Οι Χριστιανοί από σεμνοί και ταπεινοί επαναστάτες "ειρήνης" και "αγάπης" που ξεκίνησαν, κατέληξαν να αποτελούν την νικηφόρο, φονική στρατιωτική δύναμη της Ρώμης, κραδαίνοντας το κοφτερό σπαθί και το αιχμηρό δόρυ, των αυτοκρατορικών δυνάμεων κατοχής! Τώρα, το πως απ την περιλάλητη "αγάπη" (π.χ.: «αγαπάτε τους εχθρούς ημών» Ματθ..5.44, και: «αν πεινά ο εχθρός σου τάιζε αυτόν» Ρωμ.12.20), κατέληξαν... πάνοπλοι στα κατοχικά στρατεύματα της Ρώμης, αυτό... μόνο οι σύγχρονοι "Χαλδαίο-Χριστιανοί" μπορούν να μας το εξηγήσουν!
Η Ρώμη με την σειρά της, αντάμειψε πλουσιοπάροχα τον νέο δυναμικό, θρησκευτικό, εξουσιαστικό συνέταιρό της, τον Ιουδαιοχριστιανισμό, χαρίζοντάς του προνόμια, αλλά και κοφτερούς νόμους για να μπορεί μ αυτούς να ξεκοιλιάζει αποφασιστικά, όλους εκείνους που θα τολμήσουν να παρακούσουν στην επιβεβλημένη πια σωτηρία!
Ο Ιουστινιάνειος Κώδικας, καθώς και νόμοι του Θεοδοσίου, περιληπτικά διέταζαν: «Όλοι οι ναοί και τα ιερά των Ελλήνων να καταστραφούν. Όποιοι επιμένουν στην πλάνη των Ελλήνων, θα υποστούν τιμωρίες, με πνεύμα επιείκειας (!). Θα χάσουν τα δικαιώματά τους, θα τους αφαιρεθούν τα πάντα, θα εγκαταλειφθούν στην ένδεια, θα υποστούν σωματικό βασανισμούς και θα εξοριστούν ή θα υποστούν την έσχατη των ποινών με αποκεφαλισμό»!!! Ιουστινιάνειος κώδικας 1.10. «Αντιπαγανιστική νομοθεσία στους Ρωμαϊκούς Κώδικες». Εκδ. Κατάρτι.