάζουμε 3 φύλλα και μετά εναλλάξ γέμιση και φύλλο μέχρι να μας μείνουν 2 φύλλα για από πάνω.Χαράσουμε την πίτα με ένα μαχαίρι όπως στην φωτογραφία.Από πάνω χτυπάμε ένα αυγό και το αλείφουμε για να γίνει τραγανό το φύλλο.Προαιρετικά πασπαλίζουμε με σουσάμι.Ψήνουμε για 1 ώρα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°, στις αντιστάσεις ανάλογα με το φούρνο σας.  

Τα λάχανα δεν τα τρώνε οι ψύλλοι αν όταν φυτέψουμε μαζί τους και ρόβι.  Ιδίως το ρόβι είναι κατάλληλο για τα ρεπάνια και τα γογγύλια.  Προτιμότερο είναι να φυτέψουμε ζούματο (άγρια ρόκα) μαζί με τα λάχανα και ιδίως με τα κραμπολάχανα, γιατί τα κραμπολάχανα πειράζονται περισσότερο από τους ψύλλους.  Αν θέλουμε να μην πειράζονται τα λάχανα ούτε από άλλα ζωύφια, βρέχουμε τους σπόρους μας με χυλό από αμάραντο πριν τα σπείρουμε.  Όλοι δε οι σπόροι και των λαχάνων και των σπαρτών προφυλάσσονται από όλα τα ζωύφια αν πριν τους σπείρουμε, τους βρέξουμε σε χυλό από κοπανισμένη ρίζα αγριοσυκιάς. Για να μην έχουν τα λάχανα ή τα δέντρα κάμπιες Βάζουμε σε νερό στάχτη από κλήματα 3 ημέρες και ραντίζουμε τα λάχανα ή καπνίζουμε τα δέντρα και τα λάχανα με κατράμι και θειάφι.  Επίσης δεν θα έχουν κάμπιες αν βρέξουμε τον σπόρο σε αλυσίβα από στάχτη συκιάς και κατόπιν τον σπείρουμε.  Όσες κάμπιες υπάρχουν καταστρέφονται αν ανακατέψουμε κάτουρο με άλλη τόση μούργα και το βράσουμε στη φωτιά. Αφού δε το αφήσουμε και κρυώσει ραντίζουμε τα λάχανα.  Επίσης καταστρέφονται οι κάμπιες αν μαζέψουμε από άλλο κήπο τις κάμπιες και τις βράσουμε σε νερό μαζί με άνηθο και αφού κρυώσει ραντίσουμε τα λάχανα. Για τις κάμπιες του πράσου παίρνουμε μια κοιλιά από πρόβατο άπλυτη γεμάτη με την κοπριά και τη χώνουμε στο κήπο, όχι όμως σε βάθος αλλά στην επιφάνεια. Θα τη βρούμε κατόπιν γεμάτη από τις κάμπιες του πράσου. Το ίδιο κάνουμε και δεύτερη φορά και μαζεύουμε τις κάμπιες και τις σκοτώνουμε. Τα ζωύφια αυτά αγαπούν την κοπριά και πάντα στην κοπριά βρίσκονται για αυτό μπορούμε εύκολα να τα μαζέψουμε. Η καλύτερη κοπριά για τα λάχανα είναι η στάχτη. Γιατί είναι πολλή λεπτή και εκ φύσεως θερμή και καταστρέφει τους ψύλλους και τα σκουλήκια και άλλα τέτοια ζωύφια.  Τα αγγούρια δεν πειράζονται από τους ψύλλους αν μπήξουμε κοντά τους όταν είναι μικρά ακόμα, κλωνάρια από ρίγανη. Η ρίγανη καταστρέφει και τους ψύλλους που υπάρχουν και δεν αφήνει να γίνουν άλλοι. Ο κήπος γίνεται θαλερός αν κοπανίσουμε άγριο τριφύλλι και το βάλουμε σε νερό και ραντίσουμε με αυτό τον κήπο ή αν τρίψουμε μοσχοσίταρο και το ανακατέψουμε με νερό και ραντίσουμε με αυτό τον κήπο. Για να μην τρώνε τα ζωύφια τα φυτά Βάλε δέκα καβούρια από ποτάμι ή από θάλασσα σε ένα δοχείο, είτε από στάμνα είτε από κανάτι και σκέπασέ το καλά και άφησέ το δέκα μέρες στον ήλιο. Με το νερό αυτό ράντιζε τα δέντρα, φυτά , αμπέλια και λάχανα, να θαυμάσεις την ενέργεια και τη δύναμη αυτού, γιατί ούτε τα πετούμενα, ούτε οι σκώληκες , ούτε άλλα ζωύφια τρώνε καθόλου τα φυτά όπου ράντισες με το νερό αυτό. Πώς να φυλάξεις τον κήπο από άλλα σκουλήκια Όταν στον κήπο υπάρχουν κάμπιες ή άλλα μαμούνια, βράσε πολλά από εκείνα τα ζωύφια και με το αυτό το νερό όταν κρυώσει ράντισε όλα τα λάχανα και θα ψοφήσουν όλα τα υπόλοιπα.

  Υλικα 600 γρ τυρί Philadelphia 500 γρ κρέμα γάλακτος 1 και 1/2 φλ. του τσαγιού ζάχαρη άχνη 2 πακέτα σαβαγιάρ 2 φλ. του τσαγιού χλιαρό νερό 3 κ.σ στιγμιαίο καφέ 1/3 φλ. του τσαγιού κονιάκ Εκτελεση Βάλτε το τυρί Philadelphia σε ένα μπολ και ανακατέψτε με το μίξερ μέχρι να αφρατέψει. Σε ένα άλλο μπολ βάλτε τη ζάχαρη άχνη και την κρέμα γάλακτος και ανακατέψτε μέχρι να γίνει η υφή του σαν γιαουρτιού. Ενώστε τα δύο μείγματα και ανακατέψτε ελαφρά. Διαλύστε στο χλιαρό νερό τον καφέ και το κονιάκ και βουτήξτε μέσα τα μπισκότα για λίγα δευτερόλεπτα. Έπειτα, απλώστε τα σε ένα πυρέξ, στρώστε από πάνω λίγη από την κρέμα σας και συνεχίστε τις στρώσεις. Τέλος, πασπαλίστε την επιφάνεια με λίγο κακάο και βάλτε το στο ψυγείο για λίγε ώρες ώστε να σφίξει.