Υγεία

Ξύδι από κρασί Αν θέλετε να παρασκευάσετε ωραιότατο ξύδι από σταφύλια, σημειώστε, ότι είναι πολύ πιο δύσκολο απ? ότι να φτιάξετε κρασί, όσο και αν αυτό σας φαίνεται περίεργο. Αφήστε τον μούστο να βράσει κανονικά και να γίνει κρασί. Μετά, για να μεταβάλλετε το κρασί σε ξύδι, πρέπει να του προσθέσετε ένα φακελάκι μύκητες ξυδιού που μπορείτε να βρείτε στα καταστήματα που ειδικεύονται σε είδη μούστου για κρασί. Η δεύτερη αυτή βράση, πρέπει να γίνει με την ίδια προσοχή όπως και του κρασιού. Νεροχύτες Αν οι νεροχύτες σας έχουν στίγματα στα σημεία που στάζει το νερό απ τις βρύσες, βρέξτε ένα σφουγγάρι με μείγμα από νερό, σαπούνι των πιάτων και αμμωνία, απλώστε το επάνω στα στίγματα και αφήστε το επί μερικές ώρες. Μετά σκουπίστε τα κανονικά. Θα βγουν αμέσως. Ξεπάγωμα τροφίμων Όταν ξεπαγώνετε τρόφιμα, πάντα μέσα στο ψυγείο ή στον φούρνο μικροκυμάτων. Ποτέ σε θερμοκρασία δωματίου. Τα τρόφιμά σας διατρέχουν τον κίνδυνο να κατακλυστούν από βακτήρια που πολλαπλασιάζονται ραγδαία στην επιφάνεια των τροφίμων που αρχίζει να ζεσταίνεται Φρουτόμυγες Λίγος φρέσκος βασιλικός στο μπολ με τα φρούτα σας, διώχνει τις φρουτόμυγες Στύψιμο λεμονιού Αν στύβετε λεμόνια, πορτοκάλια ή γκρέϊπφρουτ, θα έχετε πολύ περισσότερο χυμό αν με λίγη πίεση τα ρολάρετε με την παλάμη σας επάνω σε μια σκληρή επιφάνεια και μετά τα ζεστάνετε σε φούρνο μικροκυμάτων επί 15 δευτερόλεπτα πριν τα στύψετε Επίγευση Είναι η διάρκεια της γευστικής εντύπωσης που προκαλεί ένα κρασί στον ουρανίσκο , αφού το έχουμε ήδη καταπιεί . Όσο πιο «μακριά» είναι η επίγευση , τόσο πιο καλό είναι το κρασί Fusion Fusion (προφορά : φιούζον ). Είναι η κουζίνα στην οποία συνυπάρχουν (κατά τεκμήριο , αρμονικά ) μαγειρικές επιρροές από διαφορετικές εθνικές παραδόσεις Sous?Chef Sous?Chef (προφορά :σου σεφ ). Ο υπαρχηγός ?δεξί χέρι του chef , κάθε σοβαρού εστιατορίου . Είναι αυτός που με τις αρμοδιότητές ουσιαστικής διεύθυνσης και συντονισμού των μαγείρων μιας μπριγκάδας , θα καθορίσει κατά πολύ την ομαλή λειτουργία και συνεπώς την άψογη ετοιμασία των πιάτων Digestif Digestif (προφορά : ντιτζεστίφ) . Είναι το ποτό που πίνουμε μόλις ολοκληρωθεί το γεύμα , υποτίθεται για να χωνέψουμε . Παλαιότερα , ήταν πολύ στη μόδα τα λικέρ , μετά ήρθε το κονιάκ . Στις μέρες μας «φοριέται» πολύ η grappa , η sambucca , το single malt whisky και στη Γερμανία το schnaps. Gourmet Gourmet (προφορά : γκουρμέ ). Ο εκλεπτυσμένος «καλοφαγάς» , αυτός που βλέπει στην απόλαυση των γεύσεων ελάχιστες σχέσεις με τον κορεσμό της πείνας Antipasti Antipasti ( προφορά : αντιπάστι ) . Έτσι αποκαλούνται στην Ιταλία τα ορεκτικά , μια και σερβίρονται πριν (anti) από τα ζυμαρικά . Μπορούν να είναι από αλλαντικά και τυρί , μέχρι μικρά σαλατικά , crostini και bruschetta . Λαχανοντολμάδες  Αν ετοιμάζετε να φτιάξετε λαχανοντολμάδες , αλλά δεν θέλετε να ζεματίσετε τα φύλλα του για να μη χαθεί μέρος των βιταμινών του , βάλτε ολόκληρο το λάχανο για 3-4 ώρες στην κατάψυξη . Στη συνέχεια βγάλτε το και αφήστε το να ξεπαγώσει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος . Μόλις ξεπαγώσει , θα διαπιστώσετε ότι τα φύλλα του είναι τόσο μαλακά που δεν χρειάζεται να βράσουν για να μπορούν να τυλιχθούν εύκολα . Kονσέρβα Nτομάτας  Αν ανοίξατε κονσέρβα ντομάτας και δεν την χρησιμοποιήσατε όλη, μπορείτε να την αποθηκεύσετε σε παγοκύστες δημιουργώντας εύχρηστα παγάκια τοματοχυμού έτοιμα προς χρήση. Ξύλα απο θάλασσα  Ξύλα που έχουμε μαζέψει από τη θάλασσα , όταν τα χρησιμοποιήσουμε στο ψήσιμο , προσθέτουν μια ελαφριά "θαλασσινή" γεύση στα ψαρικά και τα θαλασσινά. Ξύλα από Παλιά Βαρέλια  Αν χρησιμοποιείσετε ξύλα από παλιά βαρέλια κρασιού όταν ψήσετε κρέας , αυτά θα προσθέσουν μια ελαφριά γεύση κρασιού. Ξύλα από αμπέλια  Ξύλα από αμπέλια στο ψήσιμο προσθέτουν ένα έντονο άρωμα φρούτων σε όλα τα κρέατα και τα πουλερικά. Κροκέτες  Όταν φτιάχνετε κροκέτες για να έχουν ωραιότερο σχήμα, μπορείτε πριν πάρετε το χυλό, πρώτα να βουτάτε σε κρύο νερό το κουτάλι. Αμνοεριφία  Οι καταναλωτές κατά την αγορά του κρέατος αμνοεριφίων πρέπει να αποφεύγουν την αγορά σφαγίων που φέρουν στην επιφάνειά τους ρύπους από περιεχόμενο στομάχων και εντέρων ή γλοιώδες επίστρωμα ( γλίτσα ). Σφραγίδα Σφάγιων (1)  Τα σφάγια πρέπει να φέρουν σφραγίδες κατηγορίας , αναλόγως του είδους και της ηλικίας των αιγοπροβατοειδών , στις οποίες αναγράφονται , κατά περίπτωση , η κατηγορία των σφαγίων και η πόλη στην οποία βρίσκεται το σφαγείο . Σφραγίδα Σφάγιων (2)  Τα σφάγια πρέπει να φέρουν σφραγίδες καταγωγής , με το όνομα της χώρας γέννησης του ζώου . Χρώμα Σφραγίδων  Το χρώμα της μελάνης όλων των σφραγίδων στα σφάγια είναι το λαμπρό κυανούν ( ανοικτό γαλάζιο ) για τα σφάγια ζώων που γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή σε χώρες της Ερωπαϊκής Ένωσης και το καστανό για τα σφάγια ζώων που γεννήθηκαν σε τρίτες χώρες . Δυσάρεστη Οσμή  Όταν πάτε να αγοράσετε αμνοερίφια προσέξτε τα σφάγια να μην παρουσιάζουν δυσάρεστη οσμή , όπως αυτή της αμμωνίας στην θωρακική και κοιλιακή κοιλότητα . Ασπαρτάμη  Η ασπαρτάμη είναι χημική γλυκαντική ουσία και στην αγορά κυκλοφορεί με την ονομασία "Canderel". Τη χρησιμοποιούν οι διαβητικοί που δεν κάνει να φάνε ζάχαρη. Ντολμαδάκια  Ρίξτε λοιπόν λίγο λάδι στο νερό που πρόκειται να ζεματίσετε τα αμπελόφυλλα , για να μην κολλήσουν . Έτσι θα απολαύστε τα ντολμαδάκια σας γρηγορότερα. Ντομάτες και Ξεβλούδισμα  Πριν ξεφλουδίσουμε τις ντομάτες τις βουτάμε για 3 - 4 λεπτά σε ζεστό (όχι καυτό) νερό. Ξεφλουδίζονται πολύ πιο εύκολα. Μπέικιν Πάουντερ στό Σπίτι Ανακατέψτε καλά 2 κ.γ.κρεμόριο,1 κ.γ. σόδα(σε σκόνη) και 2 κ.γ. κορνφλάουρ και είστε έτοιμοι!!! Προσοχή όμως. Δεν διατηρείται πολύ γι`αυτό χρησιμοποιείστε την σύντομα. Και όταν ετοιμάσετε το μίγμα του κέικ αμέσως στο φούρνο! Αλμυρό Φαγητό Μαγειρέψατε την αγαπημένη σας συνταγή και παράπεσε το αλάτι. Το πρόβλημα μπορεί να λυθεί πολύ απλά. Επιστρατέψτε ένα αχρησιμοποίητο σφουγγάρι, βάλτε το μέσα στην κατσαρόλα ή στο ταψί και θα απορροφήσει το αλάτι. Επαναλάβετε δυο ? τρεις φορές, τοποθετώντας το σφουγγάρι σε διαφορετικό σημείο κάθε φορά και αφού το έχετε ξεπλύνει. Αν σκοπεύετε να ξαναζεστάνετε το φαγητό, τοποθετήστε μέσα στην κατσαρόλα ή το ταψί, πατάτες που απορροφούν το αλάτι. Αφαιρέστε τις πριν το σερβίρισμα. Κοκκινιστά  Δοκιμάστε στα κάθε είδους κοκκινιστά αλλά και στη φασολάδα να προσθέσετε κατά το μαγείρεμα λίγη ξεραμένη πορτοκαλόφλουδα. Αφράτη Πίτα  Για να γίνει η πίτα σας αφράτη και να σχηματίσει κρούστα, πριν τη ψήσετε , μπορείτε να την περιχύσετε με ένα φλυτζάνι γάλα και να περιμένετε να το απορροφήσει πριν τη βάλετε στο φούρνο . Ντολμάδες με Λάχανο Αν θέλετε να κάνετε ντολμάδες με φύλλα από λάχανο , αντί να το βράσετε , μπορείτε να το βάλετε για 3-4 ώρες στη κατάψυξη . Ετσι , όταν ξεπαγώσει , τα φύλλα του θα είναι μαλακά για να τυλιχθούν , χωρίς να έχουν χάσει με το βράσιμο τις βιταμίνες τους . Ομελέτα Αφράτη  Την ώρα που χτυπάτε τα αβγά της ομελέτας , προσθέστε μια κουταλιά νερό ή γάλα . Η ομελέτα σας θα γίνει πιο αφράτη . Σπιτική Πάστα Αντσούγιας  Ενα φιλέτο παστής αντσούγιας δίνει 1/2 κουταλάκι πάστα . Στην πάστα αυτή μπορείτε να προσθέσετε σκόρδο , μαύρη ζάχαρη και σόγια σος . Το μείγμα αυτό θα διατηρηθεί άφοβα στο ψυγείο αν βράσει σε χαμηλή φωτιά για 10 λεπτά . Ζαχαρωμένο Μέλι Αν το μέλι σας ζαχαρώσει , μη στεναχωρηθείτε και πάντως μη το πετάξετε . Η κρυσταλοποίηση αυτή είναι μια απόλυτη φυσική διαδικασία και δεν σημαίνει ότι το μέλι έχει χαλάσει . Βυθίστε το βαζάκι σε ζεστό νερό και αφήστε το μέχρι να εξαφανιστούν οι κρύσταλλοι. Αν βιάζεστε , βάλτε το στο φούρνο μικροκυμάτων στην υψηλή ένταση , για 2-3 λεπτά , ανακατατεύοντάς το κάθε 30 δευτερόλεπτα . Διατήρηση Μελιού Διατηρείτε το μέλι κατά προτίμηση σε γυάλινα βάζα που κλείνουν πολύ καλά και φυλάξτε το σε θερμοκρασία δωματίου , ποτέ στο ψυγείο . Πλιγούρι  Το πλιγούρι είναι σπασμένο σκληρό σιτάρι , που μπορεί κανείς να το προμηθευτεί χύμα ή συσκευασμένο . Πολλές φορές το συγχέουμε με τον πλιγουρένιο τραχανά . Στον τραχανά το πλιγούρι είναι ζυμωμένο με γάλα . Διατηρείται σε γυάλινα βάζα ή πάνινες σακούλες για 8- 10 μήνες , αρκεί να το τοποθετήσουμε σε σκιερό μέρος χωρίς υγρασία . Φλαμπάρισμα  Συνήθως πριν από το φλαμπάρισμα έχει προηγηθεί ένα απλό τηγάνισμα , ενώ με τη φωτιά εξατμίζεται όλο το αλκοόλ , αφήνοντας μόνο το άρωμα του ποτού . Σημαντικό είναι να χρησιμοποιούνται δυνατά ποτά με μεγάλη περιεκτικότητα σε αλκοόλ ( από 40% και πάνω ) για να μπορούν να ανάψουν γρήγορα και εύκολα και να μην σβήσουν στα μισά της διαδικασίας . Προσέχουμε , όταν ανάβουμε τη φωτιά να μην καούμε οι ίδιοι και την αφήνουμε να σβήσει μόνη της , όταν δηλαδή θα έχει εξατμιστεί όλο το αλκοόλ . Φλαμπέ  Τι είναι το φλαμπέ; πολύ γρήγορο κάψιμο με φωτιά , με τη βοήθεια αλκοόλ ( ρούμι , κονιάκ , ούζο , χιώτικη μαστίχα , ξίδι και ότι άλλο αλκοολούχο ταιριάζει γευστικά με τη συνταγή μας ) για έξτρα άρωμα . Σόδα στα Τρόφιμα  Μην βάζετε σόδα στα τρόφιμα για να μαλακώσουν και να βράσουν πιο γρήγορα . Σε αλκαλικό περιβάλλον καταστρέφονται όλες οι βιταμίνες της ομάδας Β . Ταψί  Το ταψί πρέπει να μπαίνει στην πρώτη ράγα στήριξης ταψιών , που απέχει λίγο από την κάτω αντίσταση . Κανένα φαγητό δεν θα πρέπει να ακουμπά κατευθείαν στο φούρνο , όχι μόνο για τη σωτηρία του φαγητού , αλλά και για λόγους προφύλαξης της εσωτερικής επίστρωσης του φούρνου . Κατεψυγμένα Τρόφιμα  Για να ψήσετε κατευθείαν κατεψυγμένα τρόφιμα , υπολογίστε 30 λεπτά περισσότερο χρόνο από αυτόν που προτείνει η συνταγή . Γύρισμα της Ομελέτας  Για να μη σπάσει στο γύρισμα μία μεγάλη ομελέτα , αφού ψηθεί από την κάτω πλευρά , γυρίστε τη βάζοντας επάνω στο τηγάνι ένα καπάκι ίδιου μεγέθους ή ένα πιάτο . Το γύρισμα της ομελέτας καλύτερα να το κάνετε στο νεροχύτη , ώστε σε περίπτωση που "ξεφύγουν " λάδια να στάξουν εκεί . Να θυμάστε ότι μία ομελέτα με πολύ γέμιση είναι δύσκολο να γυρίσει . εάν δεν έχει πήξει λίγο η επιφάνειά της . Γι' αυτό , πριν χρησιμοποιήσετε το καπάκι για να την αναποδογυρίσετε , σκεπάστε πρώτα με αυτό για 1-2 λεπτά το τηγάνι . Ο ατμός που θα δημιουργηθεί θα ψήσει ελαφρά την επιφάνεια της ομελέτας , και έτσι θα τη γυρίσετε πολύ πιο εύκολα . Φαγητά που Σιγοβράζουν  Σε φαγητά που χρειάζεται να σιγοβράσουν για πολλή ώρα , πρέπει να χρησιμοποιείτε μπαχαρικά σε ολόκληρους σπόρους , που αργούν να βγάλουν τη γεύση τους , ώστε το άρωμά τους να μην κινδυνεύει να εξαφανιστεί με το πολύ βράσιμο . Ξίδι  Σας περίσσεψαν μισογεμάτα μπουκάλια κρασί ; Μην τα πετάξετε .. Κάντε τα ξίδι με τον εξής τρόπο : Αδειάστε μέσα σε κάθε μπουκάλι κρασί λίγο καλό ξίδι . Κλείστε το καλά και βάλτε το σε σκοτεινό μέρος . Μετά από μερικές εβδομάδες θα έχετε ένα καλό ξίδι , με τα αρωματικά χαρακτηριστικά του κρασιού από το οποίο έγινε .. Λαδολέμονο  Μέσα σε ένα γυάλινο μπουκάλι ,βάλτε ένα μέρος λεμόνι με δύο μέρη ελαιόλαδο λίγο πιπέρι , αλάτι και ρίγανη ... Αφού κλείσετε το μπουκάλι κτυπήστε το καλά και φυλάξτε το στο ψυγείο σας . Έτσι έχετε πάντα έτοιμο πρόχειρο λαδολέμονο για τα ψητά σας στο ψυγείο σας .. Τεμαχισμός Μανιταριών Για να τεμαχίσετε γρήγορα τα μανιτάρια, χρησιμοποιείστε τον κόφτη για τα βραστά αυγά . Μυρωδιά από Ψάρι η Κουνουπίδι  Όταν βράζετε ψάρι ή κουνουπίδι ρίξτε στο νερό ένα κομμάτι κόρα ψωμιού , θα απορροφήσει αρκετή από τη δυσάρεστη μυρωδιά τους . Βράσιμο Γάλατος Όταν θέλετε να βράσετε γάλα , βρέξτε το μπρίκι με λίγο κρύο νερό και κατόπιν ρίξτε το γάλα . Με τον τρόπο αυτό δεν θα κολλήσει στον πάτο του σκεύους . Αλέυρι Τα σκεύη που είναι λερωμένα από αλεύρι καθαρίζουν πολύ πιο εύκολα με κρύο νερό παρά με ζεστό . Πιάσιμο Κατσαρόλας  Πως θα καθαρίσετε εύκολα μια κατσαρόλα που έχει "πιάσει" ; Βράστε χλωρίνη μέσα στην κατσαρόλα . Μυρωδιές Νεροχύτη  Αν ο νεροχύτης σας μυρίζει άσχημα , ρίξτε του τα κατακάθια του ελληνικού καφέ . Θα εξαλείψετε με τον τρόπο αυτό αρκετές από τις δυσάρεστες οσμές του .

Γιαούρτια προβιοτικά  Στα προβιοτικά γιαούρτια προστίθεται μεγαλύτερο ποσοστό ζωντανών μικροβίων(καλών μικροοργανισμών), ώστε να αυξάνεται η ωφελιμότητα τους. Τα συγκεκριμένα προϊόντα περιλαμβάνουν και το προβιοτικό στέλεχος bifidus, που επιδρά θετικά στη διαδικασία της πέψης και στη λειτουργία του παχέος εντέρου. Γιαούρτια βιολογικά  Τα βιολογικά γιαούρτια παρασκευάζονται από οποιοδήποτε είδος γάλακτος, πρόβειο, αγελαδινό, αρκεί να διασφαλιστεί ότι το ζώο ζει και εκτρέφεται βιολογικά. Γιαούρτια βρεφικά  Τα βρεφικά γιαούρτια είναι εμπλουτισμένα με συγκεκριμένα συστατικά, όπως βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, των οποίων η κατανάλωση μπορεί να αρχίσει από τον έκτο τους μήνα. Γιαούρτια εμπλουτισμένα  Πρόκειται για γιαούρτια εμπλουτισμένα με βιταμίνες, μέταλλα ιχνοστοιχεία, φυτικές στερόλες ή ακόμα και ω-3 λιπαρά οξέα. Απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού με ιδιαίτερες διατροφικές ανάγκες, όπως για άτομα που θέλουν να μειώσουν την χοληστερίνη τους. Επιδόρπια γιαουρτιού  Πέρα από τα λευκά γιαούρτια, υπάρχει και μια μεγάλη ποικιλία προϊόντων τα οποία, επειδή περιέχουν και άλλα συστατικά, όπως φρούτα, ξηρούς καρπούς, μέλι αλεσμένα μπισκότα, δημητριακά ή κομμάτια σοκολάτας, ανήκουν στην κατηγορία αυτή. Γιαούρτι πρόβειο  Το γιαούρτι αυτό παρασκευάζεται από πρόβειο γάλα που περιέχει μέχρι και 7% λιπαρά. Συνήθως παράγεται από παραδοσιακές γαλακτοκομικές μονάδες. Γιαούρτι αγελαδινό σκέτο  Το αγελαδινό σκέτο γιαούρτι, παρασκευάζεται από αποβουτυρωμένο, ημιαποβουτυρωμένο ή πλήρες φρέσκο γάλα αγελάδας και έχει πιο στερεή μορφή από το στραγγιστό. Γιαούρτι αγελαδινό στραγγιστό  Το αγελαδινό στραγγιστό γιαούρτι, αποτελεί την πλειονότητα των γιαουρτιών. Πήρε την ονομασία στραγγιστό γιατί αποβάλλεται ένα μέρος το νερού του γάλακτος, με αποτέλεσμα το προϊόν να αποκτά μια πιο παχύρευστη, κρεμώδη υφή. Τα λιπαρά του ποικίλλουν από 0 - 10%. Γιαούρτι παραδοσιακό  Το παραδοσιακό γιαούρτι είναι αυτό με την πέτσα. Μπορεί να είναι πρόβειο ή αγελαδινό. Η πέτσα στο γιαούρτι δημιουργείται, επειδή το γάλα από το οποίο παράγεται δεν είναι ομογενοποιημένο. Το παραδοσιακό είναι πλήρες, δηλαδή έχει μέχρι 4% λιπαρά το αγελαδινό, ενώ μέχρι 7% το πρόβειο. Τυριά και ασβέστιο  Τα τυριά που προσφέρουν πολύ ασβέστιο είναι κυρίως το τσένταρ, η γραβιέρα, το γκούντα και η μοτσαρέλα. Φέτα και ασβέστιο  Η φέτα σε ίση ποσότητα με τη γραβιέρα αποδίδει τη μισή ποσότητα ασβεστίου, γιατί η φέτα δεν απελευθερώνει πολύ ασβέστιο. Μασκαρπόνε  Το τυρί μασκαρπόνε, προέρχεται από την Ιταλία, ανήκει στην κατηγορία των μαλακών τυριών και συνδυάζεται τέλεια με γλυκά κρασιά. Μπλε Δανίας  Το μπλε τυρί Δανίας, προέρχεται από την Δανία, ανήκει στην κατηγορία των ημίσκληρων τυριών και συνδυάζεται τέλεια με Cabernet. Φρέσκια Μοτσαρέλα  Το τυρί μοτσαρέλα, προέρχεται από την Ιταλία, ανήκει στην κατηγορία των μαλακών τυριών και συνδυάζεται τέλεια με Chianti και Sauvignon Blanc. Γκούντα  Το τυρί γκούντα, προέρχεται από την Ολλανδία, ανήκει στην κατηγορία των ημίσκληρων τυριών και συνδυάζεται τέλεια με σαμπάνια. Κασέρι  Το τυρί κασέρι, προέρχεται από την χώρα μας, ανήκει στην κατηγορία των ημίσκληρων τυριών και συνδυάζεται τέλεια με ελαφριά κόκκινα κρασιά. Έμενταλ  Το τυρί έμενταλ, προέρχεται από την Ελβετία, ανήκει στην κατηγορία των σκληρών τυριών και συνδυάζεται τέλεια με Sauvignon Blanc. Ένταμ (Edam)  Το τυρί ένταμ προέρχεται από την Ολλανδία, ανήκει στην κατηγορία των σκληρών τυριών και συνδυάζεται τέλεια με σαμπάνια, Pinot Noir, Riesling. Μπρι  Το τυρί μπρι, προέρχεται στην Γαλλία, ανήκει στην κατηγορία των μαλακών τυριών και συνοδεύεται τέλεια με σαμπάνια και Sweet Sherry. Παρμεζάνα  Το τυρί παρμεζάνα, προέρχεται στην Ιταλία, ανήκει στην κατηγορία των σκληρών τυριών και συνδυάζεται τέλεια με ελαφριά ξηρά κρασιά. Ροκφόρ  Το τυρί ροκφόρ, προέρχεται στην Γαλλία, ανήκει στην κατηγορία των ημίσκληρων τυριών και συνδυάζεται τέλεια με κρασί Tawny Port. Γιαούρτι και διατροφική αξία  Το γιαούρτι είναι ένα τρόφιμο με μεγάλη διατροφική αξία, που το καθιστά ως μια απαραίτητη και αναντικατάστατη τροφή, που είναι σημαντικό να καταναλώνεται συχνά ή ακόμα και καθημερινά. Είναι μια πλούσια πηγή πρωτεϊνών, βιταμινών, μεταλλικών αλάτων και βέβαια ασβεστίου. Γιαούρτι και περιεκτικότητα  Το γιαούρτι έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε ασβέστιο και φώσφορο, σε σύγκριση με άλλες τροφές, καθώς και σημαντικές ποσότητες ψευδαργύρου και ιωδίου, βιταμίνης Α, θειαμίνης, ριβοφλαβίνης και Β12. Γιαούρτι και θερμίδες  Το πλήρως αποβουτυρωμένο γιαούρτι περιέχει μόλις 38 θερμίδες περίπου που δείχνει πόσο υπερτερεί έναντι των 80 θερμίδων, που περιέχει ένα αυγό, των 100 θερμίδων μιας πατάτας βραστής, των 230 μιας μερίδας κοτόπουλου ψητού, των 126 από τα 100γρ τόνου σε νερό ή τέλος των 80 θερμίδων ενός μέτριου φρούτου. Γιαούρτι  Τo κάθε κεσεδάκι γιαούρτι δίνει 12 γραμμάρια υδατανθράκων, μέσα από τα ζάχαρα που περιέχει και 8 γραμμάρια πρωτεϊνών. Αγελαδινό γάλα  Το αγελαδινό γάλα περιέχει πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, βιταμίνες, ασβέστιο και φώσφορο σε τεράστιες ποσότητες. Ειδικά οι πρωτεΐνες του γάλακτος, αποτελούν το βασικό δομικό συστατικό του οργανισμού. Καζεϊνικό γάλα  Στο καζεϊνικό γάλα, το 75% του συνόλου των πρωτεϊνών που περιέχει το αντιπροσωπεύει η καζεΐνη και το υπόλοιπο όλες οι άλλες πρωτεΐνες. Για να χαρακτηριστεί, λοιπόν, ένα γάλα σαν καζεϊνικό, θα πρέπει να περιέχει τουλάχιστον 75% καζεΐνη. Σε διαφορετική περίπτωση ανήκει στην κατηγορία των αλβουμινικών. Αλβουμινικό γάλα  Αλβουμινικό γάλα παράγουν, κατά κανόνα, τα φυτοφάγα ζώα που έχουν απλό στομάχι, τα παμφάγα, καθώς και τα σαρκοφάγα. Το γάλα αυτό περιέχει σχετικά μεγάλο ποσοστό από την πρωτεΐνη αλβουμίνη. Σοκολατούχο γάλα  Το σοκολατούχο γάλα αρέσει σε πολλούς, όμως περιέχει πολύ κακάο και ζάχαρη. Επιπλέον με το γάλα αυτό γίνεται κακή απορρόφηση του ασβεστίου και του φωσφόρου από τον οργανισμό. Γάλα και περιεκτικότητα  Κάθε φλιτζάνι γάλα (240γρ) περιέχει 12γρ υδατάνθρακες, 8γρ πρωτεΐνη, 10γρ λίπη και δίνει 170 θερμίδες. Γάλα και υδατάνθρακες  Το γάλα περιέχει υδατάνθρακες και ανόργανα συστατικά όπως ασβέστιο, φώσφορο, νάτριο, κάλιο, χλώριο, μαγνήσιο, χαλκό, σίδηρο και ψευδάργυρο. Επίσης περιέχει βιταμίνες όπως Α, D και όλες σχεδόν τις βιταμίνες της ομάδας Β. Γάλα και ασβέστιο  Το γάλα είναι κυρίως γνωστό για την υψηλή περιεκτικότητά του σε ασβέστιο. Μια κούπα γάλακτος (αποβουτυρωμένου), περιέχει 300 μιλλιγραμμάρια ασβεστίου, κάπου το 1/3 της απαιτούμενης ημερήσιας ποσότητας για υγειή οστά. Η περιεκτικότητα του ασβεστίου καθιστά το γάλα ως ένα είδος διατροφής πολύτιμο για την πρόληψη οστεοπόρωσης, την πάθηση δηλαδή, όπου τα οστά αδυνατίζουν . Αποβουτυρωμένο γάλα  Ένα ποτήρι αποβουτυρωμένου γάλακτος περιέχει μόνον 85 θερμίδες και λιγότερο από ένα γραμμάριο λίπους. Γάλα και προστασία  Όταν αφαιρεθούν οι λιπαρές ουσίες από το γάλα, οι υπόλοιπες που παραμένουν, προσφέρουν προστασία από πολλές παθήσεις, όπως από υψηλή πίεση, οστεοπόρωση, ακόμα και από ορισμένες μορφές καρκίνου. Αποβουτυρωμένο γάλα  Το είδος των λιπαρών ουσιών που περιέχει το γάλα, είναι οι λεγόμενες κορεσμένες, οι οποίες είναι γνωστό ότι προξενούν εμφράγματα των αρτηριών στον οργανισμό. Το αποβουτυρωμένο γάλα , είναι ίσως η ιδεώδης μορφή του, χωρίς λιπαρές ουσίες αλλά με όλες τις υπόλοιπες πολύτιμες ουσίες που ο οργανισμός χρειάζεται καθημερινά. Γάλα  Ένα ποτήρι γάλα ατόφιο περιέχει γύρω στο 50% λιπαρές ουσίες. Ακόμα και αυτό του 2% περιέχει 34% λίπη, ενώ το 1% περιέχει 23%. Κρέμας γάλακτος καί Βούτυρο Η περιεκτικότητα της κρέμας γάλακτος σε λίπος είναι πολύ μικρότερη σε σύγκριση με αυτή του βουτύρου . Το βούτυρο περιέχει 80% λιπαρά , ενώ η κρέμα γάλακτος περιέχει 10-40%. Στην πράξη λοιπόν , μία κουταλιά βούτυρο παρέχει κατά μέσο όρο 100 θερμίδες , ενώ μια κουταλιά κρέμα γάλακτος 50. Γάλα  Τα θρεπτικά συστατικά του γάλακτος είναι: Πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας 3,2% - Υδατάνθρακες 4,7% - Λιπαρά 3,5% - Βιταμίνες -Ιχνοστοιχεία - Θερμίδες (100ml) 63 . Γιαούρτι  Το γιαούρτι είναι εύπεπτη, ελαφριά και θρεπτική τροφή, ιδανική για όλες τις ηλικίες. Έχει όλα τα συστατικά του γάλακτος και επειδή είναι σε συμπυκνωμένη μορφή περιέχει περισσότερο ασβέστιο και πρωτεΐνες. Επιπλέον, το γαλακτικό οξύ που περιέχει έχει αντισηπτικές ιδιότητες για το πεπτικό σύστημα, εμποδίζοντας την ανάπτυξη επιβλαβών μικροοργανισμών. Γάλα καί Φρούτα  Αριστος διατροφικά συνδυασμός θεωρείται ένα γεύμα που περιέχει γάλα ή γιαούρτι, μαζί με φρούτα και δημητριακά. Γάλα παστεριωμένο Όταν η χάρτινη συσκευασία του γάλατος είναι διογκωμένη ή φουσκωμένη , πιθανόν το παστεριωμένο γάλα να μην έχει διατηρηθεί σωστά . Γάλα Χαλασμένο  Αν αντιληφθείτε ότι το γάλα δεν ρέει εύκολα ή διαπιστώσετε κάποια κομμάτια , αυτό είναι ένδειξη ότι είναι χαλασμένο . Γάλακτο - Χορτοφάγος  Γαλακτο-χορτοφάγος: γαλακτοκομικά προϊόντα, λαχανικά, δημητριακά, όσπρια, φρούτα, ξηρούς καρπούς. Κάθε είδος κρέατος, τα θαλασσινά και τα αβγά αποκλείονται. Γάλακτο -ΩΟ - Χορτοφάγος  Γαλακτο - ωο - χορτοφάγος: γαλακτοκομικά προϊόντα, αβγά, λαχανικά, δημητριακά, φρούτα και ξηροί καρποί. Αποκλείονται το κρέας και τα θαλασσινά. Γάλα  Το γάλα είναι η πιο πλούσια πηγή ασβεστίου για τον οργανισμό μας. Η ημερήσια κατανάλωση γάλατος που συνιστάται είναι: 2 φλυτζάνια την ημέρα για παιδιά και ενήλικες, 3 φλυτζάνια την ημέρα για εφήβους, εγκύους, θηλάζουσες και για τις γυναίκες μετά τη εμμηνόπαυση, και 4 φλυτζάνια την ημέρα για τις έγκυες εφήβο Γιαούρτι Αντί Γάλα  Αν έχετε δυσανεξία στη λακτόζη ( η κατανάλωση γάλακτος που προκαλεί διάρροια , φούσκωμα και πόνο στην κοιλιά ) καλό είναι να προτιμάτε το γιαούρτι . Γιαούρτι  Με ένα κεσεδάκι γιαούρτι παίρνουμε σχεδόν τη μισή ποσότητα ασβεστίου που έχει ανάγκη ο οργανισμός σε καθημερινή βάση . Γάλα  Το γάλα "προσφέρει " γερά κόκαλα και ...γερά νεύρα . Λειτουργεί εξισορροπητικά και στο συναισθηματικό μας κόσμο . Στις γυναίκες "επενεργεί " κυρίως στις συναισθηματικές κρίσεις που συνδέονται με τις ορμονικές διακυμάνσεις . Μέθη καί Τυρί  Για να αποφύγετε τη μέθη φάτε τυρί , μια και τα λιπαρά του τυριού επιβραδύνουν την κένωση του στομάχου , οπότε καθυστερεί και η απορρόφηση του αλκοόλ. Αντίθετα τα γλυκά ή αναψυκτικά διευκολύνουν τη διέλευση του οινοπνεύματος στην κυκλοφορία του αίματος . Καρπούζι καί Τυρί  Φάτε καρπούζι με τυρί μια και πρόκειται για ένα πολύ καλό συνδυασμό καλίου ( καρπούζι ) , και νατρίου ( τυρί ) που εξασφαλίζει την ισορροπία αυτών των δύο ηλεκτρολυτών . Πλήρες Γάλα  Το πλήρες γάλα - 4% λιπαρά - έχει μεν όλο του το λίπος , αλλά διατηρεί και όλες τις λιποδιαλυτές βιταμίνες ( A, D, E, K ). Αν πρέπει να περιορίσετε τα λιπαρά τότε φάτε αποβουτυρωμένο γάλα. Φακιές μεΤυρί  Τρώγοντας φακιές με τυρί , το μεγαλύτερο μέρος της χοληστερίνης του τυριού θα δεσμευτεί από τις φυτικές ίνες του οσπρίου.

Τα χόρτα και ειδικότερα τα άγρια που φυτρώνουν στους αγρούς είναι ιδιαίτερα πλούσια σε βιταμίνες E, C, φλαβονοειδή και πολυφαινόλες, συστατικά που συνεισφέρουν σημαντικά στην αντιοξειδωτική ικανότητα του οργανισμού. Επίσης, τα χόρτα είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα και ειδικότερα σε α-λινολενικό οξύ . Ας γνωρίσουμε τα ήμερα και άγρια χόρτα που μπορούν να αποτελέσουν πηγή διατροφής και ασπίδα ζωής. Ανηθος  Ο ανηθος ανήκει στην οικογένεια των σκιαδοφόρων. Είναι ένα ετήσιο φυτό, πολύ εύκολο να καλλιεργηθεί. Καλλιεργείται σε ηλιόλουστο και στεγνό έδαφος. Το ύψος του φτάνει τα 80 εκατοστά, ο βλαστός του είναι κοίλος και γραμμωτός, η ρίζα γογγυλώδης και τα φύλλα του πτερωτά νηματοειδή. Ο άνηθος ήταν γνωστός στην Αρχαία Ελλάδα με τις ονομασίες άνηθον και άνησον. Από τα άνθη του παρασκεύαζαν άρωμα ενώ το πρόσθεταν σε διάφορα κρασιά που είχαν την ονομασία ανηθίτης οίνος. Ακόμα, στεφάνωναν τους νικητές με ανθισμένα κλαδιά άνηθου, και με το αιθέριο έλαιο των καρπών του άλειφαν το σώμα τους οι αθλητές γιατί το θεωρούσαν χαλαρωτικό και τονωτικό των μυών. Σήμερα το φυτό χρησιμοποιείται στη μαγειρική σε σαλάτες, σούπες, διάφορες σάλτσες και αλλού. Το χαρακτηριστικό του άρωμα μοιάζει με αυτό του γλυκάνισου και τα σπόρια του χρησιμοποιούνται στον αρωματισμό διαφόρων φαγητών, ενώ μπορεί να διατηρηθεί και αποξηραμένος. Είναι ιδιαίτερα διουριτικός και μαλακτικός για το στομάχι. Περιέχει σημαντικές ποσότητες από κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο και σίδηρο. Ζοχός ή Ζοχιά Ο ζοχός ή ζοχιά, είναι φυτό μονοετές, διετές ή πολυετές και έχει όρθιο βλαστό και χυμό σαν γάλα. Η επιστημονική του ονομασία είναι Sonchus oleraceus. Τα φύλλα του είναι απλά και πτερωτά και η βάση τους περιβάλλει το βλαστό. Έχει μικρά και κίτρινα άνθη, συγκεντρωμένα σε κεφάλια που περιβάλλονται από επιμήκη βράκτια. Το γνωστότερο είδος είναι ο ζοχός ο λαχανώδης, ο οποίος έχει πτερόλοβα και οδοντωτά φύλλα και το ύψος του φθάνει το 1 μέτρο. Το συναντάμε σχεδόν παντού, σε ακαλλιέργητους και καλλιεργημένους τόπους. Συλλέγεται τους χειμερινούς μήνες και αποτελεί θαυμάσιο ορεκτικό. Είναι πλούσιο σε ασβέστιο και σίδηρο ενώ από βιταμίνες περιέχει βιταμίνη C, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη και νιασίνη. Υπάρχουν ενδείξεις πως ο χυμός τους χρησιμοποιείται σε ασθένειες του ήπατος και του υπογαστρίου. Ραδίκι (ήμερο) ή Αντίδι  Το αντίδι είναι μονοετές φυτό της οικογένειας των συνθέτων, συγγενικό με το ραδίκι και ένα γευστικότατο λαχανικό. Υπάρχουν δύο βασικές ποικιλίες: τα πλατύφυλλα και τα κατσαρά. Τα άνθη τους είναι λευκού και μπλε χρώματος, ενώ η σπορά τους γίνεται ιδίως την άνοιξη. Έχουν πασσαλώδη ρίζα. Η γνωστότερη ποικιλία του είναι το ραδίκι, το οποίο έχει κόκκινα φύλλα. Τα ραδίκια ανήκουν στην κατηγορία cichorium και διακρίνονται στα άγρια και τα ήμερα ραδίκια ή αλλιώς αντίδια. Τα άγρια ραδίκια έχουν πικρή γεύση και έχουν στενά φύλλα. Από την άλλη, τα ήμερα ραδίκια (αντίδια) καλλιεργούνται κατά την διάρκεια όλου του χρόνου και είναι πλατύφυλλα, με γλυκύτερη γεύση από τα άγρια ραδίκια. Τα ραδίκια είναι πλούσια σε βιταμίνες Β1, Β2 και καροτενοειδή καθώς και σε ανόργανα στοιχεία όπως Κ, Νa, P και Μg. Η πικρή τους γεύση οφείλεται στις ουσίες λακτουκίνη, λακτουκοπικρίνη και παράγωγα τους. Παλιότερα, οι λαϊκοί θεραπευτές χρησιμοποιούσαν τα ραδίκια για την θεραπεία ασθενειών του ήπατος και της χολής. Πλέον έχει φανεί από κλινικές έρευνες πως ένα συστατικό που περιέχεται, το κιχώριο, έχει όντως ηπατοπροστατευτική δράση. Μάραθος Ο μάραθος ή το μάραθο, είναι ποώδες και αρωματικό φυτό. Είναι δικοτυλήδονο και ανήκει στην τάξη των Σκιαδανθών. Η επιστημονική του ονομασία είναι φοινίκουλο το κοινό. Περιέχει αιθέρια έλαια κατά 7% και ήταν γνωστό στην αρχαία Ελλάδα, στην Κίνα, στην Αίγυπτο και την Ινδία. Τα φύλλα του συλλέγονται από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο, εποχή που ανθίζει το φυτό. Πολλαπλασιάζεται πολύ εύκολα και για αυτό το βρίσκουμε και ως καλλιεργήσιμο είδος στους λαχανόκηπους. Ο μάραθος έχει δροσιστική δράση. Μπορεί και ενισχύει την πεπτική λειτουργία ενώ μειώνει αποτελεσματικά τα αέρια του πεπτικού συστήματος. Χρησιμοποιείται και η σκόνη αλλά και τα σποράκια του στη μαγειρική. ?τομα που υποφέρουν από αέρια στην κοιλιά μπορούν να προσθέτουν μάραθο στο γεύμα τους (συνήθως λαχανικά ή όσπρια) που τους προκαλεί φούσκωμα, αλλά επίσης μετά το γεύμα μπορούν να μασούν καλά λίγους σπόρους μάραθο. Γλιστρίδα ή Αντράκλα ή Portulaca oleracea Η Γλιστρίδα είναι ένα έρπον ετήσιο φυτό με κοκκινωπούς, σαρκώδεις μίσχους η οποία μπορεί να φτάσει τα 15 εκ. Τα σαρκώδη φύλλα της έχουν σχήμα που μοιάζει με κουτάλι, φτάνουν σε μήκος τα 5 εκ. και τα μικρά λουλούδια έχουν κίτρινο φωτεινό χρώμα. Η καλλιεργούμενη Γλιστρίδα φτάνει στα 7,5 περίπου εκ. ύψος και 30 με 45 εκ. εύρος. Στα αρχαία χρόνια, η γλιστρίδα χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο και ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής η δύναμη του χυμού των φύλλων της. Είναι ιδιαίτερα πλούσια σε α-λινολενικό οξύ. Το α-λινολενικό οξύ ανήκει στην ομάδα των ω-3 λιπαρών οξέων τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στην δόμηση των κυτταρικών μεμβρανών. Η γλιστρίδα χρησιμεύει περισσότερο στον τονωτικό, διουρητικό, ορεκτικό. Επίσης σταματάει τον πονοκέφαλο που προκύπτει από δίψα ή ζέστη, αλλά και την ίδια την δίψα βάζοντας 2-3 φύλλα κάτω από τη γλώσσα. Τρώγοντας γλιστρίδα το καλοκαίρι καθαρίζει το αίμα και χαμηλώνει την πίεση. Τσουκνίδα Ένα ιδιαίτερα παρεξηγημένο χόρτο είναι η τσουκνίδα. Όλοι μας την έχουμε συνδέσει με ένα έντονο κνησμό όταν ερχόμαστε σε επαφή μαζί της, όμως με δέκα λεπτά βράσιμο είναι δυνατόν να εξουδετερώσει την δράση των ουσιών που προκαλούν ερεθισμό. Η τσουκνίδα φυτρώνει με τα πρωτοβρόχια του Οκτωβρίου και διατηρείται τρυφερή ως τον Απρίλιο. Οι τσουκνίδες είναι ιδιαίτερα πλούσιες σε σίδηρο και μπορεί να βοηθήσει αρκετά άτομα ενάντια στην αναιμία. Ακόμη, είναι πλούσιες σε β-καροτένιο. H δράση του β-καροτένιου κατά του καρκίνου βασίζεται στην αντιοξειδωτική δράση του, με το να μειώνει την λιπιδική υπεροξείδωση. Αρκετές επιδημιολογικές έρευνες σε όλο τον κόσμο συσχέτισαν την υψηλή διαιτητική πρόσληψη β-καροτένιου, με πρόληψη από καρκίνους του πνεύμονα, μαστού, τραχήλου, δέρματος και στομάχου. Από τις τσουκνίδες, συλλέγονται κυρίως οι τρυφερές κορυφές του φυτού κατά την διάρκεια των χειμερινών μηνών αλλά και των πρώτων μηνών της άνοιξης. Παπούλες ή Ψαρές ή Καμπυλιές ή Lathyrus ochrus Οι παπούλες είναι καλλιεργήσιμo λαχανικό που χρησιμoπoιείται κυρίως ως σαλατικό και σχεδόν πάντα ωμό. Η γεύση του είναι υπόπικρη. Kατά την περίοδο Τής Μεγάλης Σαρακοστής αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα νηστίσιμα φαγητά της Κρήτης. Τρώγεται με λάδι και ξύδι, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις αλατίζεται και δεν λαδώνεται (κατά τις νηστίσιμες ημέρες που δεν επιτρέπεται η κατανάλωση ελαίου). Σε πολλές περιοχές της Κρήτης συνοδεύει, μαζί με την επίσης ωμή αγκινάρα και το τοπικό ποτό "τσικουδιά". Αγριομάρουλο ή Ταραξάκος ή Πικραλίδα Ιδιαίτερα ονομαστό χόρτο είναι και ο ταραξάκος, ή πικραλίδα, ή αγριομάρουλο. Αφθονεί στα ελληνικά ακαλλιέργητα χωράφια, στα άκρα των δρόμων και ξεπετιέται ανάμεσα από τις σχισμές των βράχων. Ο ταραξάκος είναι πλούσιος σε καροτενοειδή (λουτείνη και βιολαξανθίνη), βιταμίνες συμπλέγματος Β, βιταμίνη C. Η περιεκτικότητα του σε βιταμίνη Α φαίνεται να είναι 4 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του κοινού μαρουλιού, ενώ από ανόργανα στοιχεία περιέχει αρκετό κάλλιο. Σύμφωνα με επιστήμονες το αγριομάρουλο, έχει διουρητικές ιδιότητες, λειτουργεί σαν βοηθητικό σε δυσλειτουργίες του ήπατος και της χοληδόχου κύστης, σε προβλήματα δυσπεψίας, ιδιαίτερα στην πλήρη πέψη του λίπους, καθώς επίσης αποτελεί και διεγερτικό της όρεξης. Επιπλέον, είναι δυνατόν να βοηθήσει στην θεραπεία της ακμής και χρόνιων δερματιτίδων και μειώνει δραστικά τους πόνους σε αρθρώσεις. Βλίτα - Βλήτα Το βλίτο ή βλίτρον ή βλιταράκι ή γλίντρος είναι μια μικρή μονοετής πόα που δεν ξεπερνάει σε ύψος τα 80 εκ., αλλά κατέχει εντελώς ξεχωριστή θέση στις βραστές καλοκαιρινές σαλάτες της χώρας μας. Φυτρώνει μόνο του ή σπέρνεται ανάμεσα στα κηπευτικά των καλοκαιρινών περιβολιών και καλλιεργείται κυρίως για το φύλλωμά του αλλά και για τους σπόρους του. Εντυπωσιακό είναι το αυτοφυές κόκκινο βλίτο (αγριόβλιτο) με τα πλατιά φύλλα, το οποίο συνήθως δεν τρώγεται αλλά το αφήνουν σε γλάστρες και στις άκρες των περιβολιών για διακοσμητικούς καθαρά λόγους. Η έντονη, καμιά φορά γλυφή και μαζί δροσερή γεύση του μας αναγκάζει να το βράζουμε σε συνδυασμό με διάφορα άλλα λαχανικά. Σταμναγκάθι ή Ραδίκι του βράχου ή Αλιφώνι (Cichοrium Spinosun) Το σταμναγκάθι είναι ένας ποώδης και αγκαθωτός θάμνος που φύεται κοντά σε ακτές. Τα χαρακτηριστικά του είναι οι αγκάθες, οι βλαστοί και τα γαλάζια άνθη (που ανθίζουν μόνο για λίγες ώρες, νωρίς το πρωί από Μάιο έως και Ιούλιο). Τα αγκάθια του δεν είναι τόσο αιχμηρά ώστε να καθιστούν δύσκολη την περισυλλογή των μικρών βρώσιμων πράσινων φύλλων του. Η ονομασία του οφείλεται σε μια παλιά συνήθεια των Κρητικών, οι οποίοι με τους θάμνoυς αυτούς σκέπαζαν τα στόμια των σταμνιών, για να μη μπαίνουν ζωύφια μέσα στο νερό. Επίσης το σταμναγκάθι όπως έχουμε πληροφορηθεί από το Διοσκουρίδη, αποτελούσε φάρμακο για τους αρχαίους, γι αυτό το έχουν και σε μεγάλη εκτίμηση στην Κρήτη. Συλλέγεται και τρώγεται με λάδι και ξύδι, όπως συμβαίνει με όλα τα χόρτα της Κρήτης, η παρασκευή της σαλάτας εξαρτάται από τις τοπικές ιδιαιτερότητες και από τη φαντασία της κάθε νοικοκυράς. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που το σταμναγκάθι χρησιμοποιείται αναμεμειγμένο με άλλα άγρια χόρτα, με λίγο κρεμμύδι και άνηθο. Τέλος το σταμναγκάθι πέρασε με τη λαϊκή του ονομασία στη λογοτεχνία: Κράζει ο φονιάς, και ξεπατώνοντας το σταμναγκάθι ρίχνει..." (Οδύσσεια Καζαντζάκη , Α722

Πατάτες και καθάρισμα  Αν έχετε στη συνήθεια να ?καθαρίζετε? πατάτες ώρες πριν τις μαγειρέψετε, και να τις κρατάτε σε νερό, για να μη μαυρίσουν οι πατάτες σας, θα έχουν βέβαια την όψη της φρέσκιας, αλλά το νερό, τους αφαίρεσε ήδη ένα μέρος των πολύτιμων συστατικών τους. Βράσιμο πατάτας Το χειρότερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε, είναι να βράσετε την πατάτα και να απορρίψετε το νερό που έβρασε. Η βιταμίνη C και μερικές ακόμα βιταμίνες Β ?ξεπλένονται? στο νερό. Υπολογίζεται ότι μια βρασμένη πατάτα, χάνει την μισή ποσότητα της βιταμίνης C και Β, και χάνει επίσης και το 40% του καλίου που περιείχε. Φλοίδα πατάτας  Καταναλώνετέ την πατάτα με την φλοίδα, όσο γίνεται , αφού προηγουμένως την έχετε πλύνει, σχολαστικά τρίβοντάς την με μια μαλακή βούρτσα. Συνοδεύετε πάντα τα ψητά κρέατα (όπως μπιφτέκια ή μπριτζόλες) ή καπνιστά με πατάτα κατά προτίμηση ψητή, με την φλοίδα. Η φλοίδα της πατάτας με τα μοναδικά συστατικά της, βοηθά στο να απορροφηθούν πολλά ζημιογόνα για τον οργανισμό χημικά Πατάτα και δίαιτα  Η πατάτα αποτελεί ένα από τα πλέον ?χορταστικά? είδη διατροφής που ?χωνεύονται? πολύ αργά, μειώνοντας έτσι την ανάγκη για συχνότερη κατανάλωση φαγητών. Η ιδιότητά της αυτή την καθιστά ως το ιδεώδες είδος διατροφής για όσους προσπαθούν να χάσουν βάρος ( με την προϋπόθεση όμως, ότι η πατάτα δεν έχει ?εμπλουτιστεί? με λιπαρές ουσίες (όπως τα λάδια). Πατάτα και υδατάνθρακες  Η πατάτα περιέχει σημαντικές ποσότητες πολυσύνθετων υδατανθράκων, και ίσως αυτό να την καθιστά ωφέλιμη στους διαβητικούς. Οι υδατάνθρακες της πατάτας διασπώνται πάρα πολύ αργά σε απλές ζαχαρούχες ουσίες, που εισέρχονται στο αίμα. Πατάτα και βιταμίνη C  Μια πατάτα μετρίου μεγέθους περιέχει περίπου το 50% της απαιτούμενης ημερήσιας ποσότητας Βιταμίνης C. Πατάτα και πίεση  Σε μία έρευνα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Pacific Western, το 81% των ασθενών με υψηλή πίεση, με συχνά γεύματα πατάτας απέδειξε ότι η πίεσή τους ρυθμίζονταν στα φυσιολογικά όρια, με μόνον την μισή δόση φαρμάκων που έπαιρναν Πατάτα ψητή και Κάλιο  Μια ψητή πατάτα μαζί με τη φλοίδα της περιέχει περίπου 1137 μιλλιγραμμάρια καλίου, κάπου το 1/3 της απαιτούμενης ημερήσιας ποσότητας που χρειάζεται ο οργανισμός για να λειτουργήσει φυσιολογικά. Πατάτα και Κάλιο  Αν και η πατάτα δεν θεωρείται ως η πλέον πλούσια πηγή καλίου, στην πραγματικότητα μια πατάτα 7 ιντσών περιέχει σχεδόν διπλάσια ποσότητα απ? ότι μια μέσου μεγέθους μπανάνα. Φλοίδα πατάτας  Η φλοίδα της πατάτας περιέχει το συστατικό χλωρογενικό οξύ που σύμφωνα με έρευνες επιστημόνων του Πανεπιστημίου ΜΑΙΝΕ στο ONORO, έχει αποδειχθεί ότι διαθέτει αντικαρκινικές ιδιότητες. Αυτό το συγκεκριμένο στοιχείο φαίνεται ότι βοηθά τις ινώδεις ουσίες της πατάτας να απορροφούν καρκινογόνα χημικά που απαντώνται σε διάφορα καπνιστά ή ψητά κρέατα. Γλυκοπατάτες και ψήσιμο  Αν θέλετε να διατηρήσετε ατόφιες τις πολύτιμες ουσίες της γλυκοπατάτας, αντί βραστές, ψητές στο φούρνο μικροκυμάτων. Τρυπήστε τες πρώτα με το πιρούνι γύρω γύρω, και μετά επί 5-10 λεπτά ψήστε τες στο φούρνο μικροκυμάτων διπλωμένες σε μια χαρτοπετσέτα. Γλυκοπατάτες  Οι γλυκοπατάτες, θεωρούνται από τους ειδικούς ως ένα από τα πλέον υγιεινά λαχανικά, αφού είναι κατάφορτο με βιταμίνες A, C, ποτάσιο, ινώδεις ουσίες και καροτινοειδή (που τους δίνουν το κιτρινωπό τους χρώμα). Επιλογή γλυκοπατάτας  Διαλέγετε πάντα γλυκοπατάτες με το πλέον έντονο πορτοκαλί χρώμα, που σημαίνει ότι η περιεκτικότητά τους σε βήτα-καροτίνες είναι υψηλότερη. Γλυκοπατάτα και παχυσαρκία  Η γλυκοπατάτα είναι πλούσια σε πολυσύνθετους υδατάνθρακες και φτωχή σε θερμίδες, γι? αυτό και οι επιστήμονες την συνιστούν για την απώλεια βάρους καθώς και για παθήσεις που σχετίζονται με την παχυσαρκία όπως τον διαβήτη. μεγάλη περιεκτικότητα της γλυκοπατάτας σε πολυσύνθετους υδατάνθρακες βοηθούν εκείνους που θέλουν να χάσουν βάρος και έμμεσα τους διαβητικούς (που συνήθως είναι υπέρβαροι). Παράλληλα ας σημειώσουμε ότι επειδή η γλυκοπατάτα είναι πολύ χορταστική, κόβει την πείνα και βοηθά αυτούς που πραγματικά προσπαθούν να χάσουν βάρος . Γλυκοπατάτα και αντιοξιδωτικά  Βήτα-Καροτίνη, Βιταμίνες C και Ε, είναι τα στοιχεία εκείνα που περιέχονται σε σημαντικές ποσότητες στη γλυκοπατάτα, ουσίες δηλαδή στην κατηγορία των αντιοξιδωτικών που παίζουν σημαντικό ρόλο στην προστασία του οργανισμού προλαβαίνοντας παθήσεις όπως καρκίνους και καρδιακά. Γλυκοπατάτα  Τέσσαρες (4) όνζες γλυκοπατάτας περιέχουν 117 θερμίδες μόνον, 14 μιλιγραμμάρια βήτα καροτίνης, 28 μιλιγραμμάρια βιταμίνης C και 6 μονάδες βιταμίνης Ε. Τηγανητή πατάτα  Αν η πατάτα τηγανιστεί σε ελαιόλαδο , τότε αυτό απορροφάται από τις εξωτερικές στιβάδες του αμύλου της πατάτας , ενώ τα σπορέλαια εισχωρούν μέχρι την καρδιά του τροφίμου , αυξάνοντας τη θερμική του αξία .

Στρείδι (στρείδια) Τα στρείδια (Δίθυρα οστρακοειδή ) είναι ένας τύπος οστρακόδερμου που είναι συχνά τρώγονται ακατέργαστα. Όπως με όλα τα ακατέργαστα τρόφιμα, τα στρείδια μπορούν να μολυνθούν με επιβλαβή βακτηρίδια. Τα στρείδια, επιπλέον, έχουν έναν σχετικά υψηλό κίνδυνο υγείας, εκτός από τον κίνδυνο ηπατίτιδας. Αυτό είναι επειδή τα στρείδια φιλτράρουν μεγάλους όγκους νερού για να πάρουν την τροφή τους και επομένως εκεί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οποιαδήποτε βακτηρίδια και ιοί που μπορούν να είναι στο νερό θα συσσωρευτούν στα στρείδια.  Τα στρείδια είναι αρκετά θρεπτικά - περιέχουν ανόργανα άλατα όπως το ασβέστιο και ο σίδηρος και βιταμίνες - και είναι χαμηλά σε χοληστερόλη επίσης. Αν και σήμερα τα στρείδια θεωρούνται πολυτέλεια, στο παρελθόν καταναλώνονταν σε μεγάλες ποσότητες από φτωχές κοινότητες. Τα στρείδια εκτρέφονται σε δεξαμενές. Πριν τα πουλήσει στην αγορά, ο οστρεοτρόφος τοποθετεί τα στρείδια σε καθαρό νερό για μερικούς μήνες, προκειμένου να απαλλαχθούν από τις ακαθαρσίες τους. Η Γαλλία παράγει το 90% της ευρωπαϊκής παραγωγής στρειδιών . Ο ψευδάργυρος είναι ένα σημαντικό μεταλλικό στοιχείο (και ιχνοστοιχείο) που βρίσκεται σχεδόν σε κάθε κύτταρο. Υποκινεί τη δραστηριότητα περίπου 100 ενζύμων, τα οποία είναι ουσίες που προωθούν τις βιοχημικές αντιδράσεις στο ανθρώπινο σώμα. Ο ψευδάργυρος βρίσκεται σε μια ευρεία ποικιλία τροφίμων. Τα στρείδια περιέχουν περισσότερο ψευδάργυρο από οποιαδήποτε άλλα τρόφιμα Το στρείδι θεωρείται παραδοσιακά σαν μια ισχυρή αφροδισιακή τροφή. Σύγχρονες έρευνες φαίνεται να επιβεβαιώνουν, τουλάχιστον σε ένα βαθμό, τη φήμη του. Πράγματι, χημικές αναλύσεις έδειξαν ότι τα στρείδια είναι εξαιρετική πηγή ψευδαργύρου και βιταμίνης Β-12, καθώς και πλούσια πηγή σιδήρου, ιωδίου, σεληνίου και βιταμίνης D. Επίσης καλή πηγή πρωτεϊνης και νιασίνης, ενώ περιέχει αξιόλογες ποσότητες βιταμινών Α, Β-1, Β-2. Κυδώνια Τα κυδώνια (Δίθυρα οστρακοειδή) πρέπει να τα βάλουμε σε μπόλικο αλατισμένο νερό, το οποίο να αλλάξουμε δυο τρεις φορές και να τα κουνάμε λίγο με τα χέρια μας για να φύγει η άμμος. Επίσης πρέπει να τα τρίψουμε κάτω από τη βρύση, καθώς τρέχει κρύο νερό. Γεμιστά: Οι Έλληνες γνωρίζουμε τα γεμιστά μύδια. Σε πολλά μέρη της Μεσογείου όμως τα κυδώνια τα γεμίζουν συνήθως με γαλέτα τριμμένη, μυρωδικά, σκόρδο και άλλα. Για να το κάνουμε αυτό, χρειάζεται να ανοίξουμε τα ωμά κυδώνια με ένα μικρό, κοφτερό μαχαίρι ή να τα ψήσουμε για πολύ λίγο στον φούρνο ώσπου να ανοίξουν. Αφαιρούμε και ψιλοκόβουμε τη σάρκα τους. Τα κυδώνια και άλλα παρόμοια όστρακα είναι πολύ δημοφιλή σε πολλές και διάφορες κουζίνες. Οι Κινέζοι, οι οποίοι γενικά τρώνε τα πάντα, αυτά τα κάνουν στο wok, με λίγο σησαμέλαιο και πολύ γρήγορο τηγάνισμα. Οι Ισπανοί, ως οι μεγαλύτεροι οστρακοφάγοι της Μεσογείου, έχουν πολλές συνταγές. Τα χαρακτηριστικά για τα φρέσκα οστρακοειδή όπως τα στρείδια, τα μύδια, οι αχιβάδες και τα κυδώνια είναι τα εξής: Εφ΄ όσον πουλιούνται με κέλυφος θα πρέπει να είναι ζωντανά και αυτό φαίνεται : Από το κέλυφος το οποίο είναι κλειστό και πολύ δύσκολα ανοίγει, Από το ερμητικό κλείσιμο του ανοίγματος του κελύφους όταν προσπαθούμε να το κλείσουμε, μετά το άνοιγμα από την σάρκα που είναι γερά κολλημένη στο κέλυφος και υγρή και από την κίνηση που προκαλείται στη σάρκα μετά από τσίμπημα με το πιρούνι ή με λίγες σταγόνες λεμονιού, Μύδι (μύδια) Ένα πολύ συνηθισμένο μαλάκιο με κέλυφος που αποτελείται από δύο μέρη, το οποίο βρίσκεται σε όλο τον κόσμο συνήθως πάνω σε βράχια κοντά στο νερό, αν και ορισμένα θάβονται κάτω από την άμμο. Συνήθως πωλούνται ζωντανά στα όστρακά τους ή καθαρισμένα, μαγειρεμένα και διατηρημένα σε άλμη, σάλτσα ή κονσερβοποιημένα. Μερικές φορές πωλούνται καπνιστά. Γενικά τα όστρακα πρέπει να τρώγονται τους μήνες που έχουν «ρ». Επίσης, όταν έχει μεγάλο φεγγάρι, το όστρακο αδειάζει. Δεν αγοράζουμε ποτέ όστρακα ανοιχτά. Oταν ανοίγει το όστρακο και χάνεται το θαλασσινό ζουμί, τότε ψοφάει. Για να δείτε αν το όστρακο είναι φρέσκο, χτυπήστε σε ένα μάρμαρο ή σε μια σκληρή επιφάνεια. Αν ακούσετε ένα γεμάτο «ντουπ», τα πράγματα είναι καλά! Γαρίδα (γαρίδες) Oι γαρίδες συναντώνται σε όλες τις θάλασσες, αλιεύονται με δίχτυα βυθού και υπάρχουν καταγεγραμμένα πάρα πολλά είδη. Συνήθως, όταν μιλάμε για γαρίδες, αναφερόμαστε είτε στην γκρίζα (crangon vulgaris), είτε στην κόκκινη γαρίδα (parapenaeus logirostris), οι οποίες έχουν εξίσου εξαίρετη σάρκα. Υπάρχει όμως και μια πιο μεγάλη γαρίδα, η λεγόμενη και «γάμπαρη» (penaeus kerathurus), που φτάνει και τα 20 εκ. σε μήκος και είναι επίσης γευστικότατη. Οι γαρίδες μαγειρεύονται στον ατμό, ζεματίζονται σε αρωματικό ζωμό, αλατισμένο ή θαλασσινό νερό, τηγανίζονται με το κέλυφός τους σε βαθιά φριτούρα ή σοτάρονται στο βούτυρο, σε αρκετά δυνατή φωτιά. Παρασκευάζονται με διάφορους τρόπους: σε πίτες, σε βολοβάν, σε τάρτες, σε σούπες, σε σουβλάκι, γίνονται σαγανάκι ή πανέ. Οι μικρές γαριδούλες είναι κατάλληλες για πιλάφια και ομελέτες. Λατρεύουν το κοινό λαδολέμονο, το άρωμα του μαϊντανού, του σκόρδου ή των εξωτικών μπαχαρικών, αλλά και την παρέα των λαχανικών, όπως μας αποδεικνύουν, εξάλλου, οι κουζίνες της Ανατολής. Καλαμάρι (καλαμάρια) Το καλαμάρι ανήκει στην τάξη των δεκάποδων και στην οικογένεια των myopsidae, στην οποία ανήκουν και τα θράψαλα. Από τα δέκα πλοκάμια του, δύο είναι μακρύτερα και χρησιμεύουν στη σύλληψη της τροφής του. Το αυθεντικό καλαμάρι του είδους ξεχωρίζει από τα τριγωνικά πτερύγια της ουράς του, τα οποία έχουν μήκος μεγαλύτερο από το μισό του σώματός του. Με τη βοήθειά τους, το καλαμάρι κολυμπά αργά, ενώ αναπτύσσει ταχύτητα εκτοξεύοντας νερό από το σίφωνα της μανδυακής του κοιλότητας. Τα καλαμάρια διαθέτουν κι αυτά την ικανότητα να αλλάζουν εντυπωσιακά χρωματισμούς μέσω των χρωματοφόρων που έχουν στο δέρμα τους, τόσο για να δηλώσουν στάση (επίθεση, διάθεση για αναπαραγωγή κ.ά.), όσο και για να καμουφλαριστούν από τους εχθρούς τους. Συνήθως συναντώνται σε μεγάλους πληθυσμούς σε βάθη που φτάνουν έως τα 250 μέτρα και αλιεύονται με τράτες και γρι-γρι, από τον Οκτώβριο μέχρι και τον Ιανουάριο. Στην κουζίνα, τα τρυφερότατα καλαμάρια είναι ίσως το πιο εύκολο θαλασσινό για να μαγειρέψει κανείς, με μία και μόνο προϋπόθεση: να μην τα μαγειρέψει πολύ και τα κάνει τόσο «λαστιχωτά» που να είναι αδύνατο να φαγωθούν. Θα έχει τύχει να δοκιμάσετε γεμιστά καλαμαράκια που ξεχάστηκαν στο φούρνο περισσότερο από όσο έπρεπε κι έχασαν όχι μόνο την τρυφερή υφή τους, αλλά και το άρωμα και τη γλυκιά τους γεύση. Τα μικρά καλαμαράκια, ιδίως τα μωρά, είναι νοστιμότατα τηγανητά, μόλις περασμένα από το αλεύρι και τηγανισμένα σε βαθιά φριτούρα. Αν τα καλαμάρια είναι πιο μεγάλα, καλό είναι να τους αφαιρέσουμε προηγουμένως την πέτσα. Πάντως από το καλαμάρι, δεν χρειάζεται συνήθως να αφαιρέσουμε τίποτα άλλο εκτός από την «πένα», όπως ονομάζεται το διαφανές κόκκαλό τους. Τα «καλαμαρέτι» των Ιταλών ή τα «τσιπιρόνες» των Ισπανών είναι μικρά καλαμαράκια που συνήθως μαγειρεύονται με το μελάνι τους, άλλοτε γεμιστά με ρύζι και με ή χωρίς σταφίδες, άλλοτε με λαχανικά (πιπεριές διαφόρων χρωμάτων, ελιές και κάππαρη), ακόμα και με ζαμπόν ωρίμανσης (τα διάφορα χαμόν), στην Ισπανία. Ψιλοκομμένα, τα καλαμάρια γίνονται ριζότο, συμμετέχουν όμως και σε σούπες ή σαλάτες ψαρικών, ή μαγειρεύονται γιαχνί με ντομάτα στην κατσαρόλα Σουπιά (σουπιές) Η σουπιά ζει σε αμμώδεις ή και λασπώδεις βυθούς που βρίσκονται κοντά στις ακτές και δεν ξεπερνούν σε βάθος τα 200 μέτρα. Ανήκει στην οικογένεια των Sepiidae και διαθέτει υδροδυναμικό σχήμα σώματος που της επιτρέπει να κινείται πολύ γρήγορα στο νερό. Η ταχύτητά της, αλλά και η εξαιρετική της ικανότητα να «καμουφλάρεται» προσαρμόζοντας τους χρωματισμούς της επιδερμίδας της ανάλογα με το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται, την κάνουν έναν δεινότατο κυνηγό του βυθού.  Η σουπιά τρέφεται κυρίως με μικρά μαλάκια, καβούρια, γαρίδες, μικρά ψάρια και άλλες σουπιές. Αναπαράγεται καθ? όλη τη διάρκεια του χρόνου και κυρίως όταν η θερμοκρασία του νερού κυμαίνεται από 13 έως 15 βαθμούς Κελσίου, εναποθέτοντας τα αυγά της σαν τσαμπιά από σταφύλια σε διάφορα υποστρώματα (φύκια, κοχύλια κ.ά.). Συναντάται στον Ατλαντικό, κοντά στις ευρωπαϊκές και αφρικανικές ακτές και στη Μεσόγειο. Επειδή έλκεται πολύ από το φως, αλιεύεται συνήθως με πυροφάνι ή με παγίδες, δίχτυα και πετονιές που συνδυάζονται με τη χρήση φωτός. Πιο εύπεπτη από το χταπόδι και λιγότερο απαιτητική στους χρόνους μαγειρέματος, η σουπιά παρασκευάζεται σχεδόν με όλους τους τρόπους. Μπορεί να μαγειρευτεί ακόμα και με τα γλυκάδια και το μελάνι της που της προσδίδουν μία ιδιαίτερη γεύση, ενώ τρώγεται ολόκληρη, εκτός από το κόκαλό της. Η σουπιά θέλει βέβαια τη σχετική προσοχή στο τηγάνι, γιατί τα μάτια της «σκάνε», πετώντας το λάδι. Γι? αυτό, πριν τη βάλουμε στο τηγάνι, φροντίζουμε να χαράξουμε τα μάτια της ή να τα αφαιρέσουμε. Μαγειρεύεται ακόμα γιαχνί με χόρτα, κυρίως σπανάκι ή σέσκουλα, με πατάτες και στιφάδο. Στη Νότια Γαλλία,η σουπιά κόβεται σε πολύ λεπτές λωρίδες, σοτάρεται σε λάδι και σκόρδο και μαγειρεύεται με ντομάτα και κονιάκ. Γίνεται ακόμα και γεμιστή με κιμά, όπως μαγειρεύουμε εμείς τα κολοκύθια γεμιστά, ενώ στο Βένετο της Ιταλίας μαγειρεύεται με το μελάνι της σε ριζότο και στη Μάλτα με κουκουνάρι και σταφίδες ή με σάλτσα από πορτοκάλι σαγκουίνι. Πρέπει να πλυθεί καλά, συνήθως κάτω από τρεχούμενο νερό. Πρώτα αφαιρέστε τα πλοκάμια και πετάξτε το μακρύτερο πλοκάμι, που είναι σαν σχοινί . Στη συνέχεια, ενώ τρέχει το νερό, βγάλτε τα σπλάχνα και αφαιρέστε και πετάξτε το σκληρό κομμάτι του χόνδρου ενώ μπορεί να χρειαστεί να χρησιμοποιήστε μαχαίρι για να το αφαιρέσετε. Είτε απαιτεί πολύ λίγο μαγείρεμα, δηλαδή όχι περισσότερο από δύο με τρία λεπτά στη σχάρα ή σε ένα τηγάνι σοταρίσματος, ή πολύ ώρα μαγειρέματος, για τουλάχιστον μία με μιάμιση ώρα, εάν το εν λόγω πιάτο είναι στιφάδο. Οτιδήποτε ενδιάμεσο θα κάνει τη σουπιά λαστιχένια και σκληρά. Το ζήτημα φρέσκου-κατεψυγμένου και εδώ είναι αμφίβολο.  Οι περισσότερες που βρίσκουμε στην αγορά είναι στην πραγματικότητα κατεψυγμένες Χταπόδι ή οκτάπους Μαλάκιο (απλός ζωϊκός οργανισμός χωρίς σπονδυλική στήλη, που έχει μαλακό σώμα και συνήθως περιβάλλεται από όστρακο.) με οχτώ πόδια που ζει στο βυθό της θάλασσας, τρέφεται με άλλα θαλασσινά και πολλαπλασιάζεται με αβγά. Το χταπόδι στα κάρβουνα είναι νόστιμος μεζές. Το χταπόδι, αλλιώς "οκτάπους", λέγεται έτσι επειδή έχει οχτώ πλοκάμια. όντα, στην πραγματικότητα είναι τόσο έξυπνα όσο και τα πειραματόζωα. Έχουν μνήμη, παρατηρητικότητα και μπορούν ν? αξιολογούν σωστά το υδάτινο περιβάλλον. Διαθέτουν το χάρισμα να προσαρμόζονται στις αλλαγές του περιβάλλοντος, παραλλάσσοντας ακόμα και το χρώμα τους. Σύμφωνα με μια υπόθεση, δημιουργούν το δικό τους κώδικα επικοινωνίας με βάση τα οπτικά ερεθίσματα. Μέχρι σήμερα είναι γνωστά διακόσια περίπου είδη χταποδιών. Το μήκος τους κυμαίνεται από τα δέκα εκατοστά (Octopus Joubini) μέχρι τα δέκα μέτρα . Τα χταπόδια είναι κεφαλόποδα. Το σώμα τους αποτελείται από έναν ελαστικό σάκο χωρίς κέλυφος και κόκαλα. Μέσα εκεί βρίσκονται όλα τα ζωτικά όργανα κι από κει ξεπροβάλλουν τα οχτώ πλοκάμια. Πάνω σ? αυτά εκτείνεται μια διπλή σειρά από βεντούζες, οι οποίες λειτουργούν ως όργανο αφής. Χάρη σ? αυτές παραμένει γαντζωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα στο βυθό και εντοπίζει την τροφή του: μαλάκια, οστρακοειδή και καβούρια. Για το χταπόδι η αφή είναι σημαντικότερη από την όραση Ωστόσο, διαθέτει ένα πλήρες σύστημα όρασης που περιλαμβάνει ίριδα, αμφιβληστροειδή και φακό. Μόλις το χταπόδι πιάσει ένα οστρακοειδές, χρησιμοποιεί ακόμα και πέτρες για να συνθλίψει το σκληρό περίβλημά του. Γι? αυτό συχνά γύρω από τη θαλάμη του υπάρχουν πολυάριθμα κενά κελύφη. Όταν "ξεγυμνώσει" το θήραμά του, καταβροχθίζει τη λεία του με το ρύγχος, το οποίο χρησιμεύει και ως αμυντικό όπλο. Στο εσωτερικό του ρύγχους υπάρχει μια πολύ ασυνήθιστη γλώσσα με μικροσκοπικά δοντάκια. Τα χταπόδια κολυμπούν με μεγάλη ταχύτητα εκτινάσσοντας δυνατά το νερό που μαζεύουν με τα βράγχιά τους. Κινούνται μ? ένα σύστημα υδροπροώθησης, που θυμίζει σιφόνι ή χωνί. Όμως η περιορισμένη δυνατότητά τους να συγκρατούν οξυγόνο στους ιστούς τους τα κάνει να κουράζονται πολύ εύκολα. Για να αναγνωρίσει κανείς ένα φρέσκο χταπόδι, πρέπει να εξετάσει πρώτα το χρώμα του να είναι βαθύ, γυαλιστερό μοβ-μαύρο . Το φρέσκο χταπόδι είναι αναπόφευκτα σκληρότερο από το κατεψυγμένο αλλά και νοστιμότερο. Σπανίως χρειάζεται αλάτι όπως και να το μαγειρέψετε, ενώ στο κατεψυγμένο χταπόδι είναι άγνωστη η γεύση του. Λαγάνα Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι, επειδή οι χριστιανοί «καθαρίζονταν» σωματικά και πνευματικά. Την Καθαρά Δευτέρα σταματά η κατανάλωση κάθε αρτύσιμου φαγητού και ξεκινά μια νηστεία που διάρκειας 40 ημερών, όσες δηλαδή και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο. Η λαγάνα που συνηθίζουμε να καταναλώνουμε τη μέρα αυτή, παραπέμπει στα «άζυμα» της Παλαιάς Διαθήκης. Η λαγάνα δηλαδή είναι είδος ψωμιού, σχήματος επίπεδου και ελλειψοειδούς που παρασκευάζεται χωρίς προζύμη και τρώγεται την Καθαρά Δευτέρα. Ταραμάς Ταραμάς είναι η λέξη που χρησιμοποιούν οι Έλληνες αναφερόμενοι στους κόκκους από ερυθρό χαβιάρι (αυγά) που βγαίνει από τον μπακαλιάρο ή τον κυπρίνο και το οποίο-όπως και τα ξαδέλφια του, το μαύρο χαβιάρι και το αυγοτάραχο του τόνου - θεωρείται ένα από τα εκλεκτότερα είδη αυγοτάραχου. Στο εμπόριο διατίθενται δύο είδη ταραμά. Ο λευκός και αυτός με το βαθύ ρόδινο χρώμα. Ο λευκός ταραμάς θεωρείται ποιοτικά ανώτερος. Ο ροδόχρους έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή του στην αγορά στη δεκαετία του 1950, κυρίως λόγω ενός εμπορικού τεχνάσματος , καθώς οι παραγωγοί πίστευαν, κατά κάποιο τρόπο, ότι ένα έδεσμα με χρώμα ήταν πιο ελκυστικό από τα άγευστα λευκά παρασκευάσματα. Με λίγα λόγια, άρχισαν να προσθέτουν χρωστικές ουσίες. Η επιτυχία θα πρέπει να ήταν αστραπιαία αφού, έκτοτε, ο ροδόχρους είναι και ο πιο κοινός ταραμάς. Δύο είναι οι βασικές παραδοσιακές συνταγές με ταραμά. Η πιο γνωστή είναι η ταραμοσαλάτα. Το πλούσιο αυτό επάλειμμα θεωρείται το άλφα και το ωμέγα στο τραπέζι της Σαρακοστής.  Ουσιαστικά, η ταραμοσαλάτα είναι ένα κρεμώδες, πολτοποιημένο επάλειμμα από αυγοτάραχο που έχουμε χτυπήσει (κατά προτίμηση στο γουδί) με βρασμένες και ξεφλουδισμένες πατάτες ή ψωμί. Προσθέτουμε, εν συνεχεία, εναλλάξ στο μείγμα ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού, αναλόγως με την απαιτούμενη δοσολογία. Συνήθως, η ταραμοσαλάτα που γίνεται με πατάτα είναι πιο κρεμώδης αλλά οι σκληροπυρηνικοί της παράδοσης επιμένουν ότι η μόνη αποδεκτή βάση είναι το ψωμί. Σε ορισμένες περιοχές της χώρας δε προσθέτουν σκόρδο και πρασουλίδα σε αυτόν τον πουρέ. Άλλο παραδοσιακό πιάτο με ταραμά είναι ένα είδος κεφτέ. Χαλβάς Ο συνηθισμένος χαλβάς στη μορφή που τον συναντάμε σε όλα τα Βαλκάνια και την Τουρκία είναι ένα απλό γλυκό. Η πιο κοινή παρασκευή του προϋποθέτει ψήσιμο σιμιγδαλιού, στο οποίο κατόπιν δίνουν σφαιρικό σχήμα και το ζαχαρώνουν είτε με μέλι είτε με "πετιμέζι" ? σιρόπι από μούστο σταφυλιού. Για τους Έλληνες ο χαλβάς αποτελεί ένα από τα σαρακοστιανά γλυκά τους και ιδίως η παραλλαγή που φτιάχνεται με ταχίνι και πωλείται σε μορφή κυλίνδρου η παραλληλεπιπέδου. Το είδος αυτό του χαλβά ονομάζεται Μακεδονικός Χαλβάς. Πωλείται με το βάρος του και κυκλοφορεί στο εμπόριο σκέτος, με σοκολάτα ή με καρύδια. Στους Έλληνες αρέσει να τρώνε το Μακεδονικό Χαλβά με χυμό λεμονιού και καννέλα, και τον οποίο συνοδεύουν συχνά με ένα δροσερό ποτήρι ρετσίνα. Ωστόσο, υπάρχουν τουλάχιστον πέντε ή έξι παραλλαγές του χαλβά στην Ελλάδα Παρά το γεγονός ότι ο χαλβάς συναντάται σε ολόκληρη την Ελλάδα, φαίνεται ότι το έτυμο και ίσως η καταγωγή του χαλβά είναι τούρκικια.

Μπανάνα Η μπανάνα είναι ακόμα ένα από τα τόσο αφροδισιακά. Η περιεκτικότητα τους σε βιταμίνες και κάλιο, βοηθάνε στην αύξηση και την παραγωγή ορμονών και στην καλή λειτουργία του μυϊκού μας συστήματος. Η ιδιαίτερη γεύση και υφή της και ασφαλώς το σχήμα της βοηθάει στην προτίμηση της, από τα ζευγάρια που έχουν αυξημένο το αίσθημα της φαντασίας και του παιχνιδιού. Σοκολάτα (καφεΐνη, θειοβρωμίνη) Η σοκολάτα στα αρχαία χρόνια κατείχε τιμητική θέση, αφού την αποκαλούσαν τροφή των Θεών. Σήμερα είναι το πιο δημοφιλείς αφροδισιακό σε όλο τον κόσμο. Το αφροδισιακό αυτό έχει περιέχει ιχνοστοιχεία τα οποία δίνουν το αίσθημα της ικανοποίησης, περιέχει τα περισσότερα αντιξειδωτικά στοιχεία από κάθε άλλο αφροδισιακό και τρείς από τις βασικότερες ουσίες που βοηθούν την καθιστούν στην κορυφή των προτιμήσεων μας. Οι ουσίες αυτές είναι η καφεΐνη που λειτουργεί ως διεγερτικό και αφυπνιστικό, η θειοβρωμίνη που ερεθίζει τον καρδιακό μυ και εξάπτει το νευρικό μας σύστημα και η φαινυλαιθυλαμίνη που είναι υπεύθυνη για την διαμόρφωση της διάθεσης και λειτουργεί κατά της κατάθλιψης. Εκτός όμως από τις ουσίες αυτές που δίνουν ενέργεια τον οργανισμό μας και κάνουν τους παλμούς της καρδιάς να επιταχύνονται, έχει και μία ουσία την φενυλεθυλαμίνη που σύμφωνα με έρευνες δημιουργεί επιδράσεις στην ψυχολογική μας κατάσταση. Αρκετοί πιστεύουν, κυρίως οι γυναίκες ότι η σοκολάτα λειτουργεί και σαν υποκατάστατο του έρωτα. Οι καλύτεροι συνδυασμοί που μπορούμε να κάνουμε με τη σοκολάτα για να πετύχουμε την μέγιστη απόλαυση και διέγερση είναι οι ξηροί καρποί, οι φράουλες, η μπανάνα και η σαμπάνια. Μαϊντανός και Σέλινο Ο μαϊντανός και το σέλινο θεωρούνται αφροδισιακά περισσότερο για τις γυναίκες παρά για τους άνδρες. Αυτό οφείλεται στα συστατικά που περιέχει το σέλινο, το οποίο απελευθερώνει μία μυρωδιά παρόμοια με τον ανδρικό ιδρώτα που αναστατώνει τις γυναίκες διότι ενεργοποιεί τις υποδοχείς των φερορμόνων τους, ενώ ο μαϊντανός αποτελεί διεγερτικό για τη μήτρα. Από ότι καταλαβαίνουμε από τα παραπάνω αυτά αφορούν τις γυναίκες, όμως δεν έχουν μόνο αυτές τις ιδιότητες, μπορούμε να πούμε ότι είναι και διουρητικά εξ? αιτίας των σπόρων τους. Φασκόμηλο Το φασκόμηλο εξ? αιτίας των ιδιοτήτων που έχει, μπορούμε να περιλάβουμε στην κατηγορία των αφροδισιακών. Έχει τονωτικές και διεγερτικές ιδιότητες, βοηθάει τον οργανισμό στην πέψη, επιταχύνει την κυκλοφορία του αίματος και λειτουργεί ως θεραπευτικό στον ερεθισμό του νευρικού μας συστήματος και γενικά για τον οργανισμό. Επίσης το φασκόμηλο χρησιμοποιείται κατά της ανικανότητας των αντρών και ως βοηθητικό για άτομα τα οποία λόγο της κούρασης τους είτε σωματική, είτε πνευματική, έχουν μειωμένη ερωτική διάθεση. Ξηροί καρποί Οι περισσότεροι ξηροί καρποί φημίζονται για την αφροδισιακή τους δράση, επειδή περιέχουν φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά στοιχεία και ψευδάργυρο, που συμβάλλουν στη βελτιώσει της κυκλοφορίας του αίματος και κατά συνέπεια στην αύξηση της σεξουαλικής επιθυμίας. Ορισμένοι από τους καρπούς αυτού είναι τα αμύγδαλα, τα οποία είναι σύμβολο της μακροβιότητας, τα καρύδια, οι σπόροι κουκουναριού κ.α. Πιστεύεται ότι το άρωμα των ξηρών καρπών, έχει ερεθιστική δράση και αύξηση του πάθους κυρίως στις γυναίκες. Η επίδραση των ξηρών καρπών στη σεξουαλική μας ζωή, θα γίνει πιο έντονη εάν τους συνδυάσουμε με άλλες τροφές, όπως για παράδειγμα τα καρύδια με το μέλι. Καφές Ο καφές στα αρχαία χρόνια θεωρούνταν αφροδισιακό και διεγερτικό, σήμερα όμως δεν ισχύει και τόσο η αντίληψη αυτή. Η χρήση του εκείνο τον καιρό αποδεικνύει την παραπάνω αντίληψη, αφού οι γυναίκες τον χρησιμοποιούσαν για την ενίσχυση της γονιμότητας τους. Στην εποχή έρευνες έχουν δείξει ότι έχει διεγερτικές ικανότητες, αλλά δεν το κατατάσσουν στα αφροδισιακά. Μέλι Το μέλι από τα αρχαία χρόνια θεωρείται αφροδισιακό. Εξ? αιτίας της ιδιαίτερα γλυκιάς του γεύσης και της ιδιαίτερης μυρωδιάς του, συμβάλλει στην καλή κυκλοφορία του αίματος και πιστεύεται ότι λειτουργεί σαν θεραπευτικό κατά της στειρότητας και της αντρικής ανικανότητας. Στα χρόνια εκείνα το μέλι είχε την φήμη του αμαρτωλού συστατικού, γιατί το χρησιμοποιούσαν για ερωτικά φίλτρα και συνταγές καθώς και σαν κύριο επιδόρπιο, αφού δημιουργούσε ένταση και πάθος στη ερωτική επαφή. Ο καλύτερος συνδυασμός του μελιού για έντονη δραστηριότητα στην ερωτική μας ζωή είναι οι ξηροί καρποί και κατά προτίμηση τα καρύδια, με εξωτικά φρούτα κ.α. Αβοκάντο Το αβοκάντο κατατάσσεται στις υψηλές θέσεις των αφροδισιακών. Προέρχεται από το δέντρο των όρχεων, καθώς έτσι το είχαν ονομάσει και γι αυτό απέκτησε την φήμη αυτή. Λειτουργεί υπέρ του καρδιαγγειακού συστήματος, δηλαδή καθαρίζει τα αγγεία, ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει στη σωστή κυκλοφορία του αίματος. Η περιεκτικότητα του σε βιταμίνες, σε ιχνοστοιχεία και σε διατροφικές ουσίες είναι πάρα πολλές και χάρη στην δροσερή γεύση του και την περίεργη υφή του παραμένει στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων μας. Η πλούσια περιεκτικότητα σε βιταμίνες και σε άλλες ουσίες, δημιουργούν στον οργανισμό μας νευροδιαβιβαστές, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την διαμόρφωση της ψυχολογικής μας διάθεσης και κατά συνέπεια για την αύξηση της σεξουαλικής μας επιθυμίας. Γλυκάνισο (ανηθόλη) Ένα από τα αρχαιότερα αφροδισιακά, είναι το γλυκάνισο, το οποίο περιέχει μια ουσία, την ανηθόλη σε ποσοστό περίπου 80%.. Πιστεύεται ότι η ανηθόλη, δίνει στο σώμα μια ξεχωριστή μυρωδιά και εμφανίζει ήπια οιστρογόνα δράση, δηλαδή αυξάνει την ερωτική επιθυμία. Επίσης λειτουργεί και ως θεραπευτικό κατά της ανικανότητα και της σεξουαλικής απομάκρυνσης. Για να αναθερμάνουμε την ερωτική μας ζωή, καλό θα ήταν να προσθέσουμε στη διατροφή μας το γλυκάνισο. Μπορούμε να το καταναλώσουμε είτε με αλκοόλ, είτε με διάφορους χυμούς και φρούτα. Σπαράγγια Τα στεροειδή και κυρίως τα φυτοοιστρογόνα, μπορούν να λειτουργήσουν ως μια ορμονική θεραπεία τόσο για τους άνδρες, όσο και για τις γυναίκες. Η τροφή που πρέπει να εντάξουμε στη διατροφή μας για να προσλαμβάνουμε τα στεροειδή αυτά, είναι τα σπαράγγια, τα οποία σύμφωνα με κάποια στοιχεία προκύπτει ότι αυξάνουν και τα επίπεδα της τεστοστερόνης. Αν αναλογιστούμε ότι το σπαράγγι μπορεί να μεγαλώσει μέχρι και 22 εκατοστά μέσα σε μία μέρα φανταστείτε τις επιδράσεις του στον οργανισμό μας. Στρείδια Ο ψευδάργυρος είναι ένα μέταλλο που σχετίζεται με την γονιμότητα και την καλή υγεία της σεξουαλικής σας ζωής. Είναι ένας απαραίτητος παράγοντας για την παραγωγή τεστοστερόνης, της ορμόνης δηλαδή που είναι υπεύθυνη για την σεξουαλική επιθυμία των αντρών και των γυναικών. Αν φανταστούμε ότι σε κάθε εκσπερμάτωση ο άντρας, μπορεί να ξοδέψει μέχρι και 5mg ψευδαργύρου, φανταστείτε πόσο σημαντική σημασία παίζει, η ένταξη τροφών πλούσιων σε ψευδάργυρο, στην καθημερινή μας διατροφή. Τα στρείδια θα μπορούσε να είναι μία από τις τροφές αυτές, αφού περιέχουν πολύ μεγάλη ποσότητα σε ψευδάργυρο, αφού η κατανάλωση ενός μπορεί να αναπληρώσει τις απώλειες. Ζυμαρικά  Στη σημερινή εποχή λόγω του στρες, τα αποθέματα της σεροτονίνης μας εξαντλούνται. Η σεροτονίνη είναι μία ουσία που βοηθάει στην εκσπερμάτωση και στην καλή ποιότητα του σπέρματος. Οι τροφές που πρέπει να προσθέσουμε στη διατροφή μας, για να αναπαράγουν την σεροτονίνη είναι οι υδατάνθρακες, όπως μακαρόνια. Ένα σπουδαίο αμινοξύ είναι η τρυπτοφάνη, το οποίο προκαλεί υπνηλία και βρίσκεται σε τρόφιμα όπως το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα. Ο συνδυασμός των υδατανθράκων (δηλαδή ζυμαρικά), των γαλακτοκομικών προϊόντων και των κρεάτων, βοηθάει τον οργανισμό να ηρεμήσει και να μπορέσει να αναπληρώσει τη χαμένη σεροτονίνη. Κεράσι  Η χοληστερόλη είναι μια ουσία που φράζει τις αρτηρίες και κατ? επέκταση συμβάλλει στη μείωση της στυτικής ικανότητας των αντρών. Καλό θα ήταν να μειώσουμε την ποσότητα τέτοιων τροφών, δηλαδή τροφών που βοηθούν στην αύξηση της χοληστερόλης, οι οποίες είναι τα τηγανιτά, το κόκκινο κρέας, το βούτυρο κ.α. Εάν αναλογιστούμε ότι το πέος στη στύση του, χρειάζεται δεκαπλάσια ποσότητα αίματος, αντιλαμβανόμαστε την καταλυτική σημασία που παίζουν τα φρούτα και ιδιαίτερα το κεράσι στην σεξουαλική δραστηριότητα, αφού βοηθούν τον οργανισμό να διατηρεί τη χοληστερόλη σε φυσιολογικά επίπεδα..

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ ΑΠΟ ΣΥΝΤΗΡΗΜΕΝΕΣ ΤΡΟΦΕΣ Τα φρέσκα τρόφιμα (λαχανικά κλπ.) δεν πρέπει να μένουν πάνω από 3 μέρες στο ψυγείο. Τα τρόφιμα στο ψυγείο πρέπει να είναι προστατευμένα και σκεπασμένα σε ειδικά δοχεία.  Καθαρισμός συχνά του ψυγείου.  Η ημερομηνία κατάψυξης είναι απαραίτητα για τρόφιμα που καταψύχθηκαν ή που αγοράζονται έτοιμα κατεψυγμένα.  Τα τρόφιμα που έχασαν την κατάψυξη τους δεν πρέπει να ξαναμπαίνουν στην κατάψυξη.  Τα κρέατα πρέπει να είναι κοντά στην κατάψυξη για 2-3 μέρες.  Το εσωτερικό της λεκάνης για τα λαχανικά πρέπει να επενδύεται με αλουμινόχαρτο.  Τα τρόφιμα (μαγειρεμένα φαγητά) πρέπει να μπαίνουν όσο είναι ζεστά στο ψυγείο για να μην αναπτυχθούν μικρόβια. Η απότομη ψύξη του ζεστού βοηθάει σε αυτό.  Οι κονσέρβες πρέπει να καταναλώνονται γρήγορα ακόμη και αν η ημερομηνία λήξης είναι μετά από χρόνια.  Οι κτυπημένες ή σκουριασμένες κονσέρβες είναι επικίνδυνες.  Οι φουσκωμένες κονσέρβες σημαίνει ότι δεν είναι πλέον κενές αέρος οπότε μπορεί να αναπτυχθούν επικίνδυνα μικρόβια όπως αυτό της αλλαντίασης.  Οι κονσέρβες πρέπει να πλένονται εξωτερικά για να μην μπουν σκόνες και μικρόβια στο εσωτερικό.  Ποτέ δεν πρέπει να μπαίνει ανοικτή κονσέρβα στο ψυγείο . Το περιεχόμενο πρέπει να αδειάζει στο κατάλληλο δοχείο.  Οι θερμοκρασίες 20-50 βαθμούς C ευνοούν την ανάπτυξη μικροβίων και τοξινών στα τρόφιμα.  Τα φρούτα πρέπει να φυλάγονται στο ψυγείο γιατί στη θερμοκρασία δωματίου αφυδατώνονται και χάνουν μέρος των βιταμινών τους.  Στο ψυγείο το ψάρι στην συντήρηση διατηρείται 1-2 μέρες, το γάλα 3-4 μέρες, το σκληρό τυρί 2-3 εβδομάδες.