Andreas Chrysopoulos
από on 1 October, 2018
203 views

Νιώθω ντροπή που είμαι Έλληνας και από περήφανος που ήμουν για την ταυτότητα μου άρχισα να ντρέπομαι. 

Ο λόγος που ένιωθα περήφανος ήταν χάρη στην κληρονομιά που μας άφησαν οι Έλληνες του παρελθόντος με την ανδρεία και την σοφία τους.

Τώρα ντρέπομαι για την κληρονομιά που αφήνω εγώ στο παιδί μου και σε όλα τα Ελληνόπουλα.

Μια Ελλάδα χωρίς Έλληνες μια ιστορία πουλημένη έναν καναπέ και το προφίλ μου στα κοινωνικά δίκτυα για να βλέπει το παιδί μου τα έργα μου.

Οι σημερινοί Έλληνες ήμαστε μόνο καναπέ, λόγια, φωνές και να ανεβάζουμε φωτογραφίες ζητώντας απεγνωσμένα μερικά (μου αρέσει) στα κοινωνικά δίκτυα. ΑΙΣΧΟΣ

Άκουσα κάτι τραγικό στης ειδήσεις από έναν δημοσιογράφο την ημέρα που άνοιξαν τα σχολεία είπε το εξής.... 

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΣΗΛΘΑΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες ΕΛΛΗΝΌΠΟΥΛΑ

ΜΟΝΟ;;;;;;;; και αν υποθέσουμε οι διακόσιες χιλιάδες δεν είναι Ελληνόπουλα πια Ελλάδα και ποιοι Έλληνες.
Έλληνες ενωθείτε, Ελληνίδες κάντε παιδιά..!!!
--------------------------------------------
«ΜΑΝΑ ΕΛΛΑΣ!»
Στεφάνια δάφνης που μαράθηκαν στων ηρώων το τύμβο.
Μοιρολόγια βουβά που πνίγονται σε πληγωμένα οράματα.
Στάχτη ιερή σκορπισμένη με ιδέες αθάνατες.
Παιάνες που ακούστηκαν στα βάθη της ιστορίας,
μαζεύεις Μάνα Ελλάς, καθώς μετράς τις πληγές σου.

Το: «Ή  ταν ή επί τας» ξεθώριασε στις αρχαίες ασπίδες.
Πέθαναν οι Μανάδες Σπαρτιάτισσες στης παγκοσμιοποίησης το μεγάλο φαγοπότι.
Στο: «Ελευθερία ή Θάνατος» έσβησε η λέξη «Ελευθερία»
καθώς ετοιμάζουν την ταφή σου στου μεσαίωνα τη σαρκοφάγο.
Το «ΟΧΙ» και το «ΑΕΡΑΣ» έγιναν απόηχοι στα αυτιά κωφών αρχόντων.
Μάνα Ελλάς, ντρέπεσαι να φωνάξεις το όνομά σου...

Η κάθε σου Ακρόπολη γκρεμίστηκε στου χρόνου τη φθορά.
Κι οι Παρθενώνες σου κατακρημνίστηκαν στου τυχοδιωκτισμού τη μανία.
Κυκλώπεια τείχη δεν έμειναν για να σε προστατέψουν από τις ληστρικές επιδρομές των Βαρβάρων.
Ο Δίκαιος Αριστείδης, Ο Περικλής  κι ο Χρυσός του Αιώνας, βασίλεψαν.
Τώρα έχουμε τους Τρακόσους  να παίζουν πεντόβολα και παπά.

Το αίμα σταμάτησε να κυλά στα τραύματα των παιδιών σου.
Έγιναν μορφώματα οι πληγές που διαπυούνται στο άκουσμα κάθε απόφασης.
Κουρέλια σου φόρεσαν, παλιάτσος σε τσίρκο έγινες
και παίζεις μαζί τους, κουνώντας κουρελιασμένες κορδέλες.
Μάνα  Ελλάς, κλαις το χαμένο σου κλέος.

Με το σπαθί στο στήθος καρφωμένο, σε φόρτωσαν  με βάρη μακραίωνα.
Τη λαβωμένη  περηφάνια σου  ψάχνεις και δανεικά δεκανίκια ζητάς.
Επαίτης έγινες της δόξας σου της κλεμμένης,
γι' αντάλλαγμα σου έστειλαν: τις  δέκα πληγές του Φαραώ,
του Δήμιου την κρεμάλα ετοιμασμένη
αν στην κονίστρα δεν προταθούν τα στήθη σου, Μάνα Ελλάς!...

(Το ποίημα με τίτλο: «ΜΑΝΑ ΕΛΛΑΣ!» γράφτηκε στις  13 Ιανουαρίου 2012 κι ανήκει στην ποιητική Συλλογή: «AX, Ελλάδα μου, νεράιδα πληγωμένη», η οποία απέσπασε Α΄ βραβείο στον 12ο Διεθνή ετήσιο Διαγωνισμό ποίησης του Λογοτεχνικού περιοδικού ΚΕΛΑΙΝΩ με θέμα: «Aχ, πατρίδα μου»). 

Καταχωρήθηκε στο: Απόψεις, Ελλάδα